1 Krønikebok 16

1 Då dei hadde ført Guds kista inn, sette dei henne i tjeldet som David hadde sett upp åt henne; deretter bar dei fram brennoffer og takkoffer for Guds åsyn.

Attulerunt igitur arcam Dei, et constituerunt eam in medio tabernaculi quod tetenderat ei David: et obtulerunt holocausta et pacifica coram Deo.

2 Og då David hadde ofra brennofferet og takkofferet, velsigna han folket i Herrens namn.

Cumque complesset David offerens holocausta et pacifica, benedixit populo in nomine Domini.

3 Og til kvar og ein av alle israelitarne, både kar og kvinna, skifte han ut ein brødleiv, eit stykke kjøt og ei rosinkaka.

Et divisit universis per singulos, a viro usque ad mulierem, tortam panis, et partem assæ carnis bubalæ, et frixam oleo similam.

4 Og han sette sume levitar til å gjera tenesta framfor Herrens kista, at dei skulde prisa, takka og lova Herren, Israels Gud.

Constituitque coram arca Domini de Levitis, qui ministrarent, et recordarentur operum ejus, et glorificarent atque laudarent Dominum Deum Israël:

5 Asaf var den fremste, og Zakarja næst etter honom, og so Je’iel, Semiramot, Jehiel og Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom og Je’iel med harpor og cithrar, og Asaf skulde slå på cymblar.

Asaph principem, et secundum ejus Zachariam: porro Jahiel, et Semiramoth, et Jehiel, et Mathathiam, et Eliab, et Banaiam, et Obededom: Jehiel super organa psalterii et lyras: Asaph autem ut cymbalis personaret:

6 Men prestarne Benaja og Jahaziel skulde standa stendigt med trompetarne sine framfor Guds sambandskista.

Banaiam vero et Jaziel sacerdotes canere tuba jugiter coram arca fœderis Domini.

7 Den dagen var det at David fyrst fastsette den skipnaden at dei ved Asaf og brørne hans skulde prisa Herren på denne visi:

In illo die fecit David principem ad confitendum Domino Asaph et fratres ejus:

8 «Prisa Herren, kalla på hans namn! Forkynn millom folkeslagi hans storverk!

[Confitemini Domino, et invocate nomen ejus: notas facite in populis adinventiones ejus.

9 Syng for honom, syng honom lov! Tala um alle hans under!

Cantate ei, et psallite ei, et narrate omnia mirabilia ejus.

10 Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!

Laudate nomen sanctum ejus: lætetur cor quærentium Dominum.

11 Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!

Quærite Dominum, et virtutem ejus: quærite faciem ejus semper.

12 Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,

Recordamini mirabilium ejus quæ fecit; signorum illius, et judiciorum oris ejus,

13 de etterkomarar av Israel, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde.

semen Israël servi ejus, filii Jacob electi ejus.

14 Han er Herren, vår Gud; yver all jordi gjeng hans domar.

Ipse Dominus Deus noster: in universa terra judicia ejus.

15 Kom æveleg i hug hans pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,

Recordamini in sempiternum pacti ejus: sermonis quem præcepit in mille generationes,

16 den pakt han gjorde med Abraham, og hans eid til Isak!

quem pepigit cum Abraham, et juramenti illius cum Isaac.

17 Han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel til ein æveleg pakt,

Et constituit illud Jacob in præceptum, et Israël in pactum sempiternum,

18 med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut, »

dicens: Tibi dabo terram Chanaan, funiculum hæreditatis vestræ:

19 då de var ein liten flokk, få og framande der.

cum essent pauci numero, parvi et coloni ejus.

20 Og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk.

Et transierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.

21 Han let ikkje nokon få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:

Non dimisit quemquam calumniari eos, sed increpavit pro eis reges.

22 «Rør ikkje deim eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»

Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari.

23 Syng for Herren, all jordi! Forkynn frå dag til dag hans frelsa!

Cantate Domino omnis terra; annuntiate ex die in diem salutare ejus:

24 Fortel millom heidningar hans æra, millom alle folkeslag hans under!

narrate in gentibus gloriam ejus; in cunctis populis mirabilia ejus.

25 For Herren er stor og mykje lovsungen, og skræmeleg er han framfor alle gudar.

Quia magnus Dominus, et laudabilis nimis, et horribilis super omnes deos.

26 For alle gudar hjå folki er avgudar; men Herren hev gjort himmelen.

Omnes enim dii populorum idola: Dominus autem cælos fecit.

27 Høgd og herlegdom er for hans åsyn, styrke og gleda er på hans stad.

Confessio et magnificentia coram eo: fortitudo et gaudium in loco ejus.

28 Gjev Herren, de folkeætter, gjev Herren æra og magt!

Afferte Domino, familiæ populorum: afferte Domino gloriam et imperium.

29 Gjev Herren hans namns æra, tak gåvor med og kom for hans åsyn, tilbed Herren i heilagt skrud!

Date Domino gloriam; nomini ejus levate sacrificium, et venite in conspectu ejus: et adorate Dominum in decore sancto.

30 Skjelv for hans åsyn, all jordi! Jordriket stend fast; det let seg ikkje rikka.

Commoveatur a facie ejus omnis terra: ipse enim fundavit orbem immobilem.

31 Himmelen glede seg, og jordi fagne seg, og dei skal segja millom heidningarne: «Herren er konge.»

Lætentur cæli, et exultet terra, et dicant in nationibus: Dominus regnavit.

32 Havet dure og alt som i det er! Marki frygde seg og alt det som på marki er!

Tonet mare et plenitudo ejus; exultent agri, et omnia quæ in eis sunt.

33 Då fegnast trei i skogen for Herrens åsyn; for han kjem og skal døma jordi.

Tunc laudabunt ligna saltus coram Domino: quia venit judicare terram.

34 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!

Confitemini Domino, quoniam bonus: quoniam in æternum misericordia ejus.

35 Og seg: «Frels oss, du vår Frelse-Gud, og samla oss og fria oss ut frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!»

Et dicite: Salva nos, Deus salvator noster, et congrega nos, et erue de gentibus: ut confiteamur nomini sancto tuo, et exultemus in carminibus tuis.

36 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva!» Og alt folket sagde amen og lova Herren.

Benedictus Dominus Deus Israël, ab æterno usque in æternum.] Et dicat omnis populo: Amen, et hymnum Domino.

37 Og der, framfor Herrens sambandskista, gav han Asaf og brørne hans det yrket, at dei stendigt skulde gjera tenesta framfor kista, soleis som det var fastsett for kvar dag.

Reliquit itaque ibi coram arca fœderis Domini Asaph et fratres ejus, ut ministrarent in conspectu arcæ jugiter per singulos dies, et vices suas.

38 Men Obed-Edom og brørne deira var åtte og seksti i tal, og Obed-Edom Jeditunsson og Hosa sette han til dørvaktarar.

Porro Obededom, et fratres ejus sexaginta octo: et Obededom filium Idithun, et Hosa, constituit janitores;

39 Og pesten Sadok og brørne hans, prestarne, sette han framfor Herrens hus på offerhaugen i Gibeon,

Sadoc autem sacerdotem, et fratres ejus sacerdotes, coram tabernaculo Domini in excelso quod erat in Gabaon,

40 at dei stendigt skulde ofra åt Herren brennoffer på brennofferaltaret, morgon og kveld, og gjera alt det som var fyresagt i Herrens lov, som han hadde sett for Israel.

ut offerrent holocausta Domino super altare holocautomatis jugiter, mane et vespere, juxta omnia quæ scripta sunt in lege Domini, quam præcepit Israëli.

41 Og i lag med deim var Heman og Jedutun og dei andre utvalde som var nemnde, at dei skulde lova Herren, av di hans miskunn varer æveleg.

Et post eum Heman, et Idithun, et reliquos electos, unumquemque vocabulo suo ad confitendum Domino, quoniam in æternum misericordia ejus.

42 Og trompetarne og cymblarne åt spelemennerne vart gøymde hjå Heman og Jedutun, og like eins andre spelgogner som høyrde gudstenesta til. Og Jedutuns-sønerne gjorde han til dørvaktarar.

Heman quoque et Idithun canentes tuba, et quatientes cymbala et omnia musicorum organa ad canendum Deo: filios autem Idithun fecit esse portarios.

43 Deretter gjekk heile lyden heim, kvar til sitt; men David snudde heim att, vilde helsa på husfolket sitt.

Reversusque est omnis populus in domum suam: et David, ut benediceret etiam domui suæ.