1 Korintierne 12

1 Men um dei åndelege gåvor vil eg ikkje at de skal vera uvitande, brør!

Hagi nafuhegatane nensarogata avamu'mofo muse zanku'ma hu'naza zamofonku eriama hu'na tamasami'za hue.

2 De veit at då de var heidningar, let de dykk draga til dei mållause avgudarne, etter som de vart dregne.

Tamagra ko'ma kaza osu havi anumzante'ma mani'naza no mani'zantmia antahi'naze. Ke osu anumzama antre'za tro hunte'naza zamo tamavazu higetma, avaririta fanane hukante vu'naze.

3 Difor kunngjer eg dykk, at ingen som talar i Guds Ande, segjer: «Forbanna er Jesus, » og ingen kann segja: «Jesus er Herre, » utan i den Heilage Ande.

E'ina hu'negu nagra anage hu'na antahintahima eriama hanugura neramasamue, magore huno Anumzamofo Avamu'ma agu'afima mani'ne'nia vahe'mo'a Jisasina huhaviza huontegahie. Hagi mago'mo'e huno Jisasi'a Ra mani'ne huno osugahianagi, Ruotge Avamu'mo aza hanigenoke'za anankea hugahie.

4 Det er skil på nådegåvor, men Anden er den same.

Hagi hakare'a ruzahu ruzahu museza me'neanagi, magoke Avamu'moke'za neramie.

5 Og det er skil på tenestor, men Herren er den same.

Ruzahu ruzahu mono eri'za me'neanagi, Ramo'a magoke mani'ne.

6 Og det er skil på kraftige verknader, men Gud er den same, som verkar alt i alle.

Hagi ruzahu ruzahu kankamumpinti eri'zana e'nerianagi, magoke Anumzamoke hakare zampine, mika vahepina e'nerie.

7 Men openberringi av Anden fær kvar og ein til det som er gagnlegt.

Hu'neanagi Avamu'mofo eri'zamo'a magoke magoke'mofonte, mikomofo so'eza efore hanigu ko tami'ne.

8 For ein fær visdoms tale ved Anden, men ein annan kunnskaps tale ved den same Ande;

Hagi mago'mofona Avamupina knare antahintahiza (wisdom) nemino, mago'mofona ama' antahi'za (knowledge) nemie. Hianagi magoke Avamu'mo,

9 ein annan tru ved den same Ande, ein annan nådegåvor til å lækja ved den same Ande;

mago'mofona amentinti hu'za nemino, mago'mofona vahe'ma azeri knamare museza ami'ne. Hianagi magoke Avamu'mo zanami'ne.

10 ein annan kraft til å gjera under, ein annan profetgåva, ein annan gåva til å prøva ånder, ein annan ymse tungor, ein annan tyding av tungor.

Hagi mago'mofona ruzahu ruzahu kaguvaza eri fore hu museza nemino, mago'mofona kasnampa ke huamahu museza nemino, mago'mofona avamutmima rezagneno ke museza nemino, mago'mofona ruzahu ruzahu zamegeru'maru museza nemino, hagi mago'mofona ruzahu ruzahu zamageru'ma rukrehe hu museza ami'ne.

11 Men alt dette verkar ein og den same Ande, som skifter ut til kvar for seg, etter som han vil.

Hianagi magoke ana Avamu'moke, mika'a eri'zana erifore nehie. Hagi agra'a avesite magoke magoke'mofona nazano aminaku'ma hia musezana refko huno nemie.

12 For liksom likamen er ein og hev mange lemer, men alle lemerne på likamen er ein likam, endå dei er mange, soleis er det og med Kristus.

Anahukna huno vahe'mofona magoke avufa me'neanagi, ru avufgamo ru avufgamo rekanuhegeno, magoke vahera fore huno mani'ne. Kraisi'a anahukna hu'ne.

13 For i ein Ande er me alle døypte til å vera ein likam - anten me er jødar eller grækarar eller trælar eller frie - og alle hev me fenge drikka ein Ande.

Na'ankure mago'amota Jiu vahe manunkeno, mago'amota Griki vahe mani'none. Mago'amota kazokzo eri'za vahe manunkeno, mago'amota amne vahe mani'none. Hianagi tagra magoke Avamupi tina freta, magoke avufafi mani'none. Ana higeta ana miko'mota magoke Avamupinti tazahu'zana e'nerune.

14 For likamen er ikkje heller ein lem, men mange.

Hagi magoke tavufa me'neanagi, ru tavufa ru tavufamo rekanuhegeno magoke tavufa fore hu'ne.

15 Um foten vilde segja: «Då eg ikkje er hand, so høyrer eg ikkje med til likamen, » so høyrer han då like fullt med til likamen.

Hagi agamo huno, nagra azana omani'noanki'na, mago avufa omani'noe haniana, e'i ana kema haniazamo'a, avufafintira azeri otregahie.

16 Og um øyra vilde segja: «Då eg ikkje er auga, so høyrer eg ikkje med til likamen, » so høyrer det då like fullt med til likamen.

Hagi agesamo huno, nagra avurga omaninoanki'na, mago avufa omani'noe haniana, e'i ana kema haniazamo'a, avufafintira azeri otregahie.

17 Dersom heile likamen var auga, kvar vart det då av høyrsla? Dersom det heile var høyrsla, kvar vart det då av lukti?

Hianagi mika avufamo'ma avurgagema mesigeno'a, inafinti kea antahigahie? Hianagi mika avufamo agesage mesigeno'a, inafinti mna antahigahie?

18 Men no hev Gud sett lemerne, kvar ein av dei på likamen, so som han vilde.

Ana hu'negu tamage Anumzamo'a, magoke magoke tavufa eri mago huno ante'neankino, Anumzamo agra'a avesite mesie huno hire mete mete hu'ne.

19 Men dersom dei alle var ein lem, kvar vart det då av likamen?

Hu'neanagi mika avufamo magoke avufgage'ma measina, avufamo'a inankna huno mesine?

20 Men no er det mange lemer, men ein likam.

Ana hu'negu hakare avufgamo eme rekanuhegeno, magoke avufa fore huno me'ne.

21 Auga kann ikkje segja til handi: «Eg treng ikkje til deg, » eller hovudet til føterne: «Eg treng ikkje til dykk.»

Hagi avurgamo'a azamofonkura huno, kagrama nazama hu'zankura antahi nonkamue huno osugahie. Ana zanke huno asenimo'a agamofonkura huno, kagrama nazama huzankura, nagra antahi nogamue huno osugahie.

22 Men tvert imot: dei lemerne på likamen som synest vera veikast, dei er naudsynlege.

Hianagi mago'a tavufamokizmia hanavezmi omne'ne huta huna tavufamo'za, ra eri'za e'nerize.

23 Og dei lemerne på likamen som syntest oss mindre æra verde, deim klæder me med større æra; og dei lemerne våre som me blygjest ved, deim klæder me med større blygd.

Hagi tagrama knare osu'ne huta huna tavufamofona knare'za hunenteta, hagi tageze tavufe huta huna tavufamofona kukena huzmanteta refi'netone.

24 Men dei lemerne våre som er oss til sømd, dei treng ikkje til det. Men Gud hev sett likamen soleis saman, at han gav det ringaste størst æra,

Knare'ma huno amate me'nea tavufamo'za mago'zankura atupara nosaze. Ana nehunanagi, Anumzamo'a ana miko tavufa eri magoke higeno, tavufamofona eri magoke huno knare osu tavufamo'za knare'za nehaze.

25 so det ikkje skal vera tvidrag i likamen, men at lemerne skal hava same umsut for kvarandre.

E'ina hanigeno avufamo'a atane'zana amu'nozmifina omanegahie. Hagi anahukna huno amu'no zamifina oza aza huno mani'za megahie.

26 Og um ein lem lid, so lid alle lemerne med, eller um ein lem vert heidra, so gled alle lemerne seg med.

Hagi mago kaziga avufamo ata hozama eri sigeno'a, mika'mo'za ana atazana erigahaze. Hagi mago kaziga'a avufamo ra agima erinkeno'a, ana miko avufamo'za muse hugahaze.

27 Men de er Kristi likam og lemer, kvar etter sin lut.

Menina tamagra Kraisi avufa mani'naze. Hagi magoke magoke'mota, mago avufga'a manite manite hu'naze.

28 Og Gud sette i kyrkja fyrst nokre til apostlar, for det andre profetar, for det tridje lærarar, so kraftige verk, so nådegåvor til å lækja, til å hjelpa, til å styra, so ymse tungor.

Hagi mono eri'za erisagu Anumzamo'ma huhamprizmante'nea vahera, esera aposol nagare, anantera kasanampa vahere, anantera rempi huzami vahere. Ana huteno Anumzamo'a kaguvazama hu vahera zamazeri onetino, mago'amokizmia vahe'ma krifintima zamazeri kanamare muse'za nezamino, mago'amokizmia vahe'ma zamaza hu muse'za nezamino, mago'amokizmia kva eri'za eri muse'za nezamino, mago'amokizmia ruzahu ruzahu ageru ru muse'za zami'ne.

29 Er vel alle apostlar? Er alle profetar? Er alle lærarar? Gjer alle kraftige verk?

Mika'mo'za aposol nagake mani'nazafi? Mika'mo'za kasanampa vaheke mani'nazafi? Mika'mo'za rempi huzami vaheke mani'nazafi? Mika'mo'za kaguvaza hu vaheke mani'nazafi?

30 Hev alle nådegåvor til lækja? Kann alle tala med tungor? Kann alle tyda deim?

Mika'mo'za vahe'ma zamazeri knamare museza eri vaheke mani'nazafi? Mika'mo'za ruzahu, ruzahu zmageru, ru vaheke mani'nazafi? Mika'mo'za zmageru rekrehehu vaheke mani'nazafi? I'o anara osugahaze.

31 Men streva etter dei største nådegåvor! Og eg skal visa dykk ein endå betre veg.

Hu'neanagi tamagu'areti huta agetere'nea muse zankura tamavesinteho. Nagra mago knare'zantfa huno mareri'nea kana tamaveri hugahue.