< 1 Krønikebok 5 >

1 Og sønerne hans Ruben, eldste son åt Israel - for han var den eldste; men med di han vanhelga lega åt far sin, vart odelsretten hans gjeven til sønerne hans Josef, son åt Israel, men då ikkje soleis at han skulde skrivast upp i ættelista som den eldste.
O ana’ i Reobeneo, tañolo­ñoloña’ Israeleo, (toe ie ty valohan’ ana’e fe nitivae’e ty fandrean-drae’e le natolotse amo ana’ Iosefe, ana’ Israeleo ty zom-pisamaha’e, fe tsy i zom-pisamahañey ty fiantoñoñe).
2 For Juda var nok den megtigaste millom brørne sine, og ein av etterkomarane hans vart fyrste; men odelsretten høyrde Josef til -
Naozatse te amo rahalahi’eo t’Iehoda, le boak’ ama’e ty talè; fe a Iosefe ty zon-tañoloñoloñañe.
3 sønerne hans Ruben, eldste son åt Israel, var Hanok og Pallu, Hesron og Karmi.
O ana’ i Reobene, tañoloñoloña’ Israeleo: i Kanoke naho i Palò, i Ketsrone vaho i Karmý.
4 Sønerne åt Joel var Semaja, son hans; hans son var Gog; hans son var Sime’i,
O ana’ Ioeleo: i Semaià, ana’e t’i Goge, ana’e t’i Simý,
5 hans son var Mika, hans son Reaja, hans son Ba’al,
ana’e t’i Mikà, ana’e t’i Reaia, ana’e t’i Baale,
6 hans son Be’era, som Tilgat-Pilneser, kongen i Assyria, førde burt til fange; han var hovding for rubenitarne.
ana’e t’i Beerà nendese’ i Tilgate-pilnesere mpanjaka’ i Asore añe an-drohy. Ie ty nitalè’ o nte-Reobeneo.
7 Og då brørne hans med sine ætter vart uppskrivne i ættarlista etter sine ættgreiner, var det desse: Je’iel, hovdingen, og Zakarja,
O rahalahi’eo ty amo hasavereña’eo, ty fiantoño’ iareo, le Ieiele, mpifehe naho i Zekarià
8 og Bela, son åt Azaz, son åt Sema, son åt Jo’el; han budde i Aroer, og bustaderne hans nådde radt til Nebo og Ba’al-Meon.
naho i Bela ana’ i Azaze, ana’ i Semà, ana’ Ioele nimoneñe e Aroere pake Nebò ao naho e Baale-meone;
9 Og austetter nådde bustaderne hans alt fram åt øydemarki som rekk frå Eufratelvi; for dei hadde store flokkar med fe i Gileadlandet.
naho maniñanañe, nimoneñe pak’ amy fimoahañe am-patrambe boak’ an-tsaka Peratey amy te niraorao an-tane Gilade ao o añombe’ iareoo.
10 Men i Sauls dagar låg dei i strid med hagarenarne, som då fall for handi deira; so sette dei seg til i tjeldbuderne deira etter heile austsida åt Gilead.
Nialy amo nte-Hagareo iereo tañ’andro’ i Saole, le nihotrak’ am-pità’ iareo vaho nimoneñe an-kiboho’ iareo nanitsike i tane atiñana’ i Giladey.
11 Og Gads-sønerne budde midt imot deim i Basanlandet alt til Salka:
Nimoneñe tandrife iereo an-tane’ i Basane ao pake Salkà añe o ana’ i Gadeo.
12 Joel, hovdingen, og di næst Safan, og so Janai og Safat i Basan.
Ioele, mpiaolo naho i Safame, mpanonjohy naho Iaanày vaho i Safate e Basane ao.
13 Og brørne deira, etter sine ættgreiner, var Mikael og Mesullam og Seba og Jorai, Jakan, Zia og Eber, sju i talet.
Le o longo’ iareo añ’ anjomban-droae’eo: i Mikaele naho i Mesolame naho i Sebà naho Iorày naho Iakane naho i Zibà vaho i Evre, fito.
14 Desse var søner åt Abiha’il, son åt Huri, son åt Jaroah, son åt Gilead, son åt Mikael, son åt Jesisai, son åt Jahdo, son åt Buz.
O ana’ i Abikaileo, ana’ i Korý, ana’ Ioroake, ana’ i Gilade, ana’ i Mikaele, ana Iesisày, ana’ Iakdò, ana’ i Boze;
15 Ahi, son åt Abdiel, son åt Guni, var ættarhovdingen deira.
i Aký, ana’ i Abdiele, ana’ i Goný, mpiaoloñ’ anjomban-droae’ iareo.
16 Og dei budde i Gilead i Basan og i dei bygderne som låg ikring, og på alle utmarkerne i Saron, so langt som dei rakk.
Ie nimoneñe e Gilade e Basane ao, amo rova’eo naho am-piandraza’ i Sarone pak’ añ’ efe’ iareo añe.
17 Alle desse vart uppskrivne i ættarlista i den tidi då Jotam var konge i Juda, og då Jeroboam var konge i Israel.
Ie ro nivoli­lieñe am-piantoñoñe tañ’ andro’ Iotame, mpanjaka’ Iehodà naho tañ’ andro’ Iarovame, mpanjaka’ Israele.
18 Rubens-sønerne og gaditarne og helvti av Manasse-ætti, dei som var stridsføre og bar skjold og sverd og spente boge og var stridskunnige, var fire og fyrti tusund sju hundrad og seksti våpnføre menner.
Efats’ale-tsi-efats’arivo-tsi-fitonjato-tsi-enempolo ty nionjomb’ añ’aly amo ana’ i Reobeneo naho o nte-Gadeo naho i vakim-pifokoa’ i Menasèy, songa anake nahasibeke, ondaty nahafinday fikalañe naho fibara naho nahafañòhatse fale vaho nahimbañe an-kotakotake, efats’ ale-tsi-efats’arivo-tsi-fiton-jato-tsi-enempolo ty nimbañ’ aly.
19 Og dei hadde ufred med hagarenarne og Jetur og Nafis og Nodab.
Nialia’ iareo o nte-Hagrio naho Ietore naho i Nafise vaho i No­dabe.
20 Og dei fekk siger i striden, so hagarenarne og alle som var med deim, kom i deira hender; for dei ropa til Gud i striden, og han høyrde bøni deira, av di dei leit på honom.
Nimbaeñe iereo, le natolotse am-pità’ iareo o nte Hagrio rekets’ o mpiama’e iabio; amy te nikanjie’ iareo an-kotakotak’ ao t’i Andrianañahare, le vinale’e i halaliy, amy t’ie niato.
21 Og dei førde burt til herfang feet deira, femti tusund kamelar og tvo hundrad og femti tusund sauer og tvo tusund asen, og hundrad tusund mann.
Fonga tinava’ iareo o añombe’eo; naho ty rameva’ iareo lime-ale naho añondry roe-hetse-tsi-lime-ale naho borìke ro’arivo; naho sandriñe rai-hetse.
22 For det hadde vore eit stort mannefall, etter di striden var ifrå Gud. Og dei budde i landet deira alt til burtføringi.
Le maro ty nitsingoro ho mate amy te an’ Andrianañahare i aliy. Le nimoneñe ao iereo nandimbe iareo pak’amy fandrohizañey.
23 Sønerne åt helvti av Manasse-ætti budde og der i landet frå Basan alt til Ba’al-Hermon og Senir og Hermonfjellet, og dei var mangmente.
Nimoneñe amy taney o ana’ i vakim-pifokoa’ i Menasèio, le nihamaro boake Basane pake Baale-kermone naho e Senire vaho pak’ am-bohi-Kermone añe.
24 Og desse var ættarhovdingarne deira: Efer og Jisi, Eliel og Azriel, Jirmeja og Hodavja og Jahdiel, stridsføre hermenner, namngjetne menner, hovdingar for ættgreinene sine.
Le o mpiaolon’ anjomban-droae’ iareoo: i Efere naho Isý naho i Eliele naho i Azriele naho Iiremià naho i Hodavià vaho Iakdiele, fanalolahy, maram-bintañe songa talèn’ anjomban-droae’e,
25 Men dei var utrue mot fedreguden og heldt seg med gudarne åt det folket der i landet som Gud hadde tynt for augo deira.
f’ie niota aman’ Añaharen-droae’ iareo, nañarapilo mb’ amo ndrahare’ ondati’ i tane’ rinoan’ Añahare aolo’ iareoo.
26 Då øste Israels Gud upp hugen hjå assyrarkongen Pul og assyrarkongen Tilgat-Pilneser, og han førde deim burt, rubenitarne og gaditarne og eine helvti av Manasse-ætti, og flutte deim til Halah og Habor og Hara og Gozanelvi, og der dei er den dag i dag.
Aa le nitroboen’ Añahare’ Israele ty tro’ i Pole mpanjaka’ i Asore naho ty tro’ i Tilgate-Pilnesere mpanjaka’ i Asore, le nendese’ iereo añe o nte-Reobeneo naho o nte-Gadeo vaho i vakim-pifokoa’ o nte-Menasèoy; nenteñe mb’e Kalake naho e Kabore naho e Karà vaho mb’an-tsaka’ i Gozane añe pak’ androany.

< 1 Krønikebok 5 >