1 Krønikebok 4
1 Sønerne åt Juda var Peres, Hesron og Karmi og Hur og Sobal.
O ana’Iehodào: i Peretse naho i Ketsrone naho i Karmý naho i Kore vaho i Sobale.
2 Og Reaja, son åt Sobal, vart far til Jahat, og Jahat vart far til Ahumai og Lahad; dette var soratit-ætterne.
I Reaià, ana’ i Sobale ty nisamake Iakate; le nasama’ Iakate t’i Akomày vaho i Lakade. Ie fifokoa’ o nte-Tsorào.
3 Og dette var sønerne åt Abi-Etam: Jizre’el og Jisma og Jidbas - og syster deira heitte Haslelponi -
Zao o anan-drae’ i Etameo: Iezreele naho Ismà naho Idbase; naho anak’ ampela’e t’i Hatselelponý,
4 og dessutan Penuel, far åt Gedor, og Ezer, far åt Husa. Desse var søner åt Hur, eldste son hans Efrata, far åt Betlehem.
naho i Penoele rae’ i Gedore vaho i Ezere rae’ i Kosà. Ie ro ana’ i Kore, tañoloñoloña’ i Efratà rae’ i Betlekheme.
5 Og Ashur, far åt Tekoa, hadde tvo konor, Hela og Na’ara.
Nanam-baly roe t’i Asore, rae’ i Tekoa, i Kelàe naho i Naarae.
6 Med Na’ara fekk han Ahuzzam og Hefer, og Temeni og ahastaritarne; dette var sønerne hennar Na’ara.
Nasama’ i Naarae ho aze t’ i Akozame naho i Kefere naho i Temený naho i Haakastarý. Ie ro ana’ i Naarae.
7 Og sønerne hennar Hela var Seret og Jishar og Etnan.
Le o ana’ Kelào: i Tserete, Itskàre vaho i Etnane.
8 Og Kos vart far til Anub og Hassobeba, og ætterne hans Aharhel, son åt Harum.
Nasama’ i Koze t’i Anobe naho i Tsobebà vaho o fifokoa’ i Akarkele ana’ i Karomeo.
9 Men Jabes var den gjævaste av brørne; mor hans hadde gjeve honom namnet Jabes, med di ho sagde: «Med verk og vande hev eg ått honom.»
Nanan-kasy ambone’ o rahalahi’eo t’Iabetse le tinokan-drene’e ty hoe Iabetse amy te, Nahatoly am-panaintaiñan-draho.
10 Og Jabes kalla på Israels Gud og sagde: «Um du vilde velsigna meg og auka landviddi mi og lata di hand vera med meg, og um du vilde bægja for det som vondt er, so eg slepp å kjenna nokon verk!» Og Gud let det verta soleis som han bad um.
Kinanji’ Iabetse t’i Andrianañahare’ Israele, ami’ty hoe: Ehe tahio Raho naho ampalalaho ty feheko naho ampindrezo amako ty fità’o, hañarova’o ahy amy ze haratiañe mete hanosotse! Le natolon’ Añahare aze i nihalalia’ey.
11 Og Kelub, bror hans Suha, fekk sonen Mehir; han var far åt Eston.
Nasama’ i Kelobe, rahalahi’ i Soà t’i Mekire, rae’ i Estone.
12 Og Eston var far til Bet-Rafa, Paseah og Tehinna, far åt Ir-Nahas. Dette var mennerne frå Reka.
Nasama’ i Estone t’i Bete-rafà naho i Paseake naho i Tekinà, rae’ Irnakase. Ie ro ondati’ i Rekào.
13 Og sønerne hans Kenaz var Otniel og Seraja; og son åt Otniel var Hatat.
O ana’ i Kenazeo: i Otniele naho i Seraià; le o ana’ i Otnieleo: i Hatate vaho i Meonotae.
14 Og Meonotai fekk sonen Ofra, og Seraja fekk sonen Joab, far til ætti i Timbremannsdalen; for dei var timbremenner.
Nasama’ i Meonotae t’i Ofrà; le nasama’ i Seraià t’Ioabe, ty rae’ i vavatane’ i Karasimey; amy t’ie mpandranjy.
15 Og sønerne hans Kaleb Jefunneson var Iru, Ela og Na’am, og son åt Ela var Kenaz.
O ana’ i Kalebeo, ana’ Iefonè: Irò naho i Elà vaho i Naame; le o ana’ i Elào, i Kenaze.
16 Og sønerne hans Jehallelel var Zif og Zifa, Tirja og Asarel.
O ana’ Iehalelaleo; i Zife naho i Zifa naho i Tirià vaho i Asarile.
17 Og sønerne hans Ezra var Jeter og Mered og Efer og Jalon. Og kvinna vart med barn og åtte Mirjam, Sammai og Jisbah, far åt Estemoa.
O ana’ i Ezrào: Ietere naho i Merede naho i Efere naho Ialone; le ie ty nisamake i Miriame naho i Samaý naho Isbà, rae’ i Estemoà.
18 Og jøde-kona hans åtte Jered, far hans Gedor, og Heber, far åt Soko, og Jekutiel, far åt Zanoah; men dei hine var søner åt Bitja, dotter åt Farao, som Mered hadde teke til kona.
Nasama’ ty vali’ Iehodià t’ Ierede rae’ i Gedore naho i Kevere, rae’ i Sokò naho Iekotiele rae’ i Zanoake. Ie ro ana’ i Bitaiae anak’ ampela’ i Parò nengae’ i Merede.
19 Og sønerne åt kona hans Hodia, syster hans Naham, var far åt Ke’ila, garmiten, og ma’akatiten Estemoa.
Le o ana’ t’i Hodià vali’e, rahavave’ i Nakameo: rae’ i Keilà nte-Garmý naho i Estemoà nte-Maakà.
20 Og sønerne hans Simon var Amnon og Rinna, Ben-Hanan og Tulon. Og sønerne hans Jisi var Zohet og son åt Zohet.
O ana’ i Simoneo: i Amnone naho i Rinà naho i Bene-Kanàne vaho i Tilone. O ana’ Isio: i Zokete naho i Bene-Zokete.
21 Og sønerne hans Sela Judason var Er, far åt Leka, og Lada, far åt Maresa, og linarbeidar-ætterne av Asbea-huset,
O ana’ i Selà, ana’ Iehodao: i Ere, rae’ i Lekà naho i Ladà, rae’ i Maresà naho ty anjomba’ o mpanenoñe leny boak’ añ’ anjomba’ i As’beào,
22 dessutan Jokim og mennerne i Kozeba og Joas og Saraf, som vart herre yver Moab, og dertil Jasubi-Lehem. Men dette høyrer til gamall tid.
naho Iokime naho ondati’ i Kozebà naho Ioase naho i Sarafe, nimpifeleke e Moabeo naho Iasobì-lekeme (ty amo fiantoño’e haehaeo).
23 Dette var pottemakarane og folket Netajim og Gedera; dei budde der hjå kongen og var i hans arbeid.
Nimpanao valàñe-tane iereo, nimoneñe an-teteke finahetse hatae veloñe; ie nitobok’ ao le nitoloñe am-pitoloña’ i mpanjakay.
24 Sønerne hans Simeon var Nemuel og Jamin, Jarib, Zerah, Saul.
O ana’ i Simoneo; i Nemoele naho Iamine, Iaribe, i Zerake, i Saole.
25 Son hans var Sallum; hans son var Mibsam; hans son var Misma.
I Salome ana’e, i Mibsame ana’e, i Mismà ana’e.
26 Sønerne åt Misma var Hammuel, son hans, Zakkur, hans son, og Sime’i, hans son.
O ana’ i Mismao; i Kamoele ana’e, i Zakore ana’e, i Simý ana’e.
27 Og Sime’i hadde sekstan søner og seks døtter; men brørne hans hadde ikkje mange born. Og heile ætti deira aukast ikkje so mykje som Juda-sønerne.
Nanañ’ ana-dahy folo-eneñ’ amby naho anak’ ampela eneñe t’i Simý; fe tsy nanañ’ anake fire o longo’eo, le tsy nitombo manahake o ana’ Iehodào ty fifokoa’ iareo.
28 Og dei budde i Be’erseba og Molada og Hasar-Sual,
Ie nimoneñe e Beere-sebà ao naho e Moladà naho e Katsare-soale
29 i Bilha, Esem og i Tolad,
naho e Bilhà naho e Etseme naho e Tolade
30 i Betuel, i Horma og Siklag,
naho e Betoele naho e Kormà naho e Tsiklage
31 i Bet-Markabot, i Hasar-Susim, i Bet-Biri og i Sa’arajim. Dette var byarne deira alt til David vart konge.
naho e Bete-markabote naho e Katsare-sosime naho e Bete-birý vaho e Saaraime. Ie nirova ampara’ ty fifehea’ i Davide.
32 Og i landsbyarne deira var Etam og Ajin, Rimmon, Token og Asan, fem byar,
O rova’ iareoo: i Etame naho i Aine naho i Rimone naho i Tokene vaho i Asane; rova lime;
33 og dertil alle bygderne deira som låg ikring desse byarne, alt til Ba’al; dette var bustaderne deira, og dei hadde ei ættarlista for seg sjølve.
le nañohoke i rova rey ampara’ i Baale eo o tanà’ iareoo. Ie o fimoneña’ iareo vaho am’ iareo ao o fiantoño’ iareoo.
34 Og Mesobab, Jamlek og Josa, son åt Amasja,
Le i Mesobabe naho Iamleke naho Iosà, ana’ i Amatsià,
35 og Joel og Jehu, son åt Josibja, son åt Seraja, son åt Asiel,
naho Ioele naho Iehò, ana’ Iosibià, ana’ i Seraià, ana’ i Asiele.
36 og Eljoenai, Ja’akoba, Jesohaja, Asaja, Adiel, Jesimiel og Benaja,
Le i Elioè-nahý naho Ia’akobà naho Iesokaià naho i Asaià naho i Adiele naho Iesimiele vaho i Benaià.
37 og Ziza, son åt Sifi, son åt Allon, son åt Jedaja, son åt Simri, son åt Semaja.
Naho i Zizà ana’ i Sifý, ana’ i Alone, ana’ Iedaià, ana’ i Simrý, ana’ i Semaià.
38 Desse som no er nemnde, var hovdingar i ætterne sine, og ættgreinerne deira breidde seg ut og vart mangmente.
Songa nitalè’ o fifokoa’eo i tinoñon-tahinañe rezay vaho niraorao ty anjomban-droae’ iareo.
39 Og dei drog fram mot Gedor alt til austsida av dalen og skulde finna beite åt buskapen sin.
Nimb’ am-pimoahañe e Gedore mb’eo naho atiñana’ i vavataney mb’eo iereo nipay ty handrazeñe o lia-rai’ iareoo.
40 Og dei fann feitt og godt beite, og landet var vidt og romt, og det var stilt og fredsamt; for dei som budde der fyreåt, var ætta frå Kham.
Le tendreke fiandrazañe mitròñe naho tane soa bei-henehene, ie nianjiñe naho nierañerañe amy te nimoneñe ao haehae o nte-Kameo.
41 Men desse som her er uppskrivne med namn, kom då Hizkia var konge i Juda, og øydelagde tjeldbuderne deira og hogg ned dei me’unitarne som der var, og bannstøytte deim, so dei no ikkje meir er til, og dei slo seg ned der i staden deira; for der var det beite for buskapen deira.
Le o sinokitse an-tahinañe retoañe ty nivotrake eo tañ’ andro’ i Kezekià mpanjaka’ Iehoda, le linafa’ iereo o kiboho’eo naho ze nte-Meone nizoeñe ao, le vata’e nimongorañe ampara henaneo vaho nimoneñe an-toe’ iareo ao amy te am-piandrazañe o lia-rai’eo.
42 Og det var fem hundrad mann av deim, av Simeons-sønerne, som for til Se’irfjelli, og Pelatja og Nearja og Refaja og Uzziel, sønerne hans Jisi, var fyregangsmennerne deira.
Ty ila’ iareo, o ana’ i Simeoneo, ondaty liman-jato nimb’ am-bohi’ i Seire mb’eo; le o mpifehe’ iareoo: i Pelatià naho i Nearià naho i Refaià vaho i Oziele, sambe ana’ Iisý.
43 Og dei drap den siste leivningen amalekitarne; so slo dei seg ned der, og bur der den dag i dag.
Le zinama’ iareo ty ila’ o nte Ameleke nipolititseo vaho mimoneñe ao pak’ androany.
