< 1 Korintierne 1 >
1 Paulus, ved Guds vilje kalla til Kristi Jesu apostel, og broderen Sostenes
Khawsa a ngaihnaak amyihna Jesu Khrih a ceityih na ak awm Paul ingkaw ni koeinaa Sosthenas ing,
2 til Guds kyrkjelyd som er i Korint, deim som er helga i Kristus Jesus, som er kalla, heilage, med alle deim som på kvar stad påkallar vår Herre Jesu Kristi namn, både deira og vår.
Korin khaw awh ak awm Khawsa a thlangboel ingkaw, Jesu Khrih awh ciimcaih sak na awm nawh ak ciimcaih na awm aham ak khy thlangkhqi, hun hoei awh a mingmih ingkaw ningnih a Boei – ningnih a Bawipa Jesu Khrih ang ming ak khy thlangkhqi boeih a venawh:
3 Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!
Pa Khawsa ingkaw Bawipa Jesu Khrih a ven awhkaw qeennaak ingkaw ngaihdingnaak awm seh.
4 Eg takkar alltid min Gud for dykk, for den Guds nåde som er dykk gjeven i Kristus Jesus,
Jesu Khrih ak caming nangmih a venawh a ni peek khqi am qeennaak awh nangmih aham Khawsa venawh zeelnaak awi kqawn poepa nyng.
5 at de i honom er gjorde rike i alt, på all læra og i all kunnskap,
Amah awh ce nangmih taw ik-oeih soepkep awh boei uhyk ti – awi kqawnnaak boeih ingkaw cyihnaak soepkep awh –
6 liksom Kristi vitnemål er stadfest hjå dykk,
kaimih ing Khrih akawng ka mik kqawn law ce nangmih awh ce cak hawh hy.
7 so at det ikkje vantar dykk på nokor nådegåva, medan de ventar på vår Herre Jesu Kristi openberring,
Cedawngawh nangmih ing ningnih a Bawipa Jesu Khrih ang dangnaak nyn ce naming lamtoen awh myihla zoepeek kutdo ik-oeih voet hlauhnaak qoe qoe am ta voel uhyk ti.
8 han som og skal stadfesta dykk til enden, so de må vera ulastande på vår Herre Jesu Kristi dag.
Ningmih a Bawipa Jesu Khrih a kawnyn awh nangmih taw coet ak kap na am nami awmnaak aham, amah ing a dyt dyna thaawmnaak ni pek khqi bit kaw.
9 Gud er trufast, han som de vart kalla ved til samfund med hans Son Jesus Kristus, vår Herre.
Khawsa capa, ni Bawipa Jesu Khrih khawsaknaak haih a nik khy khqi taw ypawm hy.
10 Men eg legg dykk på hjarta, brør, i vår Herre Jesu Kristi namn, at de alle må vera samtykte i dykkar tale, og at de ikkje må vera usamtykkje millom dykk, men at de må vera fullt sameina i same hugen og i same tanken.
Koeinaakhqi, nangmih anglakawh phekbonaak ama awmnaak aham pynoet ingkaw pynoet kawpoek kutoet na ta unawh kawlung pynoet poeknaak pynoet ing nami cuui aham ni Bawipa Jesu Khrih ang ming ing qeennaak ni thoeh lawk khqi nyng.
11 For av huslyden hennar Kloe er det fortalt meg um dykk, mine brør, at det er kivsmål millom dykk.
Koeinaakhqi, nangmih anglakawh oelh qunaak awm hy, tinawh Khalo ipkhui khaw awhkaw thlangkhqi ing kqawn law uhy.
12 Det er dette eg meiner, at kvar av dykk segjer: «Eg held meg til Paulus, » «eg til Apollos, » «eg til Kefas, » «eg til Kristus.»
Kak kqawn ngaihnaak taw veni: Nangmih anglakawh thlangvang ing, “Kai taw Paul a bawng ni,” ti uhyk ti, thlangvang bai ing, “Kai taw Apollo a bawng ni,” ti uhyk ti, ak chang khqi bai ing, “Kai taw Cepha a bawng ni,” ti uhyk ti, a chang bai ing, “Kai taw Khrih a bawng ni,” ti uhyk ti.
13 Er Kristus sundskift? Er Paulus krossfest for dykk? Eller er det døypte til Paulus’ namn?
Khrih ve phek ang bo qunawh nu? Paul aw nangmih aham thinglam awh a mi tai? Paul ang ming awh aw baptisma nami huh?
14 Eg takkar Gud, at eg ikkje hev døypt nokon av dykk utan Krispus og Gaius,
Krispa ingkaw Gaia doeng am taw u awm baptisma am ka ni peek khqi a dawngawh zeel nyng.
15 so ikkje nokon skal segja, at de vart døypte til mitt namn.
Cedawngawh kai ang ming awh baptisma ak hu u awm am awm hy.
16 Men det er sant, eg døypte og Stefanas’ hus. Elles veit eg ikkje, at eg hev døypt nokon annan.
(Oeih, Stefen ipkhui khaw ce baptisma pe bai nyng; cekcoengawh, thlak chang baptisma ka peek ak awm hy voei nu, am sim nyng.)
17 For Kristus sende meg ikkje ut til å døypa, men til å forkynna evangeliet, ikkje med vise ord, so Kristi kross ikkje skulde missa si kraft.
Ikawtih Khrih ing baptisma peek aham amni tyi hy, awithang leek ak khypyi aham ni a ni tyih – thlanghqing a cyihnaak awi ing amni, cawh mantaw Khrih thinglam sai thainaak ce a hqawng na awm hawh kaw.
18 For ordet um krossen er vel dårskap for deim som vert fortapte, men for oss som vert frelste, er det ei Guds kraft.
Thinglam awithang taw ak qeeng huikhqi aham qawnaak na awm nawh, hulna ak awm hui ningnihkhqi aham taw Khawsa thaawmnaak na awm hy.
19 For det stend skrive: «Eg vil tyna visdomen hjå dei vise og spilla vitet hjå dei vituge.»
“Thlakcyikhqi a cyihnaak ce hqe kawng nyng saw; kawpoek ak cyikhqi ak poeknaak ce hoet kawng nyng,” tinawh qee hyt awm hawh hy.
20 Kvar er ein vismann? Kvar er ein skriftlærd? Kvar er ein granskar av denne verdi? Hev ikkje Gud gjort visdomen i verdi til dårskap? (aiōn )
Thlakcyi hana nu? Cak qeekung hana nu? Ve khawmdek awh ak oelhkung ce hana nu? Khawsa ing khawmdek cyihnaak ce qawnaak tinawh am dang sak nawh nu? (aiōn )
21 For då verdi ved sin visdom ikkje kjende Gud i Guds visdom, so fann Gud for godt ved forkynnings dårskap å frelsa deim som trur,
Khawsa a cyihnaak ve khawmdek cyihnaak ing ama pha dawngawh amah ce am sim thai hy, qawnaak awi khypyinaak ak caming ak cangnaak thlangkhqi hul na a awmnaak awh Khawsa taw ak kaw zeel hy.
22 etter som både jødar krev teikn, og grækarar søkjer visdom,
Judakhqi ing kawpoek kyi hatnaak ce ngaih uhy, Greekkhqi ing cyihnaak,
23 men me forkynner Kristus krossfest, som er ei avstyggjing for jødar og ein dårskap for grækarar,
cehlai ningnih ingtaw Khrih thinglam awi ce nik khypyi uhy: ve ak awi ve Judakhqi ang bahnaak na awm nawh Gentelkhqi a qawnaak na awm hy,
24 men for deim som er kalla, både jødar og grækarar, forkynner me Kristus, Guds kraft og Guds visdom.
cehlai Khawsa ing ak khykhqi aham taw, Juda awm Greek awm, Khrih taw Khawsa ak thaawmnaak na a awm dawngawh, Khawsa a cyihnaak na awm hy.
25 For Guds dårskap er visare enn menneski, og Guds vanmagt er sterkare enn menneski.
Ikawtih Khawsa a qawnaak taw thlanghqing a cyihnaak anglakawh cyi bet nawh, Khawsa ak tha ama awmnaak taw thlanghqing ak tha awmnaak anglakawh ak tha awm bet hy.
26 Sjå då på dykkar kall, brør! at ikkje mange vise etter kjøtet vart kalla, ikkje mange megtige, ikkje mange høgætta;
Koeinaakhqi, nangmih khy na nami awm awh ikawmyihna nami awm tice poek lah uh. Thlanghqing a huh awhtaw nangmih ak khuiawh thlakcyi khawzah am awm uhyk ti; thlang ak khanawh ak awm khawzah am awm uhyk ti; qypawm ipkhui awh ak awm thlang khawzah am awm bai uhyk ti.
27 men det som er dårlegt i verdi, det hev Gud valt seg ut, so han kunde gjera dei vise til skammar, og det som er veikt i verdi, det hev Gud valt seg ut, so han kunde gjera det sterke til skammar.
Cehlai thlakcyi chah sak aham Khawsa ing khawmdek awh ak qawkhqi ce tyk nawh; tha ak awmkhqi chah sak aham khawmdek awh tha amak awmkhqi ce tyk hy.
28 Og det som er lågt i verdi og vanvyrdt, det hev Gud valt seg ut, og det som er ingen ting, so han kunde gjera det til inkjes som er noko,
Ve khawmdek awh ak kaina ak awmkhqi ingkaw thlang ing a thenaak khqi – ik-oeih ak awmkhqi ce hqe aham –
29 so ikkje noko kjøt skal rosa seg for Gud.
u awm a haiawh amang oek qu aham amak awm ik-oeihkhqi ce tyk hy.
30 Men av honom er de i Kristus Jesus, som for oss hev vorte visdom frå Gud og rettferd og helging og utløysing,
Anih ak caming nangmih taw Jesu Khrih ak khuiawh awm uhyk ti, anih ce ningnih aham Khawsa ven awhkaw cyihnaak na awm hy – cetaw ningnih aham dyngnaak, ciimnaak ingkaw hulnaak na awm hy.
31 so at, som det stend skrive, den som rosar seg, skal rosa seg i Herren.
Cedawngawh, U awm ak oek qu ingtaw Bawipa awh oek qu seh,” tinawh a qee awm hawh hy.