1 Korintierne 14
1 Trå etter kjærleiken, stræva etter dei åndelege gåvor, men mest etter å tala profetisk!
Mhläkphyanak cun ktha na ua. Ngmüimkhyaa bänake üng nami mlungmthin jah ta ua, aktunga Pamhnama ngthu sang theia bänak cun tak vaia ktha na ua.
2 For den som talar med tunga, talar ikkje for menneskje, men for Gud; for ingen skynar det, men han talar løyndomar i Anden.
Am ksinga ngthu pyenkie cun u naw ami pyen am ksingkia kyase khyanga veia käh pyen u lü Pamhnama veia pyenkiea kyaki. Ngmüimkhya johit üng ngthu ngthup cun pyenkie ni.
3 Men den som talar profetisk, han talar for menneskje til uppbyggjing og påminning og trøyst.
Ngthu sangkie cun, khyanga dawnak vaia ngthu, mcäinaka ngthu ja mhlawhmcahnaka ngthu pyenkie.
4 Den som talar med tunga, uppbyggjer seg sjølv; men den som talar profetisk, uppbyggjer kyrkjelyden.
Am ksing theia ngthu pyenkie cun ami mäta dawnak vaia kyaki, acunsepi Pamhnama ngthu sangkie cun naw sangcimea dawnak vaia pyenkie ni.
5 Endå vilde eg at de alle kunde tala med tungor, men heller at de kunde tala profetisk; for den som talar profetisk, er større enn den som talar med tungor, utan so er at han uttyder det, so kyrkjelyden kann få uppbyggjing av det.
Acunüng nami van naw am ksing theia ngthu nami pyen thei vai ka hlüeiki, acunsepi ngthu nami sangnak vaia bäkhäknak cun hlüei bawk veng; ngthu kce pyenkia kthak Pamhnama ngthu sangki cun phumah ve, ngthu pyenkia phäh lat be khai a ve ta sangcim daw khai ni.
6 Og no, brør, um eg kjem til dykk og talar med tungor, kva kann eg då gagna dykk, um eg ikkje talar til dykk anten med openberring eller med kunnskap anten med profetord eller med læra?
Ka püie, nami veia ka law üng am ksinga ngthu pyen lü ka law üng ia ka kya khai. Ia am kya, Pamhnama mdannak, ksingnak, dawkia khyübe ja mtheinak ka lawpüi üngpi ia am kya.
7 Dersom dei livlause ting som gjev ljod, anten det er ei fløyta eller ei harpa, ikkje gjer skilnad på tonar, korleis kann ein då skyna det som vert spela på fløyta eller på harpa?
Am xüngsekie pilim ja cawng pi akdaw am ami ng'yünko ta a tuilam am ksingki naw ihawkba jah ksing thei khai ni?
8 Og um ein stridslur gjev uklår ljod, kven lagar seg då til strid?
Ngtuk pawh vai üng kpun ami tum, am mi ngsinga a ng'yüng am ksing üng ngtuk pawh khaia u ngpitngpyang khai ni?
9 Soleis og med dykk: um de med tunga ikkje talar tydelege ord, korleis kann ein då skyna det som vert tala? De talar då burt i veret.
Acuna mäiha, am ksinga ngthu üng pyen cun ihawkba khyange naw ksing khaie ni? Khawkhi üng pyen sawxata mäiha law khai.
10 So mange slag mål er der no visst i verdi, og ikkje noko av deim er utan meining.
Khawmdek khana ngthukhyü akce kce veki, acunsepi ami van ami ti hlü veki.
11 Um eg då ikkje kjenner meiningi i målet, vert eg ein framand for den talande, og den talande ein framand for meg.
Ami pyen am ka ksing üng acun pyenki cun keia phäha khyangmjü kcea kya lü kei pi amimi phäha khyangmjü kcea ka kya khai.
12 Soleis og med dykk: når de strevar etter dei åndelege gåvor, so søk å få deim i rikt mål til uppbyggjing for kyrkjelyden.
Acunakyase, nangmi pi Ngmüimkya bänak tak vaia nami kthanaka mäiha; sangcima ngdüih thawhnak vaia acune jah sumei vaia ktha na däm ua.
13 Difor skal den som talar med tunga, beda um at han må kunna tyda det!
Am ksing theia ngthu pyenki naw i a pyen ti cun a jah mtheh be thei vaia ktaiyü se.
14 For um eg bed med tunga, so bed mi ånd; men mitt vit er utan frukt.
Am ksing theia ngthu üng ka ktaiyü üng, ka ngmüimkhya akcanga ktaiyüki, cunsepi ka mlung naw am sim.
15 Korleis er det då? Eg vil beda med åndi, men eg vil og beda med vitet; eg vil lovsyngja med åndi, men eg vil og lovsyngja med vitet.
Acukba anita i ja ka pawh kawm? Ka ngmüimkhya am ka ktaiyü khai, ka ksingnak am pi ka ktaiyü khai; ka ngmüimkhya am ng’äi lü ka mlung kyawng am pi ka ng’äi hnga khai.
16 For dersom du lovar Gud med åndi, kor kann då nokon millom dei ukunnige segja amen til di takkebøn? Han veit ikkje kva du segjer.
Ngmüimkhya däk am Pamhnama vei jenak na mtheh üng, jenak mtheh lü na ktaiyü cun am ksingkie naw ihawkba “Amen” ti thei khaie ni.
17 For du held vel ei fager takkebøn, men den andre vert ikkje uppbygd.
Pamhnam üng jenak mtheh lü na ktaiyü cun aktäa dawki cunsepi khyang kcee naw am daw na u.
18 Eg takkar Gud: eg talar meir med tunga enn de alle;
Nangmi kthaka am ksinga ngthu ka pyen bawka phäh Pamhnam je na veng.
19 men i ein kyrkjelyd vil eg heller tala fem ord med vitet mitt, so eg kann læra andre, enn ti tusund ord med tunga.
Acunsepi, sangcimea sawkhanaka am ksing theia ngthu thawng mat pyen na kthaka ta, khyangea ksing theia ngthu nglung mhma ka sumei khai ni.
20 Brør, ver ikkje born i vit! ver derimot born i vondskap; men ver fullvaksne i vit!
Ka püie, nami cungaihnak üng hnasen hea kba käh ve ua; cungaihnak am xü u lü mkhyekatnak am ksingkia hnasena mäiha ve ua.
21 Det stend skrive i lovi: «Ved folk som hev framand tunga, og ved framande lippor vil eg tala til dette folket, og endå skal dei ikkje høyra på meg, segjer Herren.»
Thum üng, “khyangmjü kcea khyü üng ka khyange ka jah ngthungmin püi khai; khyangmjü kcea mpyawng üng ka khyange ka jah ngthungmin püi khai, acunüng pi ka khyange naw am na ngai khaie” tia ng’yuki.
22 So er då tungorne til eit teikn, ikkje for deim som trur, men for dei vantruande; men profettalen er ikkje for dei vantruande, men for deim som trur.
Acunakyase, am ksing theia ngthu pyen cun jumeikiea phäha msingnaka am kya, am jumeikiea phäha ni a kya ve; ngthu sangnak cun am jumeikiea phäha msingnaka am kya, jumeikiea phäha ni a kya ve.
23 Um då heile kyrkjelyden kjem saman, og alle talar med tungor, men det kjem inn ukunnige eller vantruande, vil dei ikkje då segja at de er frå vitet?
Acunakyase, sangcime naküt ngcun u lü, nami van naw am ksinga khyü am ngthu nami pyen üng, am ksingkie ja am jumeikie ami law üng, nami angkia am ning jah ngai khaie ni?
24 Men um alle talar profetisk, og det kjem inn ein vantruande eller ukunnig, so vert han refst av alle, dømd av alle,
Acunsepi, sangcime nami van ngthu sang u lü nami na ve k'um üng, am jumeikia pi kyase, khyang sawxata pi kyase, a luh law üng ami ngjaka ngthu naw ami mkhyekatnak jah ksingsak khai. Ami ngjak naw ami katnak ngthu jah mkhyah khai.
25 det løynde i hans hjarta vert openberra, og so vil han falla på sitt andlit og tilbeda Gud og vitna at Gud er sanneleg millom dykk.
Ami mlungkyawng k'uma anghmüa ami ngaihkyunake mdana kya khai, kawp u lü Pamhnam sawhkhah khaie; “Pamhnam hia ve kcang ve” tia pyen khaie.
26 Korleis er det då, brør? Når de kjem saman, hev kvar av dykk ein salme, ein lærdom, ei openberring, ei tunga, ei tyding; lat alt vera til uppbyggjing!
Ka püie aw, ka ti hlü ta hikba ni. Hjawhkhah khaia nami ngkhäm law üng, mat ng’äi khai, mat naw mtheimthangnak, mat naw Pamhnam üngkhyüh mdannak, mat naw am ksing theia khyü pyenak, mat naw acuna khyü ti cun lat be yah khai. Avan cun sangcima dawnak vaia kya khaie.
27 Talar nokon med tunga, so lat det vera tvo eller i det høgste tri kvar gong, og ein i senn, og ein må tyda det!
Am ksing theia ngthu üng pyenki a ve üng, nghngih ja anung säih kthum ami ve üng, mat päng lü mat naw pyen yah khai. Acuna ani pyen cun pi mat mat naw lat be yah khai.
28 Men er det ingen som kann tyda, so tegje han i kyrkjelyden, men for seg sjølv og for Gud tale han!
Lüpi acuna lat be khai am a ve ta sangcima k'uma käh khihkheh kawm, amät naw Pamhnam ngthueipüi kawm.
29 Men av profetar tale tvo eller tri; men dei andre må døma um det!
Nghngih kthum Pamhnama ngthu yahki naw ami pyen um üng akce naw i ami pyen ti cun jah ksükcet kawm.
30 Men um ein annan fær ei openberring medan han sit der, so skal den fyrste tegja.
Ngkämnaka mat naw Pamhnam üngkhyüh ngthu a yah ta am ksinga ngthu pyenki naw a pyen hawih se.
31 For de kann alle tala profetisk, ein i senn, so alle kann få lærdom, alle få påminning.
Avan naw Pamhnama ngthu mat mat cima nami sang yah khai acun üng ni avan naw ngthei na u lü ngjuktha pi yah khaie.
32 Og profetånder er profetar lyduge.
Pamhnama ngthu pyennak thei bänak yahki cun ngthu pyenkia keha ve yah vai,
33 For Gud er ikkje ustyrs Gud, men freds Gud.
isetiakyaküng Pamhnam naw amimi akse mi ve vai am hlüei, mi ngkawt vai ja mi dim’yeki vai hlüeiki. Pamhnama sangcim avan ami ngkhäm üng,
34 Liksom i alle kyrkjelydarne hjå dei heilage, so skal kvinnorne dykkar tegja i kyrkjesamlingarne; for dei hev ikkje lov til å tala, men må vera undergjevne, so som og lovi segjer.
nghnumie ngkhämnaka käh khihkheh lü ve u se; Judahea thum naw a pyena kba; käh jah ksenak vai jah phäh käh ngthuei u se.
35 Men vil dei læra noko, so lyt dei spyrja sine eigne menner heime; for det er usømelegt for ei kvinna å tala i kyrkjesamling.
I mä ami ksing hlü üng pi ami cei ima kthäh u se. Sangcima ngkhämnaka nghnumia ngthu pyen cun ngkekhyakei phyaki ni.
36 Eller er Guds ord utgjenge frå dykk? Eller er det kome berre til dykk?
Pamhnama ngthu cun nangmi üngkhyüh lawki aw? Am ani üng nangmia vei däka pha lawki aw?
37 Trur nokon at han er profet eller åndeleg, so må han skyna at det eg skriv til dykk, er Herrens bod.
A u pi, Pamhnama ngsäa am ani üng Ngmüimkhya bänaka a ngaih üng, ani naw a ksing vaia Bawipa ngthupet cun ania veia ka yuk ni.
38 Men um nokon ikkje skynar det, so fær han lata det uskyna.
Hina ka yuk ia am msuiki cun ani pi ia käh msui ua.
39 Difor, brør, stræva etter å kunna tala profetisk, og hindra ingen i å tala i tungor!
Acunakyase ka püie, Pamhnama ngthu sang da nami mlung ktha na u; am ksinga ngthu pyenki pi käh mkhyawh u.
40 Men lat alt ganga sømeleg og skipeleg til!
Anaküt cun akdawa tui lam üng bilo ua.
