1 Korintierne 13
1 Um eg talar med menneskjetungor og engletungor, men hev ikkje kjærleik, då er eg ein ljomande malm eller ei klingande bjølla.
ⲁ̅ⲈϢⲰⲠ ⲀⲒϢⲀⲚⲤⲀϪⲒ ϦⲈⲚⲪⲖⲀⲤ ⲚⲦⲈⲚⲒⲢⲰⲘⲒ ⲚⲈⲘ ⲪⲀ ⲚⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ⲘⲘⲞⲚϮ ⲀⲄⲀⲠⲎ ⲆⲈ ⲘⲘⲀⲨ ⲀⲒⲈⲢ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚⲞⲨϨⲞⲘⲦ ⲈϤⲤⲈⲚⲤⲈⲚ ⲒⲈ ⲞⲨⲔⲨⲘⲂⲀⲖⲞⲚ ⲈϤⲈϢⲖⲎⲖⲞⲨⲒ.
2 Og um eg hev profetgåva og kjenner alle løyndomar og all kunnskap, og um eg hev all tru, so at eg kann flytja fjell, men hev ikkje kjærleik, då er eg ingen ting.
ⲃ̅ⲔⲀⲚ ⲈⲞⲨⲞⲚ ⲚⲦⲎⲒ ⲚⲞⲨⲠⲢⲞⲪⲎⲦⲒⲀ ⲈⲒⲤⲰⲞⲨⲚ ⲚⲚⲒⲘⲨⲤⲦⲎⲢⲒⲞⲚ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲚⲈⲘ ⲠⲈⲘⲒ ⲦⲎⲢϤ ⲔⲀⲚ ⲈⲢⲈ ⲪⲚⲀϨϮ ⲦⲎⲢϤ ⲚⲦⲞⲦ ϨⲰⲤⲦⲈ ⲈⲞⲨⲰⲦⲈⲂ ⲚϨⲀⲚⲦⲰⲞⲨ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲘⲞⲚϮ ⲀⲄⲀⲠⲎ ⲆⲈ ⲘⲘⲀⲨ ⲀⲚⲞⲔ ϨⲖⲒ.
3 Og um eg gjev til føda for fatige alt det eg eig, og um eg gjev min likam til å verta brend, men hev ikkje kjærleik, då gagnar det meg ingen ting.
ⲅ̅ⲔⲀⲚ ⲀⲒϢⲀⲚϮ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲈ ⲚⲞⲨⲒ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲈⲐⲢⲞⲨⲞⲨⲞⲘⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲀϮ ⲘⲠⲀⲔⲈⲤⲰⲘⲀ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲀϢⲞⲨϢⲞⲨ ⲘⲘⲞⲚϮ ⲀⲄⲀⲠⲎ ⲆⲈ ⲘⲘⲀⲨ ⲚϮϪⲈⲘϨⲎⲞⲨ ⲚϨⲖⲒ ⲀⲚ.
4 Kjærleiken er langmodig, er velviljug; kjærleiken ovundast ikkje; kjærleiken briskar seg ikkje, blæs seg ikkje upp;
ⲇ̅ϮⲀⲄⲀⲠⲎ ϢⲀⲤⲰⲞⲨ ⲚϨⲎⲦ ϢⲀⲤⲈⲢϨⲈⲖϪⲈ ϮⲀⲄⲀⲠⲎ ⲘⲠⲀⲤⲬⲞϨ ϮⲀⲄⲀⲠⲎ ⲘⲠⲀⲤⲈⲢⲠⲈⲢⲠⲈⲢⲞⲤ ⲘⲠⲀⲤϬⲒⲤⲒ ⲚϨⲎⲦ.
5 han gjer inkje usømelegt, søkjer ikkje sitt eige, illskast ikkje, gøymer ikkje på det vonde;
ⲉ̅ⲘⲠⲀⲤϬⲒϢⲒⲠⲒ ⲘⲠⲀⲤⲔⲰϮ ⲚⲤⲀⲚⲎ ⲈⲦⲈ ⲚⲞⲨⲤ ⲘⲠⲀⲤϪⲰⲚⲦ ⲘⲠⲀⲤⲘⲈⲨⲒ ⲈⲠⲒⲠⲈⲦϨⲰⲞⲨ.
6 han gled seg ikkje ved urettferd, men gled seg ved sanning.
ⲋ̅ⲘⲠⲀⲤⲢⲀϢⲒ ⲈϪⲈⲚ ⲐⲘⲈⲦϬⲒⲚϪⲞⲚⲤ ϢⲀⲤⲢⲀϢⲒ ⲆⲈ ⲈϪⲈⲚ ⲐⲘⲎⲒ.
7 Alt lid han, alt trur han, alt vonar han, alt toler han.
ⲍ̅ϢⲀⲤⲰⲞⲨ ⲚϨⲎⲦ ϦⲈⲚϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ ϢⲀⲤⲚⲀϨϮ ϦⲈⲚϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ ϢⲀⲤⲈⲢϨⲈⲖⲠⲒⲤ ϦⲈⲚϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ ϢⲀⲤⲀⲘⲞⲚⲒ ⲚⲦⲞⲦⲤ ϦⲈⲚϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ.
8 Kjærleiken fell aldri burt; men anten det er profetgåvor, so skal dei få ende, eller tungor, so skal dei tagna, eller kunnskap, so skal han få ende.
ⲏ̅ϮⲀⲄⲀⲠⲎ ⲘⲠⲀⲤϨⲈⲒ ⲈⲚⲈϨ ⲒⲦⲈ ⲚⲒⲠⲢⲞⲪⲎ ⲦⲒⲀ ⲤⲈⲚⲀⲔⲰⲢϤ ⲒⲦⲈ ⲚⲒⲖⲀⲤ ⲤⲈⲚⲀⲖⲞϪⲞⲨ ⲒⲦⲈ ⲞⲨⲈⲘⲒ ⲠⲈ ϤⲚⲀⲔⲰⲢϤ.
9 For me skynar i stykkjevis og talar profetisk i stykkjevis;
ⲑ̅ϦⲈⲚ ⲞⲨⲘⲈⲢⲞⲤ ⲄⲀⲢ ⲦⲈⲚⲈⲘⲒ ⲞⲨⲞϨ ϦⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲢⲞⲤ ⲦⲈⲚⲈⲢⲠⲢⲞⲪⲎⲦⲈⲨⲒⲚ.
10 men når det fullkomne kjem, då skal det som er i stykkjevis, få ende.
ⲓ̅ⲈϢⲰⲠ ⲆⲈ ⲀϤϢⲀⲚⲒ ⲚϪⲈⲠⲒⲦⲈⲖⲒⲞⲚ ⲠⲒⲀⲠⲞⲘⲈⲢⲞⲤ ϤⲚⲀⲔⲰⲢϤ.
11 Då eg var barn, tala eg som eit barn, tenkte eg som eit barn, dømde eg som eit barn; men då eg vart mann, lagde eg av det barnslege.
ⲓ̅ⲁ̅ⲈⲒⲞⲒ ⲚⲀⲖⲞⲨ ⲚⲀⲒⲤⲀϪⲒ ⲠⲈ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚⲞⲨⲀⲖⲞⲨ ⲚⲀⲒⲤⲞϬⲚⲒ ⲠⲈ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚⲞⲨⲀⲖⲞⲨ ⲚⲀⲒⲘⲈⲨⲒ ⲠⲈ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚⲞⲨⲀⲖⲞⲨ ϨⲞⲦⲈ ⲈⲦⲀⲒⲈⲢⲢⲰⲘⲒ ⲀⲒⲔⲰⲢϤ ⲚⲚⲀ ϮⲘⲈⲦⲀⲖⲞⲨ.
12 For no ser me i ein spegel, i ei gåta, men då skal me sjå åsyn til åsyn; no kjenner eg i stykkjevis, men då skal eg kjenna fullt ut, liksom eg og fullt ut er kjend.
ⲓ̅ⲃ̅ⲦⲈⲚⲚⲀⲨ ⲄⲀⲢ ϮⲚⲞⲨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲞⲨⲒⲀⲖ ϦⲈⲚⲞⲨⲐⲞⲚⲦⲈⲚ ⲦⲞⲦⲈ ⲦⲈⲚⲚⲀⲚⲀⲨ ⲚϨⲞ ⲞⲨⲂⲈ ϨⲞ ⲀⲒⲈⲘⲒ ϮⲚⲞⲨ ϦⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲢⲞⲤ ϦⲈⲚⲠⲒⲤⲎⲞⲨ ⲆⲈ ϮⲚⲀⲈⲘⲒ ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲀⲨⲤⲞⲨⲰⲚⲦ.
13 Men no vert dei verande desse tri: Tru, von, kjærleik, og størst av deim er kjærleiken.
ⲓ̅ⲅ̅ϮⲚⲞⲨ ⲆⲈ ⲠⲀⲒⲄ ⲤⲈⲤⲘⲞⲚⲦ ⲪⲚⲀϨϮ ϮϨⲈⲖⲠⲒⲤ ⲦⲀⲄⲀⲠⲎ ⲠⲈⲐⲚⲀⲀϤ ⲆⲈ ϦⲈⲚⲚⲀⲒ ⲠⲈ ϮⲀⲄⲀⲠⲎ.
