1 Korintierne 12
1 Men um dei åndelege gåvor vil eg ikkje at de skal vera uvitande, brør!
De spiritualibus autem, nolo vos ignorare fratres.
2 De veit at då de var heidningar, let de dykk draga til dei mållause avgudarne, etter som de vart dregne.
Scitis autem quoniam cum Gentes essetis, ad simulachra muta prout ducebamini euntes.
3 Difor kunngjer eg dykk, at ingen som talar i Guds Ande, segjer: «Forbanna er Jesus, » og ingen kann segja: «Jesus er Herre, » utan i den Heilage Ande.
Ideo notum vobis facio, quod nemo in Spiritu Dei loquens, dicit anathema Iesu. Et nemo potest dicere, Dominus Iesus, nisi in Spiritu sancto.
4 Det er skil på nådegåvor, men Anden er den same.
Divisiones vero gratiarum sunt, idem autem Spiritus:
5 Og det er skil på tenestor, men Herren er den same.
Et divisiones ministrationum sunt, idem autem Dominus:
6 Og det er skil på kraftige verknader, men Gud er den same, som verkar alt i alle.
Et divisiones operationum sunt, idem vero Deus, qui operatur omnia in omnibus.
7 Men openberringi av Anden fær kvar og ein til det som er gagnlegt.
Unicuique autem datur manifestatio Spiritus ad utilitatem.
8 For ein fær visdoms tale ved Anden, men ein annan kunnskaps tale ved den same Ande;
Alii quidem per Spiritum datur sermo sapientiae: alii autem sermo scientiae secundum eundem Spiritum:
9 ein annan tru ved den same Ande, ein annan nådegåvor til å lækja ved den same Ande;
alteri fides in eodem Spiritu: alii gratia sanitatum in uno Spiritu:
10 ein annan kraft til å gjera under, ein annan profetgåva, ein annan gåva til å prøva ånder, ein annan ymse tungor, ein annan tyding av tungor.
alii operatio virtutum, alii prophetia, alii discretio spirituum, alii genera linguarum, alii interpretatio sermonum.
11 Men alt dette verkar ein og den same Ande, som skifter ut til kvar for seg, etter som han vil.
Haec autem omnia operantur unus atque idem Spiritus, dividens singulis prout vult.
12 For liksom likamen er ein og hev mange lemer, men alle lemerne på likamen er ein likam, endå dei er mange, soleis er det og med Kristus.
Sicut enim corpus unum est, et membra habet multa, omnia autem membra corporis cum sint multa, unum tamen corpus sunt: ita et Christus.
13 For i ein Ande er me alle døypte til å vera ein likam - anten me er jødar eller grækarar eller trælar eller frie - og alle hev me fenge drikka ein Ande.
Etenim in uno Spiritu omnes nos in unum corpus baptizati sumus, sive Iudaei, sive Gentiles, sive servi, sive liberi: et omnes in uno Spiritu potati sumus.
14 For likamen er ikkje heller ein lem, men mange.
Nam et corpus non est unum membrum, sed multa.
15 Um foten vilde segja: «Då eg ikkje er hand, so høyrer eg ikkje med til likamen, » so høyrer han då like fullt med til likamen.
Si dixerit pes: Quoniam non sum manus, non sum de corpore: num ideo non est de corpore?
16 Og um øyra vilde segja: «Då eg ikkje er auga, so høyrer eg ikkje med til likamen, » so høyrer det då like fullt med til likamen.
Et si dixerit auris: Quoniam non sum oculus, non sum de corpore: num ideo est de corpore?
17 Dersom heile likamen var auga, kvar vart det då av høyrsla? Dersom det heile var høyrsla, kvar vart det då av lukti?
Si totum corpus oculus: ubi auditus? Si totum auditus: ubi odoratus?
18 Men no hev Gud sett lemerne, kvar ein av dei på likamen, so som han vilde.
Nunc autem posuit Deus membra, unumquodque eorum in corpore sicut voluit.
19 Men dersom dei alle var ein lem, kvar vart det då av likamen?
Quod si essent omnia unum membrum, ubi corpus?
20 Men no er det mange lemer, men ein likam.
Nunc autem multa quidem membra, unum autem corpus.
21 Auga kann ikkje segja til handi: «Eg treng ikkje til deg, » eller hovudet til føterne: «Eg treng ikkje til dykk.»
Non potest autem oculus dicere manui: Opera tua non indigeo: aut iterum caput pedibus: Non estis mihi necessarii.
22 Men tvert imot: dei lemerne på likamen som synest vera veikast, dei er naudsynlege.
Sed multo magis quae videntur membra corporis infirmiora esse, necessariora sunt:
23 Og dei lemerne på likamen som syntest oss mindre æra verde, deim klæder me med større æra; og dei lemerne våre som me blygjest ved, deim klæder me med større blygd.
et quae putamus ignobiliora membra esse corporis, his honorem abundantiorem circumdamus: et quae inhonesta sunt nostra, abundantiorem honestatem habent.
24 Men dei lemerne våre som er oss til sømd, dei treng ikkje til det. Men Gud hev sett likamen soleis saman, at han gav det ringaste størst æra,
Honesta autem nostra nullius egent: sed Deus temperavit corpus, ei, cui deerat, abundantiorem tribuendo honorem,
25 so det ikkje skal vera tvidrag i likamen, men at lemerne skal hava same umsut for kvarandre.
ut non sit schisma in corpore, sed in idipsum pro invicem solicita sint membra.
26 Og um ein lem lid, so lid alle lemerne med, eller um ein lem vert heidra, so gled alle lemerne seg med.
Et si quid patitur unum membrum, compatiuntur omnia membra: sive gloriatur unum membrum, congaudent omnia membra.
27 Men de er Kristi likam og lemer, kvar etter sin lut.
Vos autem estis corpus Christi, et membra de membro.
28 Og Gud sette i kyrkja fyrst nokre til apostlar, for det andre profetar, for det tridje lærarar, so kraftige verk, so nådegåvor til å lækja, til å hjelpa, til å styra, so ymse tungor.
Et quosdam quidem posuit Deus in Ecclesia primum Apostolos, secundo Prophetas, exinde Doctores, deinde virtutes, exinde gratias curationum, opitulationes, gubernationes, genera linguarum, interpretationes sermonum.
29 Er vel alle apostlar? Er alle profetar? Er alle lærarar? Gjer alle kraftige verk?
Numquid omnes Apostoli? numquid omnes Prophetae? numquid omnes Doctores?
30 Hev alle nådegåvor til lækja? Kann alle tala med tungor? Kann alle tyda deim?
numquid omnes virtutes? numquid omnes gratiam habent curationum? numquid omnes linguis loquuntur? numquid omnes interpretantur?
31 Men streva etter dei største nådegåvor! Og eg skal visa dykk ein endå betre veg.
Aemulamini autem charismata meliora. Et adhuc excellentiorem viam vobis demonstro.
