< 1 Krønikebok 13 >

1 Og David samrådde seg med dei øvste herførarane og underførarane, med alle hovdingarne.
David loe kami cumvaito ukkung misatuh angraengnawk, cumvaito ukkung angraengnawk, zaehoikungnawk boih hoi nawnto lok a ram.
2 Og David sagde til heile Israels-lyden: «I fall de so finn fyre, og um dette er ifrå Herren, vår Gud, so lat oss senda bod til alle kantar åt dei andre brørne våre i alle Israels bygder, og dessutan åt prestarne og levitarne i dei byarne som dei hev bumark ikring, at dei skal koma saman hjå oss.
David mah, Israel kaminawk boih khaeah, Hae hmuen hae nangcae mah hoi tih, tiah na poek o moe, aicae Angraeng Sithaw koehhaih ah om tih, tiah na poek o nahaeloe, Israel prae thung boih ah kaom aimacae nawkamyanawk boih, vangpui hoi a taengah kaom qaimanawk hoi Levinawk boih aicae hoi nawnto amkhuenghaih ahmuen ah athum o thai hanah lok pat si;
3 Og lat oss flytja kista åt vår Gud hit til oss! For i Sauls dagar spurde me ikkje etter henne.»
Saul siangpahrang ah oh nathung, mi mah doeh to thingkhong khaeah lok a dueng o vai ai pongah, aimacae Sithaw ih thingkhong to aimacae khaeah sin let si boeh, tiah a naa.
4 Og heile lyden svara at dei skulde gjera det; for alt folket lika denne rådi.
Kaminawk boih mah amsoem, tiah poek o pongah, sak hanah rangpui mah naakrak o.
5 So samla då David heile Israel ifrå kvisli frammed Egyptarlandet og alt dit der vegen gjeng til Hamat, at dei skulde føra Guds kista frå Kirjat-Jearim.
To pongah David mah Kiriath-Jearim hoiah Sithaw ih thingkhong to sin let hanah, Izip prae ih Shihor vapui hoi Hammath karoek to Israel kaminawk to pakhueng boih.
6 Og David for med heile Israel upp til Ba’ala, til Kirjat-Jearim, som høyrer til Juda, med den etlingi å føra upp kista åt Gud Herren, han som tronar yver kerubarne, og som ho hev fenge namnet sitt etter.
Cherubim salakah kaom, Angraeng Sithaw ih ahmin hoi kasaeng Sithaw ih thingkhong to angzawnh hanah, David hoi Israel kaminawk loe Keriath-Jearim, tiah kawk ih Judah prae Baalah ah caeh o boih.
7 Og dei sette Guds kista på ei ny vogn og førde henne burt frå huset hans Abinadab, og Uzza og Ahjo køyrde vogni.
Abinadab ih imthung hoiah Sithaw ih thingkhong to maitaw leeng kangtha pongah suek o moe, Uzzah hoi Ahio mah ruet.
8 Og David og heile Israel leika for Gud av all si magt med song og med cithrar, harpor, trummor, cymblar og trompetar.
David hoi Israel kaminawk boih loe, aqui kapop katoeng, cingceng, satuem hoi mongkahnawk to sin o moe, Angraeng hmaa ah tha hoi laasak o.
9 Men då dei kom til treskjestaden hans Kidon, rette Uzza ut handi og vilde fata i kista; for uksarne snåva.
Kidon ih cang atithaih ahmuen ah phak o naah loe, maitaw tae to amthaek pongah, Uzzah mah krak han ai ah Sithaw ih thingkhong to ban hoiah patawnh.
10 Då vart Herren brennande harm på Uzza, og han slo honom for di han hadde rett ut handi si åt kista, so han døydde der for Guds åsyn.
Sithaw ih thingkhong to ban hoi a sui pongah, Uzzah nuiah Angraeng palungphuihaih hmai baktiah angqong pongah, anih loe Sithaw hmaa ah duek.
11 Men David vart ille ved, av di Herren soleis hadde slege ned Uzza, og han kalla den staden Peres-Uzza, som det heiter den dag i dag.
Uzzah nuiah Angraeng palungphui pongah, David loe poeknawm ai; to ahmuen loe vaihni ni khoek to Perez Uzzah, tiah kawk o.
12 Og David fekk ei slik rædsla for Gud den dagen, at han sagde: «Kor kann eg våga føra Guds kista til meg?»
To na niah loe David mah Sithaw to zit pongah, Kawbangmaw Sithaw ih thingkhong to im ah kaimah khaeah ka sin thai han? tiah a thuih.
13 Difor flutte ikkje David kista til seg i Davidsbyen, men sette henne inn i huset åt gatiten Obed-Edom.
To pongah David mah Sithaw ih thingkhong to angmah khaeah David ih vangpui thungah sin ai; ayae ving moe, Gitti kami Obed-Edom im ah sinh o lat.
14 Guds kista vart då verande ved huset hans Obed-Edom, der ho stod i sitt eige hus i tri månader; men Herren velsigna Obed-Edoms hus og alt det som høyrde honom til.
Sithaw ih thingkhong loe Obed-Edom imthung takoh hoi nawnto khrah thumto thung oh. To naah Angraeng mah Obed-Edom imthung takoh hoi a tawnh ih hmuennawk boih nuiah tahamhoihaih to paek.

< 1 Krønikebok 13 >