1 Korintierne 1
1 Paulus, ved Guds vilje kalla til Kristi Jesu apostel, og broderen Sostenes
Pathen kah kongaih rhangneh Jesuh Khrih kah caeltueih la a khue Paul neh manuca Sosthenes loh,
2 til Guds kyrkjelyd som er i Korint, deim som er helga i Kristus Jesus, som er kalla, heilage, med alle deim som på kvar stad påkallar vår Herre Jesu Kristi namn, både deira og vår.
Kawrin ah aka om tih Khrih Jesuh ah a ciim, hlangcim la a khue neh hmuen takuem ah mamih Boeipa Jesuh Khrih ming aka khue Pathen kah hlangboel taengah kan yaak sak. Boeipa tah amih neh mamih kah Boeipa ni.
3 Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!
A pa Pathen neh Boeipa Jesuh Khrih taeng lamkah lungvatnah neh ngaimongnah nangmih taengah om saeh.
4 Eg takkar alltid min Gud for dykk, for den Guds nåde som er dykk gjeven i Kristus Jesus,
Khrih Jesuh ah nangmih te Pathen kah lungvatnah m'paek dongah nangmih ham khaw ka Pathen te ka uem yoeyah.
5 at de i honom er gjorde rike i alt, på all læra og i all kunnskap,
A cungkuem dongah amah lamloh olka cungkuem nen khaw, mingnah cungkuem nen khaw na boei uh.
6 liksom Kristi vitnemål er stadfest hjå dykk,
Khrih kah laipai tah nangmih ah cak pataeng coeng.
7 so at det ikkje vantar dykk på nokor nådegåva, medan de ventar på vår Herre Jesu Kristi openberring,
Te dongah mamih Boeipa Jesuh Khrih kah a pumphoenah aka lamtawn nangmih te kutdoe khat khaw na hlavawt uh moenih.
8 han som og skal stadfesta dykk til enden, so de må vera ulastande på vår Herre Jesu Kristi dag.
Nangmih khaw mamih Boeipa Jesuh Khrih kah khohnin ah a bawt due amah loh cibit la n'cak sak bitni.
9 Gud er trufast, han som de vart kalla ved til samfund med hans Son Jesus Kristus, vår Herre.
Uepom Pathen amah loh a capa Jesuh Khrih, mamih boeipa kah rhoinaengnah khuila ng'khue.
10 Men eg legg dykk på hjarta, brør, i vår Herre Jesu Kristi namn, at de alle må vera samtykte i dykkar tale, og at de ikkje må vera usamtykkje millom dykk, men at de må vera fullt sameina i same hugen og i same tanken.
Manuca rhoek amah la boeih na thui ham te mamih boeipa Jesuh Khrih ming neh nangmih te kan hloep coeng. Te daengah ni nangmih khuiah paekboenah om pawt vetih kodok neh lungbuei khaw amah la, poeknah khaw amah la na om uh eh.
11 For av huslyden hennar Kloe er det fortalt meg um dykk, mine brør, at det er kivsmål millom dykk.
Ka manuca rhoek, nangmih ah tohhaemnah om tila Khaloe rhoek loh kai taengah nangmih kawng a thuicaih.
12 Det er dette eg meiner, at kvar av dykk segjer: «Eg held meg til Paulus, » «eg til Apollos, » «eg til Kefas, » «eg til Kristus.»
Te dongah hekah he ka thui. Nangmih ah khat rhip loh, “Kai tah Paul kah ni, Kai tah Apollo kah, Kai tah Kephas kah, kai tah Khrih kah,” na ti uh.
13 Er Kristus sundskift? Er Paulus krossfest for dykk? Eller er det døypte til Paulus’ namn?
Khrih loh a paekboe a? Nangmih ham Paul te a tai pawn pawt nim? Paul ming ah khaw na nuem uh a?
14 Eg takkar Gud, at eg ikkje hev døypt nokon av dykk utan Krispus og Gaius,
Krispu neh Kaiyu bueng mueh atah nangmih kan nuem pawt te Pathen ni ka uem.
15 so ikkje nokon skal segja, at de vart døypte til mitt namn.
Te daengah ni kai ming neh nuem uh tila pakhat long khaw a thui pawt eh.
16 Men det er sant, eg døypte og Stefanas’ hus. Elles veit eg ikkje, at eg hev døypt nokon annan.
Tahae ah Stephen cako tah ka nuem van tangloeng. Te phoeiah a tloe pakhat khaw ka nuem nim ka ming pawh.
17 For Kristus sende meg ikkje ut til å døypa, men til å forkynna evangeliet, ikkje med vise ord, so Kristi kross ikkje skulde missa si kraft.
Aka nuem ham pawt tih olthangthen phong ham ni Khrih loh kai n'tueih. Calthai cueihnah nen moenih ta. Te daengah man Khrih kah thinglam tah a tlongtlai pawt ve.
18 For ordet um krossen er vel dårskap for deim som vert fortapte, men for oss som vert frelste, er det ei Guds kraft.
Thinglam olthang tah aka poci rhoek ham angnah la om dae mamih a khang rhoek ham tah Pathen kah thaomnah la om.
19 For det stend skrive: «Eg vil tyna visdomen hjå dei vise og spilla vitet hjå dei vituge.»
A daek coeng dongah, aka cueih rhoek kah cueihnah te ka poci sak vetih lungming rhoek kah yakmingnah te ka hnawt ni.
20 Kvar er ein vismann? Kvar er ein skriftlærd? Kvar er ein granskar av denne verdi? Hev ikkje Gud gjort visdomen i verdi til dårskap? (aiōn g165)
Menim aka cueih? Menim cadaek? Ta kumhal kah oelhkung tah menim? Diklai kah cueihnah he Pathen loh a dap sak pawt nim? (aiōn g165)
21 For då verdi ved sin visdom ikkje kjende Gud i Guds visdom, so fann Gud for godt ved forkynnings dårskap å frelsa deim som trur,
Pathen kah cueihnah neh ana khueh parhi te Diklai loh Pathen te cueihnah neh ana ming moenih. Pathen long tah olhoe kah angnah lamloh aka tangnah rhoek te khang ham a lungtlun.
22 etter som både jødar krev teikn, og grækarar søkjer visdom,
Te dongah Judah rhoek loh miknoek a bih uh tih Greek rhoek loh cueihnah a toem uh.
23 men me forkynner Kristus krossfest, som er ei avstyggjing for jødar og ein dårskap for grækarar,
A tai tangtae Khrih kawng he ka hoe uh dae Judah hlangvang ham thangkui neh namtom ham angnah la om.
24 men for deim som er kalla, både jødar og grækarar, forkynner me Kristus, Guds kraft og Guds visdom.
Tedae amih a khue tangtae Judah rhoek ham neh, Greek rhoek ham khaw Khrih he Pathen kah thaomnah neh Pathen kah cueihnah la om.
25 For Guds dårskap er visare enn menneski, og Guds vanmagt er sterkare enn menneski.
Pathen kah ang tah hlang kah a cueih la om tih Pathen kah tattloel tah hlang kah thaomnah lakah a thaom ngai.
26 Sjå då på dykkar kall, brør! at ikkje mange vise etter kjøtet vart kalla, ikkje mange megtige, ikkje mange høgætta;
Te dongah, manuca rhoek, nangmih n'khuenah te pumsa ah tah muep cueih pawh. Thaom yet pawh, hlangtang khaw yet pawh tila na ming uh.
27 men det som er dårlegt i verdi, det hev Gud valt seg ut, so han kunde gjera dei vise til skammar, og det som er veikt i verdi, det hev Gud valt seg ut, so han kunde gjera det sterke til skammar.
Tedae Diklai kah aka ang rhoek te Pathen loh a tuek daengah man aka cueih rhoek te yah a poh sak ve. Diklai kah tattloel rhoek te a tuek daengah man thaom rhoek te Pathen loh yah a poh sak ve.
28 Og det som er lågt i verdi og vanvyrdt, det hev Gud valt seg ut, og det som er ingen ting, so han kunde gjera det til inkjes som er noko,
Diklai kah mathoe rhoek neh a hnaelcoe rhoek te Pathen loh a tuek. Aka khueh te hmil hamla aka khueh pawt te a tuek.
29 so ikkje noko kjøt skal rosa seg for Gud.
Te dongah pumsa boeih loh Pathen hmaiah pomsang uh boel saeh.
30 Men av honom er de i Kristus Jesus, som for oss hev vorte visdom frå Gud og rettferd og helging og utløysing,
Tedae amah lamkah nen ni Khrih Jesuh ah na om uh. Anih tah mamih ham Pathen taengkah cueihnah, duengnah, cimcaihnah neh tlannah lam khaw om.
31 so at, som det stend skrive, den som rosar seg, skal rosa seg i Herren.
Te dongah a daek vanbangla, aka pomsang long tah Boeipa ah pomsang saeh.
