1 Korintierne 2
1 Og eg, då eg kom til dykk brør, kom eg ikkje med meisterskap i ord eller i visdom og forkynte dykk Guds vitnemål.
Nindakaza kulindinywe, nobakwesu, tendakaza abunnone bwamulaka kana busongo awoo nindakompolola simpe lisisidwe ataala aLeza.
2 For eg vilde ikkje vita noko imillom dykk, utan Jesus Kristus og honom krossfest.
Nkambo ndakasala kutaziba chintu awo nindakali andinywe kunze kwa Jesu Kkilisito, akugankaminwa kwakwe.
3 Og eg var hjå dykk med vanstyrke og med otte og med mykje hjartebiv.
Alimwi ndakali andinywe mukubula nguzu amukuyowa, amukukankama.
4 Og mitt ord og mi forkynning var ikkje med visdoms yvertalande ord, men med framsyning av ande og kraft,
Alimwi mulayizyo wangu akukambawuka kwangu tekwakali amajwi akukombelezya chabusongo. Pesi, akali achitondezyo chamuuya anguzu,
5 so trui dykkar ikkje skulde vera grunna på menneskje-visdom, men på Guds kraft.
kuchitila kuti lusyomo lwenu talubi mubusongo bwabantu, pesi munguzu zyaLeza.
6 Men me talar visdom hjå dei fullkomne, men ein visdom som ikkje høyrer denne verdi til eller herrarne i denne verdi, dei som forgjengst. (aiōn g165)
Lino twambula busongo mukati kabantu bazyikitide, pesi butali busongo bwanyika eeyi, kana bwendelezi bwalino, aboo bayobwinda. (aiōn g165)
7 Men som ein løyndom talar me Guds visdom, den dulde, som Gud frå ævelege tider hev etla til vår herlegdom, (aiōn g165)
Anukuti twambula abusongo bwaLeza musimpe lisisidwe, busongo busisidwe oobo Leza mbwakali wabikka kunembo lyamyaka yabulemu besu. (aiōn g165)
8 Den ingen av herrarne i denne verdi kjende; for hadde dei kjent honom, so hadde dei ikkje krossfest herlegdoms-herren; (aiōn g165)
Takwe naba omwe wabendelezi balino wakachimvwisisisya, nkambo anoli bakachimvwisissya, nikuli tebakamukankamina pe Mwami wabulemu. (aiōn g165)
9 men som skrive stend: «Det som auga ikkje såg og øyra ikkje høyrde, og som ikkje kom upp i menneskjehjarta, det som Gud etla dei som elskar honom.»
Pesi mbuli mbukulembedwe, “Takwe lisyo lyabona, takwe kutwi kwamvwa, takwe moyo wamuntu waziyandula eezyo Leza nzyabambila aboo bamuyandula.”
10 Men for oss hev Gud openberra det ved sin Ande; for Anden ransakar alle ting, jamvel dypterne i Gud.
Pesi Leza wayibununa zintu eezi kulindiswe kwiindila muMuuya. Nkambo Muuya ulayandula zintu zyoonse, nikuba zintu zyaLeza zinikide.
11 For kva menneskje veit kva som bur i menneskjet, utan menneskjeåndi, som er i det? So veit heller ingen, utan Guds Ande, kva som bur i Gud.
Nkambo ngwani uzi mizeezo yamuntu ado woMuuya wamuntu nuuli anguwe? Nkokuli alimwi, takwe muntu uzi zintu zyaLeza zinikide ado wo Muuya waLeza.
12 Men me hev ikkje fenge den ande som høyrer verdi til, men den Ande som er av Gud, so me skal kjenna det som er oss gjeve av Gud,
Pesi tetwakatambula Muuya wanyika pesi Muuya ooyo uzwa kuli Leza.
13 det som me talar um, ikkje med ord som er lærde av menneskjeleg visdom, men med ord som er lærde av den heilage Ande, med di me tyder åndelege ting med åndelege ord.
Twambule atala azintu eezi mumajwi akatayisigwa abusongo bwamuntu pesi aMuuya, kawupandulula zintu zyaMuuya kubantu baMuuya.
14 Men eit naturleg menneskje tek ikkje mot det som høyrer Guds Ande til; for det er honom ein dårskap, og han kann ikkje kjenna det, for det vert dømt åndeleg.
Muntu utakwe Muuya tazitambuli pe zintu zyaku Muuya waLeza, nkambo nzyabufubafuba kuli nguwe. Takonzyi pe kuzimvwisisisya nkambo ziselezegwa aMuuya.
15 Men den åndelege dømer alt, men sjølv vert han dømd av ingen.
Ooyo ulimuMuuya ngukonzya kweela zintu zyoonse, psi takonzeki kweelwa azimwi.
16 For kven kjende Herrens hug, so han kunde læra honom? Men me hev Kristi hug.
“Nkambo ngwani ulikonzya kuziba kuyeya kwaMwami chakuti unga ulamulayilila? Pesi ulijisi muzeezo waKkilisito.
