1 Krønikebok 17
1 Ein gong David sat i huset sitt, sagde David til profeten Natan: «Sjå, eg bur i eit hus av cedertre, medan Herrens sambandskista stend under eit tjeld!»
Nahitabo kini human nga nakapahimutang na ang hari sa iyang puluy-anan, miingon siya kang Natan nga propeta, “Tan-awa, nagpuyo ako sa puluy-anan nga sedro, apan ang sudlanan sa kasabotan ni Yahweh anaa nahimutang sulod sa tolda.”
2 Natan sagde til David: «Gjer alt det som du hev i hugen; for Gud er med deg.»
Unya miingon si Natan kang David, “Lakaw, buhata kung unsa ang anaa sa imong kasingkasing, kay nag-uban man ang Dios kanimo.”
3 Men natti etterpå kom Guds ord til Natan soleis:
Apan sa samang kagabhion ang pulong sa Dios miabot kang Natan, nga nag-ingon,
4 «Gakk og seg til David, tenaren min: «So segjer Herren: Ikkje skal du byggja meg det huset eg skal bu i.
“Lakaw ug sultihi si David nga akong alagad, 'Mao kini ang gisulti ni Yahweh: Dili ikaw ang magtukod ug puluy-anan nga akong kapuy-an.
5 For eg hev då ikkje butt i noko hus, alt frå den dagen då eg førde Israel upp hit, og til denne dag, anna eg hev flutt frå tjeld til tjeld, frå hus til hus.
Kay wala ako nagpuyo sa puluy-anan sukad sa panahon nga niabot ako sa Israel hangtod niining mga adlawa. Hinuon, nagpuyo ako sa tolda, sa tabernakulo, sa nagkalainlaing mga dapit.
6 I all den tidi eg hev fare ikring med heile Israel - hev eg då nokosinne tala so til nokon Israels domarar som eg sette til hyrding for folket mitt: «Kvi hev de ikkje bygt meg eit hus av cedertre?»»
Sa tanang mga dapit nga akong gibalhinan uban ang tanang Israelita, aduna ba akoy gisulti sa bisan kinsa sa mga pangulo sa Israelita nga akong gipili nga mahimong magbalantay sa akong katawhan, nga nag-ingon, “Nganong wala man ninyo ako tukori ug puluy-anan nga sedro?'''''
7 Og no skal du segja so til David, tenaren min: «So segjer Herren, allhers drott: Frå buhagen, der du fylgte sauerne, hev eg teke deg til fyrste yver Israel, folket mitt.
“Busa karon, sultihi ang akong alagad nga si David, 'Mao kini ang gisulti ni Yahweh nga labaw nga makagagahom: Gikuha ko ikaw gikan sa sibsibanan, gikan sa pagsunod sa mga karnero, aron mahimo ka nga tigdumala sa akong katawhan sa Israel.
8 Og eg hev vore med deg på alle dine vegar og rudt ut alle fiendarne dine for deg. Og eg vil gjeva deg eit namn liksom namnet åt dei største menner på jordi.
Nag-uban ako kanimo bisan asa ka miadto ug gibuntog ang tanan mong mga kaaway, ug himoan ko ikaw ug ngalan, sama sa ngalan sa mga bantogan nga anaa sa kalibotan.
9 Og eg skal reida ein heimstad åt Israel, folket mitt, og planta det so det kann verta buande der, og ikkje verta uroa meir. Valdsmenner skal ikkje meir øyda det, so som i gamle dagar,
Magpili ako ug dapit alang sa akong katawhan sa Israel ug itanom sila didto, aron nga makapuyo na sila sa ilang kaugalingong dapit ug dili na samokon. Wala nay daotang katawhan ang magdaogdaog kanila, sama sa ilang gibuhat kaniadto,
10 alt ifrå den tidi då eg sette domarar yver mitt folk Israel; og eg skal mykja upp alle fiendarne dine. So gjer eg no det kunnigt for deg, at Herren skal byggja deg eit hus.
sama sa ilang gibuhat sa mga panahon nga nagsugo ako ug mga paghukom nga maoy magmando sa tanan kong katawhan sa Israel. Unya buntogon ko ang tanan nimo nga mga kaaway. Labaw pa niini sultihan ko ikaw nga ako, si Yahweh, ang motukod sa imong puluy-anan.
11 Når di æva er all, og du gjeng til federne dine, då skal eg reisa upp avkjømet ditt etter deg, ein av sønerne dine, og eg skal grunnfesta kongedømet hans.
Moabot kini nga higayon nga sa dihang matuman na ang imong mga adlaw nga moadto na ikaw sa imong mga amahan, padaghanon ko ang imong mga kaliwat sunod kanimo, ug alang sa usa sa imong mga kaliwat, pagatukoron ko ang iyang gingharian.
12 Han skal byggja eit hus åt meg; og eg skal grunnfesta kongsstolen hans til æveleg tid.
Tukoran niya ako ug puluy-anan, ug tukoron ko ang iyang trono hangtod sa kahangtoran.
13 Eg skal vera far hans, og han skal vera son min, og mi miskunn skal eg ikkje taka frå honom, liksom eg tok henne frå fyremannen din.
Mahimo akong amahan ngadto kaniya, ug mahimo siyang akong anak nga lalaki. Dili ko ipahilayo ang akong matinud-anon nga kasabotan tali kaniya, sama nga gikuha ko kini gikan kang Saul, nga nagmando una kanimo.
14 Og skal halda honom uppe i mitt hus og i mitt rike i all æva, og kongsstolen hans skal vera grunnfest i all æva.»»
Ipahimutang ko siya sa akong puluy-anan ug sa akong gingharian hangtod sa kahangtoran, ug ang iyang trono molungtad hangtod sa kahangtoran.””
15 Heilt i samhøve med desse ordi og med denne syni tala då Natan til David.
Nakigsulti si Natan kang David ug gisugilon kaniya kining tanan nga mga pulong, ug gisulti niya kaniya ang mahitungod sa tibuok panan-awon.
16 Då gjekk kong David inn og sette seg ned for Herrens åsyn og sagde: «Kven er eg, Herre Gud, og kva er huset mitt, at du hev ført meg hit?
Unya misulod si David nga hari ug milingkod sa atubangan ni Yahweh, miingon siya, “Kinsa man ako, Yahweh nga Dios, ug unsa man ang akong panimalay, nga miabot man ako niini nga punto?
17 Og endå er det for lite i dine augo, Gud, du hev gjeve lovnader til huset åt tenaren um det som ligg langt fram i tidi. Ja, du hev set til meg på mannevis, so du kunde upphøgja meg, Herre Gud.
Kay kining butanga gamay lamang sa imong panan-aw, O Dios. Nakigsulti ka sa banay sa imong alagad nga mahimong bantogan sa umaabot, ug gipakita kanako ang umaabot nga mga kaliwatan, Yahweh nga Dios.
18 Kva skal no David meir segja til deg um den æra du hev gjort tenaren din? Du kjenner då tenaren din.
Unsa pa man ang akong ikasulti kanimo? Gipasidunggan mo ang imong alagad. Gihatagan mo ug pinasahi nga pagtagad ang imong alagad.
19 Herre, for din tenar skuld og etter ditt hjarta hev du gjort alt dette store, og kunngjort alle desse store ting.
O Yahweh, alang sa kaayohan sa imong alagad, ug aron sa pagtuman sa imong kaugalingong katuyoan, nabuhat mo kining dagkong butang aron mapadayag nimo ang tanang dakong mga buhat.
20 Herre, ingen er som du, og det er ingen Gud utan du, etter alt det me hev høyrt med øyro våre.
O Yahweh, wala gayoy sama kanimo, ug walay laing Dios gawas lamang kanimo, sama sa kanunay namong madungog.
21 Og kvar finst det på jordi eit einaste folk maken til ditt folk Israel, som Gud sjølv gjekk av og løyste til si eigen lyd, til eit stort og øgjelegt namn åt deg, med di du dreiv ut heidningarne for folket ditt, som du hadde fria ut or Egyptarland.
Kay unsa man nga nasod sa kalibotan ang sama sa imong katawhan sa Israel, diin imong giluwas, O Dios, gikan sa Ehipto ingon nga imong katawhan, aron paganganlan sa imong kaugalingon pinaagi sa bantogan ug maayong mga buhat? Gipapahawa mo ang kanasoran gikan sa imong katawhan, nga imong giluwas gikan sa Ehipto.
22 Og du hev gjort ditt folk Israel til eit folk åt deg for all æva, og du, Herre, hev vorte deira Gud.
Gihimo mong kaugalingong katawhan ang Israelita hangtod sa kahangtoran, ug ikaw, Yahweh, nahimong ilang Dios.
23 So lat då, Herre, det standa ved lag i all æva, som du hev tala um tenaren din og hans hus; gjer so som du hev sagt!
Busa karon, Yahweh, hinaot unta nga molungtad hangtod sa kahangtoran ang imong saad nga gihimo kabahin sa imong alagad ug sa iyang banay. Buhata ang imong gisulti.
24 Då skal namnet ditt haldast for traust og verta stort til æveleg tid, so dei skal segja: «Herren, allhers drott, Israels Gud, er Gud yver Israel.» Og då skal huset åt David, tenaren din, standa stødt for di åsyn.
Molungtad unta ang imong ngalan hangtod sa kahangtoran ug mahimong bantogan, aron mosulti ang katawhan nga, 'si Yahweh nga labawng makagagahom ang Dios sa Israel,' samtang sa akong panimalay ako si David, nga imong alagad molungtad sa imong atubangan.
25 For du, min Gud, hev openberra for tenaren din at du skal byggja honom eit hus; difor hev tenaren din våga seg til å bera denne bøni fram for deg.
Kay ikaw, akong Dios, nagpadayag sa imong alagad nga tukoran mo siya ug puluy-anan. Mao kana ang hinungdan, nga ang imong alagad, nakakaplag ug kadasig sa pag-ampo kanimo.
26 Og no, Herre, du er Gud, og etter di du hev lova tenaren din denne gode ting,
Karon, O Yahweh, ikaw ang Dios, ug gihimo kining maayong saad sa imong alagad:
27 so lat det no og tekkjast deg å velsigna huset åt tenaren din, so det vart verande æveleg for di åsyn. For det som du, Herre, velsignar, det er velsigna i all æva.»
Karon nahimuot ka sa pagpanalangin sa banay sa imong alagad, nga unta mopadayon kini hangtod sa kahangtoran sa imong atubangan. Ikaw, O Yahweh, ang nagpanalangin niini, ug panalanginan kini hangtod sa kahangtoran.”
