1 Krønikebok 4

1 Sønerne åt Juda var Peres, Hesron og Karmi og Hur og Sobal.

Judah ih caanawk loe Perez, Hezron, Karmi, Hur hoi Shobal.

2 Og Reaja, son åt Sobal, vart far til Jahat, og Jahat vart far til Ahumai og Lahad; dette var soratit-ætterne.

Shobal ih capa Reaiah mah Jahath to sak, Jahath mah Ahumai hoi Lahad to sak. Ha kaminawk loe Zorath ih acaeng ah oh o.

3 Og dette var sønerne åt Abi-Etam: Jizre’el og Jisma og Jidbas - og syster deira heitte Haslelponi -

Hae kaminawk loe Etam ih caa ah oh o; Jezreel, Ishma hoi Idbash; nihcae tanuh ih ahmin loe Hazelelponi.

4 og dessutan Penuel, far åt Gedor, og Ezer, far åt Husa. Desse var søner åt Hur, eldste son hans Efrata, far åt Betlehem.

Penuel mah Gedor to sak, Ezer mah Hushah to sak. Hae kaminawk loe Ephratah ih calu, Bethlehem ampa, Hur ih caa ah oh o.

5 Og Ashur, far åt Tekoa, hadde tvo konor, Hela og Na’ara.

Tekoa ampa Ashur loe zu hnetto lak, Helah hoi Narah.

6 Med Na’ara fekk han Ahuzzam og Hefer, og Temeni og ahastaritarne; dette var sønerne hennar Na’ara.

Naarah mah Ahuzzam hoi Hepher, Temeni hoi Haahastari to sak pae. Hae kaminawk loe Naarah ih caa ah oh o.

7 Og sønerne hennar Hela var Seret og Jishar og Etnan.

Helah ih caanawk loe Zereth, Jezoar, Ethnan.

8 Og Kos vart far til Anub og Hassobeba, og ætterne hans Aharhel, son åt Harum.

Koz loe Anub, Zobebah hoi Harum capa Aharhel ih imthung takoh kaminawk to sak.

9 Men Jabes var den gjævaste av brørne; mor hans hadde gjeve honom namnet Jabes, med di ho sagde: «Med verk og vande hev eg ått honom.»

Jabez loe angmah ih nawkamyanawk pongah pakoeh han krah kami ah oh; anih to palungsethaih hoiah ka tapen pongah, amno mah Jabez, tiah ahmin sak.

10 Og Jabes kalla på Israels Gud og sagde: «Um du vilde velsigna meg og auka landviddi mi og lata di hand vera med meg, og um du vilde bægja for det som vondt er, so eg slepp å kjenna nokon verk!» Og Gud let det verta soleis som han bad um.

Jabez loe Israel Sithaw khaeah, Aw nang mah tahamhoihaih nang paek moe, ka prae hae nang kaawksak! Palungset khuiqahhaih hoi sethaih thung hoiah ka loih o thai hanah, na ban hoiah pakaa ah, tiah a hang. A hnik ih lok baktih toengah Sithaw mah paek.

11 Og Kelub, bror hans Suha, fekk sonen Mehir; han var far åt Eston.

Shuah ih amnawk Kelub mah Mehir to sak; anih loe Ashton ih ampa ah oh.

12 Og Eston var far til Bet-Rafa, Paseah og Tehinna, far åt Ir-Nahas. Dette var mennerne frå Reka.

Eshton mah Beth-Rapha, Paseah, Ir-Nahash ih ampa Tehinah to sak. Hae kaminawk loe Rekah ih kami ah oh o.

13 Og sønerne hans Kenaz var Otniel og Seraja; og son åt Otniel var Hatat.

Kenaz capa hnik loe, Othniel hoi Seraiah; Othniel ih capa hnik loe, Hathath.

14 Og Meonotai fekk sonen Ofra, og Seraja fekk sonen Joab, far til ætti i Timbremannsdalen; for dei var timbremenner.

Meonothai mah Ophrah to sak moe, Seraiah mah Joab to sak, Joab ih caanawk loe bantok sah kop kami ah oh o pongah, Kharashim azawn ah khosak o.

15 Og sønerne hans Kaleb Jefunneson var Iru, Ela og Na’am, og son åt Ela var Kenaz.

Jephunneh capa Kaleb ih caanawk loe, Iru, Elah hoi Naam; Elah capa loe, Kenaz.

16 Og sønerne hans Jehallelel var Zif og Zifa, Tirja og Asarel.

Jehallelel ih capanawk loe Ziph, Ziphah, Tiria hoi Asarel.

17 Og sønerne hans Ezra var Jeter og Mered og Efer og Jalon. Og kvinna vart med barn og åtte Mirjam, Sammai og Jisbah, far åt Estemoa.

Ezra ih caanawk loe Jether, Mered, Epher hoi Jalon; Mered zu maeto mah Miriam, Shammai hoi Eshtemoa ih ampa Ishbah to sak.

18 Og jøde-kona hans åtte Jered, far hans Gedor, og Heber, far åt Soko, og Jekutiel, far åt Zanoah; men dei hine var søner åt Bitja, dotter åt Farao, som Mered hadde teke til kona.

A zu Jehudijah mah Gedor ampa Jered, Soko ampa Heber hoi Zanoah ampa Jekuthiel to sak pae. Hae kaminawk loe Mered mah zu ah lak ih Faro canu Bithiah ih caa ah oh o.

19 Og sønerne åt kona hans Hodia, syster hans Naham, var far åt Ke’ila, garmiten, og ma’akatiten Estemoa.

Naham tanuh Hodiah zu ih caanawk loe Garmi acaeng Keilah ampa hoi Maakah acaeng Eshtemoa.

20 Og sønerne hans Simon var Amnon og Rinna, Ben-Hanan og Tulon. Og sønerne hans Jisi var Zohet og son åt Zohet.

Shimon caanawk loe Amnon, Rinnah, Ben-Hanan hoi Tilon. Ishi ih caanawk loe Zo-Heth hoi Ben-Zoheth.

21 Og sønerne hans Sela Judason var Er, far åt Leka, og Lada, far åt Maresa, og linarbeidar-ætterne av Asbea-huset,

Judah capa Shelah ih caanawk loe Lekah ampa Er, Mareshah ampa Laadah hoi puu tlangqui pathokhaih bangah toksah Ashbea imthung takohnawk,

22 dessutan Jokim og mennerne i Kozeba og Joas og Saraf, som vart herre yver Moab, og dertil Jasubi-Lehem. Men dette høyrer til gamall tid.

Jokim, Kozeba ih kaminawk, Moab hoi Jashubi-Lehem ukkung, Joash hoi Saraph cae to ni. Hae ah tarik ih ca loe canghnii hoiah ni oh boeh.

23 Dette var pottemakarane og folket Netajim og Gedera; dei budde der hjå kongen og var i hans arbeid.

Hae kaminawk loe laom sah kaminawk, lawksah kaminawk ah oh o pongah siangpahrang ih toksak hanah anih taengah oh o.

24 Sønerne hans Simeon var Nemuel og Jamin, Jarib, Zerah, Saul.

Simeon ih caanawk loe Nemuel, Jamin, Jarib, Zerah hoi Shaul.

25 Son hans var Sallum; hans son var Mibsam; hans son var Misma.

Shallum capa Mibsam, Mibsam capa Mishma,

26 Sønerne åt Misma var Hammuel, son hans, Zakkur, hans son, og Sime’i, hans son.

Mishma capa, Hammuel, Hamuel capa Zakur, Zakur capa Shimei.

27 Og Sime’i hadde sekstan søner og seks døtter; men brørne hans hadde ikkje mange born. Og heile ætti deira aukast ikkje so mykje som Juda-sønerne.

Shimei loe capa hatlaitarukto hoi canu tarukto tawnh; toe anih ih amnawk loe caa kapop ah tawn ai, to pongah nihcae acaeng loe Judah acaengnawk zetto om o ai.

28 Og dei budde i Be’erseba og Molada og Hasar-Sual,

Nihcae loe Beer-Sheba, Moladah hoi Hazar-Shual,

29 i Bilha, Esem og i Tolad,

Bilhah, Ezem, Tolad;

30 i Betuel, i Horma og Siklag,

Bethuel, Hormah, Ziklag,

31 i Bet-Markabot, i Hasar-Susim, i Bet-Biri og i Sa’arajim. Dette var byarne deira alt til David vart konge.

Beth-Markaboth, Hazar-Susim, Beth-Birei hoi Sharaim ah oh o. Hae kaminawk loe David siangpahrang ah oh nathung, angmacae ih vangpui ah oh o.

32 Og i landsbyarne deira var Etam og Ajin, Rimmon, Token og Asan, fem byar,

Nihcae ih vangtanawk loe Etam, Ain, Rimmon, Token hoi Ashan, taih vangpui pangato oh.

33 og dertil alle bygderne deira som låg ikring desse byarne, alt til Ba’al; dette var bustaderne deira, og dei hadde ei ættarlista for seg sjølve.

Hae vangpuinawk taengah kaom vangtanawk boih loe Baal karoek to athum. Hae kaminawk loe angmacae ohhaih ahmuen ah oh o; angmacae anghumh tathukhaih ah oh.

34 Og Mesobab, Jamlek og Josa, son åt Amasja,

Meshobab, Jamlek, Amaziah capa Josiah,

35 og Joel og Jehu, son åt Josibja, son åt Seraja, son åt Asiel,

Joel, Jehu loe Joshibiah capa, Joshibiah loe Seraiah capa, Seraiah loe Asiel capa,

36 og Eljoenai, Ja’akoba, Jesohaja, Asaja, Adiel, Jesimiel og Benaja,

Elioenai, Jaakobah, Jeshohaiah, Asaiah, Adiel, Jesimiel, Benaiah,

37 og Ziza, son åt Sifi, son åt Allon, son åt Jedaja, son åt Simri, son åt Semaja.

Ziza loe Shiphi capa, Shiphi loe Allon capa, Allon loe Jedaiah capa, Jedaiah loe Shimri capa, Shimri loe Shemaiah capa ah oh;

38 Desse som no er nemnde, var hovdingar i ætterne sine, og ættgreinerne deira breidde seg ut og vart mangmente.

ahmin hoi thuih ih hae kaminawk loe angmacae acaeng zaehoikung ah oh o; nihcae ih acaeng loe paroeai pung o.

39 Og dei drog fram mot Gedor alt til austsida av dalen og skulde finna beite åt buskapen sin.

To kaminawk loe tuu pacahhaih ahmuen to pakrong o moe, ni angyae bang ih azawn, Gedor ramri khoek to caeh o.

40 Og dei fann feitt og godt beite, og landet var vidt og romt, og det var stilt og fredsamt; for dei som budde der fyreåt, var ætta frå Kham.

Nihcae mah phroh kapop, long kahoih ahmuen, kawk parai ahmuen, monghaih hoi kamding rue ah kaom prae to hnuk o; Ham kaminawk loe to ahmuen ah canghnii hoiah ni oh o boeh.

41 Men desse som her er uppskrivne med namn, kom då Hizkia var konge i Juda, og øydelagde tjeldbuderne deira og hogg ned dei me’unitarne som der var, og bannstøytte deim, so dei no ikkje meir er til, og dei slo seg ned der i staden deira; for der var det beite for buskapen deira.

Ahmin tarik ih kaminawk loe Judah siangpahrang Hezekiah dung naah angzoh o; to ahmuen loe tuu pacah han hoih parai pongah, to ah kaom Ham kaminawk to boh o moe, imnawk to a phraek pae o pacoengah, vaihni ni khoek to to ah khosak o.

42 Og det var fem hundrad mann av deim, av Simeons-sønerne, som for til Se’irfjelli, og Pelatja og Nearja og Refaja og Uzziel, sønerne hans Jisi, var fyregangsmennerne deira.

Simeon kami cumvai pangatonawk loe, Ishi ih caa misatuh angraeng Pelatiah, Neariah, Rephaiah hoi Uzziel cae hoi Seir mae ah caeh o moe,

43 Og dei drap den siste leivningen amalekitarne; so slo dei seg ned der, og bur der den dag i dag.

canghniah kaloih Amalek kaminawk to hum o, to ahmuen ah vaihni ni khoek to khosak o.