1 Krønikebok 21
1 Men Satan stod upp imot Israel og eggja David til å telja Israel.
Satan el tuh lungse elan aklokoalokye mwet Israel, na pa el oru tuh David elan nunkeak elan oakla pisen mwet uh.
2 Då sagde David til Joab og dei andre hovdingarne for folket: «Gakk av stad og tak tal på Israels-folket frå Be’erseba og alt til Dan, og gjev meg so grein, so eg fær vita kor mykje folk det er.»
David el sapkin nu sel Joab ac mwet pwapa lal saya, “Kowos fahla ac sasla nu in facl Israel nufon, mutawauk e epang me oatula safla eir, ac oakla pisen mwet uh. Nga lungse etu lah elos mwet ekasr nufon.”
3 Joab svara: «Gjev Herren vilde auka folket sitt hundrad gonger! Er dei då ikkje, herre konge, tenarar åt herren min alle saman? Kvifor krev du då herren min slikt? Kvifor skal ein på slik måte draga skuld yver Israel?»
Na Joab el fahk, “Finsrak LEUM GOD Elan oru tuh mwet Israel in puseni pacl siofok liki pisalos misenge! Leum Fulat, elos nukewa mwet kulansap lom. Na efu ku kom lungsum in oru ma se inge, ac sang mwatan mutunfacl se inge nufon?”
4 Men kongens bod vart standane ved lag med alt det Joab var imot. So tok då Joab ut, og for um i heile Israel og kom so heim att til Jerusalem.
Tusruktu, nunak lal tokosra ku lukel Joab, pwanang Joab el illa ac fahsr sasla in facl Israel nufon, na el folok nu Jerusalem.
5 Og Joab sagde David talet som var kome ut ved folketeljingi. I heile Israel var det ein million og hundrad tusund våpnføre mann, og i Juda fire hundrad og sytti tusund.
El fahkak nu sel Tokosra David pisen mukul nukewa ma fal in wi mweun: oasr sie million siofok tausin mwet Israel, ac mwet angfoko itngoul tausin mwet Judah.
6 Men Levi og Benjamin hadde han ikkje mynstra i lag med hine; for kongens ord var ei styggja for Joab.
Ke sripen Joab el tiana insese nu ke sap se lal tokosra inge, el tiana oakla mwet in sruf lal Levi ac Benjamin.
7 Og Gud mislika dette verket, og han slo Israel.
God El tia insewowo ke ma orek inge, na pa El sang kai upa nu fin mwet Israel.
8 Då sagde David til Gud: «Eg hev synda storleg med at eg hev gjort dette. Men forlat no tenaren din misgjerningi hans; for eg hev gjort ein stor dårskap.»
Ac David el fahk nu sin God, “Nga orala ma koluk na yohk se. Nunak munas, sisla koluk luk. Ma na lalfon se pa nga orala.”
9 Men Herren tala til Gad, sjåaren åt David, og sagde:
Na LEUM GOD El fahk nu sel Gad, mwet palu lal David,
10 «Gakk av stad og tala til David og seg: «So segjer Herren: Tri ting legg eg fram fyre deg; vel deg ein av deim, som du vil eg skal gjera imot deg!»»
“Fahla fahk nu sel David lah nga fah sang nu sel ke mwe sulela tolu, ac el enenu in sulela sie. Nga ac fah oru ma se ma el ac sulela an.”
11 Då gjekk Gad inn til David og sagde til honom: «So segjer Herren: «Vel kva for eit du vil:
Gad el som ac fahk nu sel David ma LEUM GOD El fahk, na el siyuk sel, “Ma ya kac kom lungse uh?
12 anten svolt i tri år, eller manneøyding i tri månader, av di fiendarne dine søkjer åt, og du ikkje kann koma undan sverdet deira - eller Herrens sverd og drepsott i landet i tri dagar, med di Herrens engel gjer eit tjon i heile Israels land.» Tenk no etter kva svar eg skal gjeva honom som hev sendt meg!»
In oasr sracl fin facl sum ke yac tolu? Ku kom in kaing liki un mwet mweun lun mwet lokoalok lom ke malem tolu? Ku LEUM GOD Elan mweuni kom ke cutlass natul ac supwama mas upa, ac sie lipufan in use misa nu fin acn Israel nufon ke len tolu? Mea nga ac fahk in topuk LEUM GOD?”
13 David svara Gad: «Eg er stadd i stor våde. Men lat meg då falla i Herrens hand; for hans miskunn er stor; men i mannehand vil eg ikkje falla.»
Na David el fahk nu sel Gad, “Nga arulana fohsak ac nikinyula! Tusruktu nga tia lungse ngan kalyeiyuk sin mwet uh. Lela in LEUM GOD na pa orek kaiyuk nu sesr, tuh El pakoten.”
14 Då let Herren det koma ei drepsott i Israel, og det fall sytti tusund mann av Israel.
Na LEUM GOD El supwala mas na upa se nu fin mwet Israel, ac mwet itngoul tausin selos misa.
15 Og Gud sende ein engel mot Jerusalem til å tyna byen. Men då han heldt på med tyningi, såg Herren på det og han angra det vonde, og han sagde til engelen, tynaren: «No fær det vera nok. Tak no åt deg handi att!» Og Herrens engel stod då attmed treskjevollen hans Ornan, jebusiten.
Na El supwala sie lipufan in kunausla acn Jerusalem, tusruktu El sifil ekulla nunak lal ac fahk nu sin lipufan sac, “Tui! Tari fal!” Lipufan sac el tuyak ke acn in kulkul wheat lal Araunah, mwet Jebus.
16 So såg David upp og vart var Herrens engel, som stod millom jord og himmel med eit drege sverd i handi, og rette det ut yver Jerusalem. David og styresmennerne kasta seg å gruve, sveipte i sekk.
David el liye lipufan sac ke el tu yen engyeng uh ac el sruok cutlass natul inpaol ac akola in kunausla acn Jerusalem. David ac mwet kol lun mwet Israel elos nokomang nuknuk in eoksra, ac elos srimi nwe ten ac mutalos pusral fin fohk uh.
17 Og David sagde til Gud: «Det var då eg som baud at folket skulde teljast. Det er eg som hev synda og gjort det som gale er; men desse sauerne, kva hev dei gjort? Herre, min Gud, snu då handi di imot meg og huset åt far min, men ikkje mot folket ditt til heimsøkjing!»
Ac David el pre ac fahk, “O God, nga pa oru ma koluk se inge. Nga pa sapkin in oaoala mwet uh. Mea mwet inge orala? LEUM GOD luk, fal kom in kaiyu ac sou luk, ac fuhlela mwet lom inge.”
18 Men Herrens engel bad Gad segja til David, at han skulde ganga upp og reisa eit altar åt Herren på treskjarvollen hans Ornan, jebusiten.
Na lipufan lun LEUM GOD el fahk nu sel Gad elan sapkin nu sel David tuh elan som ac etoak sie loang in acn in kulkul wheat lal Araunah.
19 Og David gjekk upp etter det ordet som Gad hadde tala i Herrens namn.
David el akos sap lun LEUM GOD ac som, oana ma Gad el tuh fahk nu sel.
20 Då so Ornan snudde seg ikring, fekk han sjå engelen; og dei fire sønerne hans som var hjå honom, dei gøymde seg. Men Ornan heldt just på og treskte kveite.
Ke nien kulkul wheat ah, Araunah ac wen akosr natul elos muta kulkul wheat. Ke elos liye lipufan sac, wen ekasr ah kaing ac wikla.
21 Og David kom til Ornan, og då Ornan såg upp og vart var honom, gjekk han fram av treskjarvollen og kasta seg å gruve på jordi for David.
Ke pacl se Araunah el liyalak Tokosra David ke el fahsru ac apkuranme, el som liki nien kulkul wheat uh, ac srimi nwe ten ac mutal pusral infohk uh.
22 Og David sagde til Ornan: «Gjev meg få den staden der du hev treskjarvollen, so eg der kann byggja eit altar for Herren. Lat meg få det mot fullt vederlag, so sotti kann stana og ikkje lenger herja folket.»
David el fahk nu sel, “Kukakunma nien kulkul wheat lom uh, tuh nga in etoak sie loang nu sin LEUM GOD, in tulokinya mas upa se orek inge. Nga lungse molela nufon.”
23 Då sagde Ornan til David: «Tak vollen, og so gjere min herre kongen det som han tykkjer er best. Sjå her gjev eg deg uksane til brennofferi og treskjesledane til ved og kveiten til grjonofferet; det gjev eg alt i hop.»
Ac Araunah el fahk, “O Tokosra, eis na lom ac orekmakin nu ke enenu lom. Cow mukul pa inge, kom ku in orek mwe kisa firir kac fin loang an, ac ipin sak ke acn in kulkul wheat uh ku in orekmakinyuk mwe etong, oayapa wheat tuh in mwe sang lom. Ma inge kewa nga sot nu sum.”
24 Men kong David svara Ornan: «Nei, eg vil kjøpa det for fullt vederlag; for eg vil ikkje taka åt Herren det som er ditt, og ofra brennoffer som eg hev fenge for inkje.»
Tusruktu tokosra el topuk, “Mo, nga ac moli nufon ma inge. Nga ac tia kisakin nu sin LEUM GOD ma su ma lom, ma tuku nu sik ke wangin molo.”
25 So greide David åt Ornan seks hundrad lodd gull i god vegt.
Na el sang ipin gold onfoko nu sel Araunah, molin acn in kulkul wheat sac.
26 Og David bygde der eit altar for Herren og ofra brennoffer og takkoffer. Og han ropa til Herren, og han svara honom med eld frå himmelen på brennofferaltaret.
David el etoak sie loang nu sin LEUM GOD we, ac kisakin mwe kisa firir, ac mwe kisa in akinsewowo. El pre, ac LEUM GOD El topuk pre lal, ac supweya e lucng me in akosak mwe kisa fin loang uh.
27 Og Herren baud engelen, og han stakk sverdet sitt i slira att.
LEUM GOD El fahk nu sin lipufan sac tuh elan filiya cutlass natul ah, ac lipufan sac akos.
28 Då David såg at Herren hadde høyrt bøni hans på treskjarvollen åt jebusiten Ornan, so ofra han der i den tidi.
Ke David el liye ma inge el akilen lah LEUM GOD El topuk pre lal, na el oru mwe kisa lal fin loang uh ke acn in kulkul wheat lal Araunah.
29 Men Herrens hus som Moses hadde late gjera i øydemarki, og brennofferaltaret stod den tidi på offerhaugen i Gibeon.
Lohm Nuknuk sin LEUM GOD su Moses el tuh orala yen mwesis, oayapa loang se mwe kisa uh orek fac, srakna oan ke nien alu in acn Gibeon in pacl se inge.
30 Men David våga ikkje å ganga dit og søkja Gud, so forfærd var han for sverdet åt Herrens engel.
Tusruktu David el tia ku in som alu nu sin God we, mweyen el sangeng ke cutlass se nutin lipufan lun LEUM GOD.
