1 Krønikebok 22
1 Og David sagde: «Her skal huset åt Herren Gud standa, og her skal altaret for Israels brennoffer vera.»
David loh, “He he BOEIPA Pathen im neh he tah Israel ham hmueihhlutnah hmueihtuk saeh,” a ti.
2 Og David sende bod at dei skulde samla dei framande som var i Israels land, og han sette steinhoggarar til å hogga steinar til byggjevyrke åt Guds hus.
Te dongah David loh Israel khohmuen kah yinlai te calui ham a thui tih Pathen im sak vaengkah lungrhaih lung aka phaek aka dae la a khueh.
3 Og David rådde seg nøgdi av jarn til spikar i portdørerne og til kjengar, og ei slik ovmengd med kopar at han var uvegande,
Vongka thohkhaih thohkhaih kah thicung ham neh hnarhui ham David loh a sikim sak dongah thi khaw puh mai tih rhohum khaw a puh coeng dongah a khiing tae lek pawh.
4 og cedertre i uteljande mengd; for Sidon- og Tyrus-buarne førde nøgdi av cedertre til David.
Lamphai thing khaw a pum tae lek pawt hil Sidoni neh Tyre lamkah a pawk pah. Lamphai thing he David ham tah thawt mai.
5 For David tenkte: «Salomo, son min, er ung og kløkk; men huset som skal byggjast åt Herren, bør vera ovstort, so det kann verta til gjetord og æra i alle land. Difor vil eg få til vegar vyrke åt honom.» So rådde David seg ei nøgd med vyrke fyrr han døydde.
David loh, “Ka capa Solomon he camoe tih mongkawt pueng. BOEIPA ham im a sak he khaw a ming a sang neh pantai saeh. Diklai boeih lakli ah boeimang saeh. Anih ham he ka sikim pawn eh,” a ti. Te dongah David he a duek hlan ah a cungkuem la sikim coeng.
6 So kalla han til seg Salomo, son sin, og bad honom byggja eit hus åt Herren, Israels Gud.
Te phoeiah a capa Solomon te a khue tih Israel Pathen BOEIPA im sak hamla anih te a uen.
7 Og David sagde til Salomo, son sin: «Eg hadde sjølv tenkt meg til å byggja eit hus for namnet åt Herren, min Gud.
Te vaengah David loh a capa Solomon te, “Ka capa aw, kai he ka thinko ah tah ka Pathen BOEIPA ming la im sak ham om.
8 Men Herrens ord kom til meg soleis: «Du hev rent ut mykje blod og gjort store herferder; du skal ikkje byggja eit hus åt namnet mitt; for du hev rent ut so mykje blod på jordi for mi åsyn.
Tedae BOEIPA ol te kai taengla ha pawk tih, ‘Thii khaw muep na long sak, caemtloek khaw muep na saii, ka mikhmuh ah diklai la thii muep na long sak dongah ka ming ham he im na sa mahpawh.
9 Men du skal få ein son; han skal verta ein fredsæl mann; og eg skal lata honom få fred for alle fiendarne sine rundt ikring; for Salomo skal vera namnet hans, og eg skal lata fred og ro liggja yver Israel i hans dagar.
Na taengah capa na sak coeng te ta. Anih tah hlang mong la om vetih anih te a kaepvai kah a thunkha cungkuem lamloh ka duem sak ni. Solomon ngawn tah a ming khaw om vetih anih tue vaengah tah Israel te rhoepnah neh rhalmongnah ka paek ni.
10 Han skal byggja eit hus åt namnet mitt. Han skal vera son min, og eg skal vera far hans. Og eg skal grunnfesta kongsstolen hans yver Israel i all æva.»
Anih loh ka ming ham he im a sak vetih anih te kamah taengah capa la om ni. Kai khaw a taengah a napa la ka om ni. A ram kah ngolkhoel khaw Israel soah kumhal duela ka cikngae sak ni,’ a ti.
11 Herren vere no med deg, son min! Du have lukka med deg, so du fær byggja huset åt Herren din Gud, soleis som han hev tala um deg.
Ka capa aw na taengah BOEIPA om saeh lamtah n'thaihtak sak saeh. BOEIPA na Pathen im te na taengkah a thui bangla sa.
12 Berre Herren vil gjeva deg visdom og skyndsemd, når han set deg yver Israel, og hjelpa deg til å halda lovi frå Herren, din Gud,
Israel soah nang n'uen vaengah he na Pathen BOEIPA kah olkhueng te ngaithuen hamla BOEIPA loh nang taengah lungmingnah neh yakmingnah m'pae bal saeh.
13 so skal du hava lukka med deg, um du kjem i hug å liva etter dei bodi og loverne som Herren hev bode Moses leggja på Israel. Ver sterk og stød; du skal ikkje ræddast og ikkje fæla.
BOEIPA loh Israel ham Moses a uen vanbangla oltlueh neh laitloeknah te vai hamla na ngaithuen atah na thaihtak ni. Te dongah thaahuel lamtah namning sak, rhih boeh, rhihyawp boeh.
14 Og trass i all mi naud hev eg no fenge fram til Herrens hus eit hundrad tusund talent gull og tusund gonger tusund talent sylv, og dertil meir kopar og jarn enn ein kann vega; so mykje er det; trevyrke og stein hev eg og rådt meg, og meir må du sjølv leggja attåt.
Kamah kah phacipphabaem nen ni BOEIPA im hamla a soepsoei coeng he. Sui he talent thawng yakhat, cak he talent thawng thawng khat, rhohum khaw, thi khaw muep lo coeng tih a khiing tae lek moenih. Thing khaw, lungto khaw ka tawn coeng dae tomthap thil nawn.
15 Arbeidsfolk hev du og nøgdi av, håndverkarar, steinhoggarar og timbremenner, og dertil allslags folk som er hage til alt anna arbeid.
Namah taengah bitat aka saii khaw, lungto aka dae neh kutthai khaw, thing thai khaw, bitat cungkuem dongah boeih aka cueih khaw a cungkuem la om coeng.
16 Gullet, sylvet, koparen og jarnet kann ein ikkje halda rekning på. Upp då og tak fatt på verket, og Herren vere med deg!»
Sui neh, cak neh, rhohum neh, thi neh, a tarhing naa voel moenih. Thoo lamtah saii laeh. Na taengah BOEIPA om saeh,” a ti nah.
17 Deretter baud David alle hovdingarne i Israel hjelpa Salomo, son hans, og sagde:
Te phoeiah David loh Israel mangpa boeih te khaw a capa Solomon te bom hamla a uen.
18 «Herren, dykkar Gud, er då med dykk og hev gjeve dykk ro på alle sidor; for han hev gjeve i mi hand deim som fyrr budde i landet, og det er lagt under Herren og hans folk.
“Nangmih kah Pathen BOEIPA he nangmih taengah a om moenih a? Khohmuen khosa rhoek te ka kut dongah m'paek tih kaepvai ah khaw nangmih te n'duem sak. Te dongah khohmuen he BOEIPA mikhmuh neh a pilnam mikhmuh ah khoem uh coeng.
19 So vend no dykkar hjarta og hug til å søkja Herren dykkar Gud, og tak til og bygg Herren Guds heilagdom, so de kann få føra Herrens sambandskista og alt det andre som høyrer til Guds heilagdom, inn i det huset som skal byggjast åt Herrens namn.»
Nangmih kah Pathen BOEIPA te toem hamla na thinko neh na hinglu te pae uh laeh. Thoo uh lamtah Pathen BOEIPA kah rhokso te sa uh laeh. BOEIPA kah paipi thingkawng neh Pathen kah hmuencim hnopai te BOEIPA ming ham a sak im khuila khuen ham om,” a ti nah.
