1 Korintierne 4
1 Soleis halde folk oss for Kristi tenarar og hushaldarar yver Guds løyndomar!
Mundu atilolayi tete kuvya ngati vatumisi va Kilisitu, vevihengela ujumbi wa mfiyu wa Chapanga.
2 Elles vert det kravt av hushaldarar, at dei må verta funne true.
Chechiganikiwa kwa mundu yoyoha mweapewili lihengu lenili ndi kuvya msadikika.
3 Men for meg hev det lite på seg å verta dømd for dykk eller av ein menneskjeleg domstol; ja, eg dømer ikkje meg sjølv di heller.
Kwa nene chindu lepi nikahamuliwa na nyenye, amala na pandu pa kuhamuliwa vandu, nakujihamula namwene.
4 For vel veit eg ingen ting med meg sjølv, men med det er eg ikkje rettferdiggjord; men den som dømer meg, er Herren.
Mumtima wangu nihamuliwa lepi kwa lijambu loloha, nambu yilangisa lepi kuvya kawaka lawama. BAMBU ndi mweihamula.
5 Døm difor ikkje nokon fyre tidi, fyrr Herren kjem, han som og skal føra fram i ljoset det som er dult i myrkret, og openberra råderne i hjarto; og då skal kvar og ein få si ros av Gud.
Hinu, mkoto kuhamula kwakona lukumbi lwaki, mulekayi mbaka peibwela BAMBU. Mwene yati akugafiyula goha gachitita gegafiyiki, na kuvika pawaka maholo ga mitima ya vandu. Kila mundu yati ipata ulumba kuhuma kwa Chapanga.
6 Dette, brør, hev eg yverført på meg sjølv og Apollos for dykkar skuld, so de må læra av oss at ein ikkje skal ganga lenger enn det som skrive stend, so ingen av dykk skal blåsa seg upp for den eine i mot den andre.
Valongo vangu, nimutumalili Apolo na nene namwene muni kupitila tete mujiwulayi kuhuma kwitu mana ya luhumu ulu. “Mugakamulayi gegayandikwi.” Akotoka kuvya mundu pagati yinu mweimeka na kumvevesa mundu yungi.
7 For kven gjev vel deg fyremun? Og kva hev du, som du ikkje hev fenge? Men um du no og hev fenge noko, kvi rosar du deg då, som um du ikkje hadde fenge det?
Yani mwakuvikili veve kuvya mvaha kuliku vangi? Chapanga lepi ndi mwakupelili vindu vyoha vyeuvi navyu? Ngati, ndava kyani wimeka ngati upewi lepi ngati njombi?
8 De hev alt vorte mette, de hev alt vorte rike, utan oss hev de vorte herrar; ja, gjev de hadde vorte herrar, so me og kunde vera herrar saman med dykk!
Hinu! Mumali kupewa goha gamwaganayi! Muvi na vindu vyamahele! Muvi vankosi changali tete. Mbanga ngamuvi vachilongosi muni na tete mewa tilongosa pamonga na nyenye.
9 For eg tykkjer at Gud hev synt oss apostlar fram som dei ringaste, som dømde til dauden; for me hev vorte til ei bisn for verdi, både for englar og for menneskje.
Niholalela Chapanga atikitili tete vamitumu tivyai vandu va mwishu neju, vetivalangiwi kukomewa palongolo ya vandu, tivikiwi ngati chindu cha kuhekesa, chechilolekana na mulima woha na vamitumi va kunani kwa Chapanga, mewawa na vandu voha.
10 Me er dårar for Kristi skuld, men de er kloke i Kristus; me er veike, men de er sterke; de er heidra, men me ærelause.
Tete vayimu ndava ya Kilisitu, nambu nyenye muvi na luhala kwa kuwungana na Kilisitu! Tete tavakata nambu nyenye muvi na makakala. Nyenye vakuvatopesa, nambu tete vakutivevesa.
11 Til denne stund er me både hungrige og tyrste og nakne og slegne og heimlause,
Mbaka hinu, tete tivii na njala na njota, nyula yilalile, titoviwi mavamba, kawaka pandu pakugona.
12 og mødde, med di me arbeider med våre eigne hender; me vert utskjelte, og me velsignar; me vert forfylgde, og me tek det med tol;
Kangi ting'ahika na kuhenga lihengu kwa mawoko gitu tavete. Vakatipela likoto tete tikuvamotisa, tikuvayupila kwa Chapanga, vakatinyagayi tikangamala,
13 me vert spotta, og me påminner; me hev vorte som avrak i verdi, utskot for alle til denne stund.
pevakutiliga, tiyangula kwa upoli. Mbaka hinu vatikitili ngati gahakau wa mulima, kwa kila mundu tete uhakala!
14 Eg skriv ikkje dette til vanæra for dykk, men av di de er mine kjære born, påminner eg dykk.
Niyandika lepi mambu aga ndava ya kuvapela soni, nambu nikuvawula ngati vana vangu vaganu.
15 For um de hev ti tusund læremeistrar i Kristus, so hev de då ikkje mange feder; for i Kristus Jesus hev eg avla dykk ved evangeliet.
Pamonga muvi na valelaji vamahele muwumi winu wa Chikilisitu, nambu muvi lepi dadi vamahele, kwa kuwungana na Kilisitu Yesu nene ndi mwenivi dadi winu mukuvakokosela Lilovi la Bwina nyenye.
16 Eg legg dykk difor på hjarta: Vert mine etterfylgjarar!
Hinu, nikuvayupa neju mulandayi luhumu wangu.
17 Difor sende eg dykk Timoteus, som er min kjære og trufaste son i Herren, at han skulde minna dykk um mine vegar i Kristus, soleis som eg lærer alle stader hjå kvar kyrkjelyd.
Ndi mana nimtumili Timoti kwinu, mwene ndi mwana vangu mganu na msadikika mukuwungana na BAMBU. Yati akuvakumbusa njila yenilanda muwungana na Kilisitu Yesu. Njila yeniwula pandu pamahele pa msambi wa vandu vevakumsadika Kilisitu.
18 Men sume hev blåse seg upp i von um, at eg ikkje skulde koma til dykk.
Vandu vangi vatumbwili kumeka na kuholalela ngati nibwela lepi kangi kwinu.
19 Men eg kjem til dykk snart, um Herren vil, og fær då læra å kjenna ikkje ordi, men krafti hjå dei uppblåsne.
Nambu, yati nibwela kanyata BAMBU akaganayi, penapo ndi yati nikujilolela namwene, lepi chevijova vala vevimeka, nambu mewa kumanya makakala gavi.
20 For Guds rike stend ikkje i ord, men kraft.
Muni Unkosi wa Chapanga lepi kujova ndu, nambu mumakakala.
21 Kva vil de? Skal eg koma til dykk med ris eller med kjærleik og ei smålåti ånd?
Hinu, mwigana kyani? Nibwela kwinu na ndonga, amala nibwela na mtima wa uganu na unkozi?
