1 Krønikebok 16

1 Då dei hadde ført Guds kista inn, sette dei henne i tjeldet som David hadde sett upp åt henne; deretter bar dei fram brennoffer og takkoffer for Guds åsyn.

Hagi Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisia eri'za e'za Deviti'ma seli no kinte'nefinka eme nente'za, tevefima kre fananehu ofane, arimpa fru ofanena Anumzamofontega kre'naze.

2 Og då David hadde ofra brennofferet og takkofferet, velsigna han folket i Herrens namn.

Hagi Deviti'ma tevefima kre fananehu ofane arimpa fru ofanema Kresramanama vuteno'a, Ra Anumzamofo agifi Israeli vahetmina asomu kea huzmante'ne.

3 Og til kvar og ein av alle israelitarne, både kar og kvinna, skifte han ut ein brødleiv, eit stykke kjøt og ei rosinkaka.

Ana nehuno maka Israeli vahetmina mago mago vene a'enena, bretine afu ame'anena nezamino kre hagegema hu'nea bretinena refko huno zami'ne.

4 Og han sette sume levitar til å gjera tenesta framfor Herrens kista, at dei skulde prisa, takka og lova Herren, Israels Gud.

Ana nehuno mago'a Livae vahetmina Ra Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisire'ma mono eri'zama eri kva vahetami zamazeri o'netino, Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamofoma susu hunenteno agima erisgama hu' vahetamina zamazeri oti'ne.

5 Asaf var den fremste, og Zakarja næst etter honom, og so Je’iel, Semiramot, Jehiel og Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom og Je’iel med harpor og cithrar, og Asaf skulde slå på cymblar.

Hagi ana vahetmimofo ugotama huzmante'nea kvazmia Asapu'e. Hagi Asapu amefira Zekaraia'e, hagi Zekaraia amefira Jeieli'ma, Semiramoti'ma, Jehieli'ma, Matitia'ma, Eliapu'ma, Benaia'ma, Obed-Idomu'ma Jeieli'e. E'i ana vahetmimofo eri'zana Hapuema nehaza zavenane, Laierima nehaza zavenane, nase'nasepama ahe vahe mani'naze. Hagi Asapu'a ra ageruma neria nase'nasepama nehea ne' mani'ne.

6 Men prestarne Benaja og Jahaziel skulde standa stendigt med trompetarne sine framfor Guds sambandskista.

Hagi Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisimofo avugama maka zupama ufema nera'a pristi netrena Benaiake Jahazielike mani'na'e.

7 Den dagen var det at David fyrst fastsette den skipnaden at dei ved Asaf og brørne hans skulde prisa Herren på denne visi:

Hagi anankna zupa Deviti'a Asapune mago'a Livae afuhe'inena Ra Anumzamofoma susuma hunenteno agima erisgama hu zagamera ama'na zagame huntege'za esera agafa hu'za hu'naze.

8 «Prisa Herren, kalla på hans namn! Forkynn millom folkeslagi hans storverk!

Ra Anumzamofo susu hunenteta, agi'a aheta knare avu'ava'amofona huama hanunkeno, kokankoka vahe'mo'za antahisaze!

9 Syng for honom, syng honom lov! Tala um alle hans under!

Zgame huta agi'a erisga nehuta, maka ruzahu ruzahu knare avu'ava'ma hu'nea zamofo nanekea huama hanune.

10 Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!

Zgame huta ruotge'ma hu'nea agia husga nehanunkeno, zamagu'areti'ma hu'za Ra Anumzamofonku'ma nehakaza vahe'mo'za muse hugahaze.

11 Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!

Ra Anumzamofone hihamuagu'ene nehaketa, Agri avufima kesaza zanku maka zupa hakeho.

12 Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,

Hagi avamezantamine kaguva zantaminema erifore nehuno, fatgo avu'ava'ma huno refkoma nehia zankura maka zupa tamagesa antahiho.

13 de etterkomarar av Israel, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde.

Agri eri'za ne' Israeli agehemota Jekopu ne' mofavreramina, Agra'a huhamprinte'nea vahetami mani'naze!

14 Han er Herren, vår Gud; yver all jordi gjeng hans domar.

Agra Ra Anumzana tagri Anumzane. Agra maka ama mopafi vahe'ene maka zana refko nehie.

15 Kom æveleg i hug hans pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,

Hagi huhagerafi huvempa ke'agura tamagera okanita maka zupa tamagesa antahi vava hiho. Tauseni'a zupa kasente kasentema hanigeno fore'ma hunante hunante'ma huno esia vahetminku'ene Agra ana nanekea hu'ne.

16 den pakt han gjorde med Abraham, og hans eid til Isak!

Agra Abrahamu'ene huhagerafi huvempage nehuno, Aisaki'ne huvempagea hunteno,

17 Han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel til ein æveleg pakt,

Israeli vahepina mevava hania kasegea Agra Jekopunte eri kasefa nehuno,

18 med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut, »

amanage huno asami'ne, erisantima haresanazana Kenani mopa kamigahue huno hu'ne.

19 då de var ein liten flokk, få og framande der.

Kenani mopafima osi'a vahe'ma mani'neta emani vahekna huta mani'neta,

20 Og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk.

ru kumate ru kumate'ma manita vano nehuta, ru vahepi ru vahepi huta manita vanoa hu'naze.

21 Han let ikkje nokon få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:

Hianagi agra zamatregeno mago vahe'mo'a zamazeri havizana osu'ne. Hagi zamazeri havizama huzankura kini vahetmina hankave naneke zmasamino,

22 «Rør ikkje deim eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»

amanage hu'ne, zamazeri ruotge'ma hu'noa nagamofo zamavufagarera zamavakora osiho. Nagri kasnampa vahera hazenkea ozamiho hu'na hu'noe.

23 Syng for Herren, all jordi! Forkynn frå dag til dag hans frelsa!

Maka mopafi vahe'mota Ra Anumzamofontega zagamera huta tamagu'ma vazi'nea zankura knane knanena agi'a erisga hugahaze.

24 Fortel millom heidningar hans æra, millom alle folkeslag hans under!

Maka mopafi vahetera, hihamu hankave'ane avu'ava'agura huama nehuta, ruzahu ruzahu knare avu'ava'ma hu'nea zankura maka vahera zamasamiho!

25 For Herren er stor og mykje lovsungen, og skræmeleg er han framfor alle gudar.

Na'ankure Ra Anumzana marerisa neki, Agrike'za ragia amigahaze. Hagi maka havi anumzantamima mani'nazafina Agrake'zage marerisa Anumzana mani'neankita, Agrike korora hunenteta agoraga'a manigahune.

26 For alle gudar hjå folki er avgudar; men Herren hev gjort himmelen.

Na'ankure maka kumate anumzantamima vahe'mo'za mono'ma hunentaza anumzantamina vahe'mo'za zamazanteti antre'za tro hu'naza anumzantami mani'naze. Hianagi Ra Anumzamo monaramina tro hu'ne.

27 Høgd og herlegdom er for hans åsyn, styrke og gleda er på hans stad.

Hagi Agrira marerisa hentofa konariri masa'amo'a arugagintegeno, hanave'amo'ene masazamo'enena kuma'afina avite'ne.

28 Gjev Herren, de folkeætter, gjev Herren æra og magt!

Hagi maka naga nofimota Ra Anumzamofona huama nehinke'za keama hiho. Ra Anumzamofo hihamu masa'agu huama nehinke'za keama hiho.

29 Gjev Herren hans namns æra, tak gåvor med og kom for hans åsyn, tilbed Herren i heilagt skrud!

Ra Anumzamofona keama huta ragia nemita, ofa tamia erita Agri avuga eho. Ra Anumzamofona ruotge hihamu masa'afi monora hunenteta,

30 Skjelv for hans åsyn, all jordi! Jordriket stend fast; det let seg ikkje rikka.

maka mopafi vahe'mota Agri avuga tamahirahikura hiho. Ama mopamo'a hanavetino me'neankino, momira osugahie.

31 Himmelen glede seg, og jordi fagne seg, og dei skal segja millom heidningarne: «Herren er konge.»

Monamo'a musena nehinkeno, mopamo'enena musena nehu'za amanage hu'za kokankoka vahera zamasmiho. Ra Anumzamo'a Agra'a kinia mani'ne hiho!

32 Havet dure og alt som i det er! Marki frygde seg og alt det som på marki er!

Hagi hagerimo'a kranto kranto nehi'na, anampima nemaniza maka zagaramimo'za agi'a erisga nehinkeno, hozamo'ene anampima me'nea kavemo'za agi'a erisga hiho.

33 Då fegnast trei i skogen for Herrens åsyn; for han kjem og skal døma jordi.

Hagi zafafi zafaramimo'za Ra Anumzamofona muse hunte'za agia erisga hiho. Na'ankure Ra Anumzamo'a maka ama mopafi zana keagare avrenteno refko hunaku egahie.

34 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!

Ra Anumzamofo musena huntesune, na'ankure Agra knare ne' mani'neankino, maka zupa avesirante vava nehie.

35 Og seg: «Frels oss, du vår Frelse-Gud, og samla oss og fria oss ut frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!»

Hagi kezatita mago'ene amanage hanune, tagu'ma nevazina Anumzamoka tagrira tagu'vazio. Vahe kokampintira tavre tru hunka tazahugeta susu huneganteta, musena huta ruotge kagika'a erisga huta rankagia kamimneno.

36 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva!» Og alt folket sagde amen og lova Herren.

Manivava Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamofona ragi amisunkeno, ra agia eri vava huno vanie. Anagema hutege'za maka vahe'mo'za tamage hu'za nehu'za, Ra Anumzamofo agi erisga hu'naze.

37 Og der, framfor Herrens sambandskista, gav han Asaf og brørne hans det yrket, at dei stendigt skulde gjera tenesta framfor kista, soleis som det var fastsett for kvar dag.

Ana huteno kasegemo'ma hu'nea kante'ma ante'za Ra Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisimofo avuga magoke magoke knare'ma eri'zama erisagu Deviti'a Asapune mago'a Livae naga'enena zamazeri ante fatgo hu'ne.

38 Men Obed-Edom og brørne deira var åtte og seksti i tal, og Obed-Edom Jeditunsson og Hosa sette han til dørvaktarar.

Hagi ana vahepina Jedutuni nemofo Obed-Idomune, 68'a naga'ane Hosanena seli mono no kafante'ma kegavama hu vahetami zamazeri oti'ne.

39 Og pesten Sadok og brørne hans, prestarne, sette han framfor Herrens hus på offerhaugen i Gibeon,

Hagi ugota pristi ne' Zadokine afu'aganahe'ina Gibioni kumate Ra Anumzamofo mono'ma hunentazare seli mono nonte'ma kegavama hu vahera zamazeri oti'ne.

40 at dei stendigt skulde ofra åt Herren brennoffer på brennofferaltaret, morgon og kveld, og gjera alt det som var fyresagt i Herrens lov, som han hadde sett for Israel.

Hagi ana naga'mo'za Ra Anumzamofo kasegemo'ma hu'nea kante ante'za kinagane nanterananena Kresramanama vu itarera Ra Anumzamofontega Kresramana vutere hugahaze.

41 Og i lag med deim var Heman og Jedutun og dei andre utvalde som var nemnde, at dei skulde lova Herren, av di hans miskunn varer æveleg.

Hagi ana nagapina Hemanine, Jedutune mago'a zamagima kreno zamazeri oti'nea nagara Ra Anumzamo'ma maka zupama avesizmante vavama nehia zanku'ma humuse hunente'za zagame'ma hu'za agi'ma erisga hu vahetami zamazeri oti'ne.

42 Og trompetarne og cymblarne åt spelemennerne vart gøymde hjå Heman og Jedutun, og like eins andre spelgogner som høyrde gudstenesta til. Og Jedutuns-sønerne gjorde han til dørvaktarar.

Hagi Hemani'ene Jedutunikea ufene, nasenasepane, zavenaramine mago'a zavenama ahe'za Anumzamofoma agima erisgama nehaza zavena kegava hu'na'e. Hagi Jedutuni amohe'ina kuma kafante'ma kegavahu vahetami zamazeri oti'ne.

43 Deretter gjekk heile lyden heim, kvar til sitt; men David snudde heim att, vilde helsa på husfolket sitt.

Hagi ana maka zama vagaregeno'a, maka vahe'mo'za nozmirega vu'za e'za hazageno, Deviti'a agra'a naga'amofo asomu ke ome huzmante'naku noma'arega vu'ne.