1 Korintierne 14
1 Trå etter kjærleiken, stræva etter dei åndelege gåvor, men mest etter å tala profetisk!
Ke ma inge, lungse pa kowos ac kwafe kowos nu kac. Kowos in oayapa kwafe kowos nu ke mwe sang lun ngun, yokna ke mwe sang lun sulkakin kas lun God.
2 For den som talar med tunga, talar ikkje for menneskje, men for Gud; for ingen skynar det, men han talar løyndomar i Anden.
Mwet se ma kaskaskin siena kain pusra el tia kaskas nu sin mwet uh a nu sin God, mweyen wangin mwet kalem kac. El kaskas ke ma lukma ke ku lun Ngun.
3 Men den som talar profetisk, han talar for menneskje til uppbyggjing og påminning og trøyst.
Tusruktu mwet se su sulkakin kas lun God el kaskas nu sin mwet uh ke kas in kasrelos, kas in akkeyalos, ac kas in akwoyalos.
4 Den som talar med tunga, uppbyggjer seg sjølv; men den som talar profetisk, uppbyggjer kyrkjelyden.
Mwet se ma kaskaskin siena kain pusra el kasrel sifacna, a mwet se ma sulkakin kas lun God el kasru mwet nukewa su tukeni in church.
5 Endå vilde eg at de alle kunde tala med tungor, men heller at de kunde tala profetisk; for den som talar profetisk, er større enn den som talar med tungor, utan so er at han uttyder det, so kyrkjelyden kann få uppbyggjing av det.
Wo sik kowos nukewa in kaskaskin siena kain pusra; a wo liki na tuh in oasr mwe sang yuruwos in sulkakin kas lun God. Tuh yohk sripen mwet se su sulkakin kas lun God liki el su kaskaskin siena kain pusra — sayen fin oasr sie su ku in aketeya ma el fahk, tuh church nufon sac fah eis kasru kac.
6 Og no, brør, um eg kjem til dykk og talar med tungor, kva kann eg då gagna dykk, um eg ikkje talar til dykk anten med openberring eller med kunnskap anten med profetord eller med læra?
Ke ma inge, mwet wiuk in lulalfongi, nga fin fahsrot nu yuruwos, ya oasr sripa nu suwos nga fin kaskaskin siena kain pusra? Ac wanginna, nga fin tia fahkak nu suwos sie mwe fahkak sin God me, ku kas in etauk, ku kas in purakak nunkowos, ku kas in luti.
7 Dersom dei livlause ting som gjev ljod, anten det er ei fløyta eller ei harpa, ikkje gjer skilnad på tonar, korleis kann ein då skyna det som vert spela på fløyta eller på harpa?
Nunku ke sie flute ku harp, kain in mwe srital on ma wangin moul la — mwet uh ac etu fuka ahyen on soko fin tia kalem pusren kais sie note kac?
8 Og um ein stridslur gjev uklår ljod, kven lagar seg då til strid?
Ac mwet ukuk se fin tia ukya mwe ukuk uh in kalem, su ac akola nu ke mweun?
9 Soleis og med dykk: um de med tunga ikkje talar tydelege ord, korleis kann ein då skyna det som vert tala? De talar då burt i veret.
In ouiya sacna, mwet uh ac kalem fuka ke ma kowos fahk uh kowos fin kaskaskin siena kain pusra ma tiana kalem uh? Kas lowos uh ac wanginla yen engyeng uh!
10 So mange slag mål er der no visst i verdi, og ikkje noko av deim er utan meining.
Pukanten kain in kas fin faclu ma tia oana sie, a kain in kas inge nukewa oasr kalmeya.
11 Um eg då ikkje kjenner meiningi i målet, vert eg ein framand for den talande, og den talande ein framand for meg.
Sie mwet fin sramsram ke kas ma nga tia etu, na el oana sie mwet sac nu sik, ac nga mwet sac se pac nu sel.
12 Soleis og med dykk: når de strevar etter dei åndelege gåvor, so søk å få deim i rikt mål til uppbyggjing for kyrkjelyden.
Ke kowos kena eis mwe sang lun Ngun, kowos enenu in akyokye orekmakinyen mwe sang ma ac kasru in musaeak mwet in church.
13 Difor skal den som talar med tunga, beda um at han må kunna tyda det!
Mwet se ma kaskaskin siena kain pusra, elan pre tuh in itukyang nu sel mwe sang in akkalemye ma el fahk.
14 For um eg bed med tunga, so bed mi ånd; men mitt vit er utan frukt.
Tuh nga fin pre ke siena kain pusra, ngunik el pre, a nunkuk wangin kac.
15 Korleis er det då? Eg vil beda med åndi, men eg vil og beda med vitet; eg vil lovsyngja med åndi, men eg vil og lovsyngja med vitet.
Na mea nga ac oru? Nga fah pre ke ngunik, ac nga fah oayapa pre ke nunak luk; nga fah on ke ngunik, ac nga fah oayapa on ke nunak luk.
16 For dersom du lovar Gud med åndi, kor kann då nokon millom dei ukunnige segja amen til di takkebøn? Han veit ikkje kva du segjer.
Ke kom sang kulo nu sin God ke ngun mukena, mwet saya se su wi tukeni sac el ac ku in wi fahk “Amen” fuka nu ke pre in sang kulo lom, ke el tia ku in etu ma kom fahk an?
17 For du held vel ei fager takkebøn, men den andre vert ikkje uppbygd.
Pre in sang kulo lom nu sin God finne wo, ac tiana kasru mwet se ngia.
18 Eg takkar Gud: eg talar meir med tunga enn de alle;
Nga kulo nu sin God lah nga kaskaskin siena kain pusra yohk liki kowos nukewa.
19 men i ein kyrkjelyd vil eg heller tala fem ord med vitet mitt, so eg kann læra andre, enn ti tusund ord med tunga.
Tusruktu ke pacl in alu in church, wo sik in kaskaskin kas limekosr na ma mwet uh ku in kalem kac ac eis etauk kac, liki na in kaskaskin tausin puspis kas in siena kain pusra.
20 Brør, ver ikkje born i vit! ver derimot born i vondskap; men ver fullvaksne i vit!
Mwet Christian wiuk, kowos in tia elahn tulik in nunak lowos. Tusruktu in ma koluk, lela in wangin mwatuwos oana tulik srisrik; a in nunak lowos, kowos in nunak oana mwet matu.
21 Det stend skrive i lovi: «Ved folk som hev framand tunga, og ved framande lippor vil eg tala til dette folket, og endå skal dei ikkje høyra på meg, segjer Herren.»
In Ma Simusla oasr ma simla su fahk: “Ke kaskas lun mwet su siena kas lalos, Nga fah kaskas nu sin mwet luk, Leum El fahk. Nga fah kaskas ke oalin mwet sac uh, Tusruktu, ne ouinge, mwet luk fah tia porongeyu.”
22 So er då tungorne til eit teikn, ikkje for deim som trur, men for dei vantruande; men profettalen er ikkje for dei vantruande, men for deim som trur.
Ouinge, mwe sang lun kaskas ke siena kain pusra el oana sie mwe akul nu sin mwet selulalfongi, ac tia nu sin mwet lulalfongi. Ac sulkakinyen kas lun God pa sie mwe akul nu sin mwet lulalfongi, ac tia nu sin mwet selulalfongi.
23 Um då heile kyrkjelyden kjem saman, og alle talar med tungor, men det kjem inn ukunnige eller vantruande, vil dei ikkje då segja at de er frå vitet?
Ke ouinge uh, fin oasr tukeni lun mwet in church, ac mwet nukewa mutawauk in kaskaskin siena kain pusra — ac kutu mwet saya, ku mwet sululalfongi utyak wi, ya elos ac tia fahk mu kowos mwet wel?
24 Men um alle talar profetisk, og det kjem inn ein vantruande eller ukunnig, so vert han refst av alle, dømd av alle,
A elos nukewa fin sulkakin kas lun God ke sie mwet selulalfongi ku sie mwet saya utyak, na el ac ku in akilenak ma koluk lal ke ma el lohng uh. El ac fah nununkal sifacna ke ma el lohng inge,
25 det løynde i hans hjarta vert openberra, og so vil han falla på sitt andlit og tilbeda Gud og vitna at Gud er sanneleg millom dykk.
ac el ac fahkak nunak lukma lal ye mutun mwet tukeni uh, ac el ac fah faksufi ac alu nu sin God ac fahk, “Pwayena lah God El oasr yuruwos!”
26 Korleis er det då, brør? Når de kjem saman, hev kvar av dykk ein salme, ein lærdom, ei openberring, ei tunga, ei tyding; lat alt vera til uppbyggjing!
Mwet lulalfongi wiuk, pa inge kalmen ma nga fahk uh. Ke kowos tukeni nu ke alu, sie mwet uh ac on, sie elan luti, sie elan fahkak mwe fahkak sin God me, sie pac elan kaskaskin siena kain pusra, ac sie pac elan aketeya pusra inge. Ma nukewa enenu in mwe musaeak mwet in church.
27 Talar nokon med tunga, so lat det vera tvo eller i det høgste tri kvar gong, og ein i senn, og ein må tyda det!
Kutena mwet fin kaskaskin siena kain pusra, lela in tia pus liki mwet luo ku tolu, ac elos in kais sie eis pacl lalos, ac sie pac mwet in aketeya ma srumunyuk uh.
28 Men er det ingen som kann tyda, so tegje han i kyrkjelyden, men for seg sjølv og for Gud tale han!
Tusruktu fin wangin mwet ku in aketeya, na mwet se ma kaskaskin siena kain pusra el enenu in misla, ac kaskas na nu sel sifacna ac nu sin God.
29 Men av profetar tale tvo eller tri; men dei andre må døma um det!
Mwet luo ku tolu su oasr mwe fahkak sin God me elos in eis kunalos, na mwet ngia in lohang akwoya nu ke ma elos fahk.
30 Men um ein annan fær ei openberring medan han sit der, so skal den fyrste tegja.
Tusruktu mwet se fin muta in tukeni uh ac el eis sie mwe fahkak sin God, mwet se ma kaskas uh enenu in tui.
31 For de kann alle tala profetisk, ein i senn, so alle kann få lærdom, alle få påminning.
Kais sie suwos ku in eis pacl la in fahkak kas lun God, tuh mwet nukewa in ku in lutlut kac ac eis ku lalos kac.
32 Og profetånder er profetar lyduge.
Sie mwet su sulkakin kas lun God el enenu in karinganang mwe sang se ma itukyang nu sel,
33 For Gud er ikkje ustyrs Gud, men freds Gud.
mweyen God El tia pangon kut nu ke ouiya oraru, a nu ke ouiya misla. Oana in church nukewa lun mwet lun God,
34 Liksom i alle kyrkjelydarne hjå dei heilage, so skal kvinnorne dykkar tegja i kyrkjesamlingarne; for dei hev ikkje lov til å tala, men må vera undergjevne, so som og lovi segjer.
mutan elos enenu in misla ke pacl in tukeni uh. Elos in tia kaskas, a elos in pusisel, fal nu ke Ma Sap lun mwet Jew.
35 Men vil dei læra noko, so lyt dei spyrja sine eigne menner heime; for det er usømelegt for ei kvinna å tala i kyrkjesamling.
Elos fin lungse etu ke kutena ma, elos fah siyuk sin mukul tumalos in lohm selos. Sie mwe mwekin fin sie mutan el kaskas ke pacl in tukeni lun church.
36 Eller er Guds ord utgjenge frå dykk? Eller er det kome berre til dykk?
Kowos mwet in church Corinth, mea pwaye lah kas lun God tuku yuruwos me? Ya kowos mukena pa kas lun God tuku nu se uh?
37 Trur nokon at han er profet eller åndeleg, so må han skyna at det eg skriv til dykk, er Herrens bod.
Mwet se fin nunku mu el mwet utuk kas lun God, ku oasr mwe sang lun ngun yorol, elan akilen lah ma nga simis nu suwos inge ma Leum Jesus el sapkin.
38 Men um nokon ikkje skynar det, so fær han lata det uskyna.
Tusruktu el fin tia lohang nu ke kas luk inge, nimet kowos lohang nu sel.
39 Difor, brør, stræva etter å kunna tala profetisk, og hindra ingen i å tala i tungor!
Ke ma inge, mwet lulalfongi wiuk, kowos in insianaung in sulkakin kas lun God, tusruktu nimet ikol mwet lulalfongi su kaskaskin siena kain pusra.
40 Men lat alt ganga sømeleg og skipeleg til!
Kowos in oru ma nukewa in ouiya fal ac in takla wo.
