1 Krønikebok 12
1 Og dette er dei som kom til David i Siklag, medan han endå heldt seg undan Saul Kisson; dei var av dei kjemporne som hjelpte han i striden.
David el muta Ziklag, acn el tuh som nu we ke el kakaingkunul Tokosra Saul. Pus mwet mweun fas ac oaru elos tuh welulang in pacl sac.
2 Dei var væpna med boge og føre til å slyngja stein og skjota piler frå bogen, både med høgre og vinstre handi. Av ættefrendarne hans Saul, av Benjamins-folket, var desse:
Mwet ingan ma ke sruf lal Benjamin, sruf pac lal Saul. Elos fin pisr, ku orekmakin fuht natulos, elos ku in orekmakin paolos kewa, layot ac lasa.
3 Ahiezer, den hævaste, og Joas, søner åt Sema’a frå Gibea, Jezuel og Pelet, sønerne åt Azmavet, og Beraka, og Jehu frå Anatot,
Captain lun u se inge pa Ahiezer ac Joash, wen luo natul Shemaah, mwet Gibeah. Inen mwet mweun wialos pa inge: Jeziel ac Pelet, wen luo natul Azmaveth Beracah ac Jehu, mwet Anathoth
4 Jismaja frå Gibeon, ein av dei tretti kjemporne og hovding for dei tretti, Jirmeja og Jahaziel og Johanan og Josabad frå Gedera,
Ishmaiah mwet Gibeon, sie mwet mweun pwengpeng su sie sin mwet kol lun “Mwet Tolngoul” Jeremiah, Jahaziel, Johannan, ac Jozabad, mwet Gederah
5 Eluzai og Jerimot og Bealja og Semarja og Sefatja frå Harif,
Eluzai, Jerimoth, Bealiah, Shemariah, ac Shephatiah, mwet Hariph
6 Elkana og Jissa og Azarel og Joezer og Jasobam, korahitarne,
Elkanah, Isshiah, Azarel, Joezer, ac Jashobeam, mwet Korah
7 Joela og Zebadja, søner til Jeroham, frå Gedor.
Joelah ac Zebadiah, wen natul Jeroham mwet Gedor
8 Og av gaditarne var det nokre som fall ifrå og gav seg med David i fjellborgi i øydemarki; det var djerve menner, herføre stridsmenner, væpna med skjold og spjot. Dei hadde ei uppsyn som løvor, og var rappe som gasellor på fjellet.
Pa inge inen mwet mweun pwengpeng ac fas in sruf lal Gad su weang un mwet lal David ke el tuh muta ke pot se yen mwesis ah. Elos arulana etu orekmakin mwe loeyuk ac osra. Ngetnget lalos sulallal oana mutun lion, ac elos irpit oana deer fineol uh.
9 Ezer var den hævaste; Obadja var den andre, Eliab den tridje,
Pa inge takin wal lalos: Ezer pa emeet, Obadiah akluo, Eliab aktolu,
10 Mismanna den fjorde, Jirmeja den femte,
Mishmannah akakosr, Jeremiah aklimekosr,
11 Attai den sette, Eliel den sjuande,
Attai akonkosr, Eliel akitkosr,
12 Johanan den åttande, Elzabad den niande,
Johanan akoalkosr, Elzabad akeu,
13 Jirmeja den tiande, Makbannai den ellevte.
Jeremiah aksingoul, ac Machbannai aksingoul sie.
14 Desse var av Gads-sønerne og av dei hævaste i heren; den ringaste av deim var like god åleine som hundrad mann, og den gjævaste jamngod med tusund.
Kutu sin mwet in sruf lal Gad inge elos captain fulat fin tausin, ac kutu elos mwet kol fin foko.
15 Det var dei som gjekk yver Jordan den fyrste månaden då elvi gjekk yver breidderne, og som jaga av alle dalbuarne mot aust og mot vest.
Ke malem se meet in yac se ma Infacl Jordan tuh sronot lulap, mwet inge elos fahsr sasla infacl ah, ac ukweak mwet nukewa su muta ke infahlfal nu kutulap, oayapa infahlfal nu roto.
16 Av Benjamins- og Juda-sønerne kom det nokre menner til David alt til fjellborgi.
Sie pacl ah sie u sin mwet Benjamin ac mwet Judah elos fahla nu ke pot se David el muta we.
17 Då gjekk David ut imot deim, og tok til ords og sagde til dei: «I fall de er meinte på fred og vil hjelpa meg, so er hugen min reidug til semja med dykk. Men kjem de og vil gjeva meg yver til fiendarne mine, endå det ingen urett er i mine hender, då sjå fedreguden vår på det og refse det!»
David el som in sonolos ac el fahk nu selos, “Kowos fin tuku ke misla tuh kowos in kasreyu, nga engan in paing kowos. Fahsru, wikutyang! A kowos fin nunku in tukakinyuyak nu sin mwet lokoalok luk, sruhk wangin ma nga oru koluk nu suwos, God lun papa tumasr El etu, ac El ac fah sot kaiyuk nu suwos.”
18 Men anden greip Amasai, den hævaste av dei tretti, og han sagde: «Deg, David, høyrer me til, og i lag med deg, Isaisonen, vil me standa. Fred, fred vere med deg, og fred vere med hjelpesmennerne dine! For din Gud hev hjelpt deg.» Då tok David imot deim og sette deim til hovdingar yver herflokken.
Na ngun lun God tuku ke ku nu fin sie selos, Amasai, su tok el pa captain lun “Mwet Tolngoul” ah, ac el fahk ke pusra lulap, “David, wen natul Jesse, kut mwet lom! Insewowo nu sum ac nu selos nukewa su kasrekom! God El wi kom lac.” David el paingulos ac eisalos tuh elos in captain lun un mwet mweun lal.
19 Av Manasse var det og nokre som gav seg med David då han drog ut i lag med filistarane til strid mot Saul, endå han sidan ikkje fekk hjelpa deim; for då filisterhovdingarne hadde halde samråd, sende dei honom burt, med di dei sagde: «Det stend um hovudet for oss um han gjeng yver til Saul, herren sin.»
Kutu mwet mweun in sruf lal Manasseh elos tuh welulang David ke pacl se el wi mwet Philistia som in mweunel Tokosra Saul. Tusruktu David el tuh tiana kasru mwet Philistia in pacl sac, ke sripen tokosra lalos elos sensen mu David el ac tuh forla welul Saul lainulos, oru elos folokunulla David nu Ziklag.
20 Då han so for til Siklag, gav desse av Manasse seg med honom: det var Adna, Jozabad, Jediael, Mikael, Jozabad, Elihu og Silletai, hovdingar for dei herflokkarne som høyrde til Manasse.
Pa inge inen mwet mweun lun Manasseh su welulang David ke pacl el folok ah: Adnah, Jozabad, Jediael, Michael, Jozabad, Elihu, ac Zillethai. Kais sie mwet inge elos tuh captain fin mwet mweun sie tausin in acn Manasseh.
21 Desse hjelpte David mot røvarflokkarne; for dei var djerve hermenner alle saman, og dei vart hovudsmenner i heren.
Elos kulansupwal David ac kol mwet mweun lal, mweyen elos nukewa mwet na fas ke mweun. Tok, elos captain lun un mwet mweun lun Israel nufon.
22 For det kom dagstødt folk til David som vilde hjelpa honom, so herlægret hans til slutt vart ovleg stort, som eit Guds herlæger.
Apkuran in len nukewa oasr mwet sasu welulang David, pwanang un mwet mweun lal ah sa na in kui ac arulana yohk.
23 Dette er talet på dei stridsbudde hermennerne som kom til David i Hebron og vilde gjeve honom Sauls kongedøme i hende etter Herrens bod:
Ke David el tuh muta Hebron, mwet mweun puspis elos tuku weang un mwet mweun lal in kasrel tuh elan aolulla Saul ac tokosra, oana ma LEUM GOD El tuh wulela kac.
24 Juda-sønerne som bar skjold og spjot, seks tusund og åtte hundrad herbudde menner;
Pisen mwet Judah ma utuk mwe loang ac osra pa mwet onkosr tausin oalfoko.
25 Simeons-sønerne, stridsføre hermenner, sju tusund og eit hundrad;
Pisen mwet Simeon su akola nu ke mweun pa mwet itkosr tausin siofok.
26 av Levi-sønerne fire tusund og seks hundrad;
Pisen mwet Levi pa mwet akosr tausin onfoko:
27 og dertil Jojada, hovdingen for Arons-ætti, og tri tusund og sju hundrad mann med honom,
mwet lal Jehoiada in fwil lal Aaron, oasr mwet tolu tausin itfoko,
28 og Sadok, ein våpndjerv ungdom, og ætti hans, tvo og tjuge hovdingar;
mwet in sou lal Zadok, su sie mwet fusr pulaik, oasr mwet kol longoul luo.
29 av Benjamins-sønerne, ættefrendarne hans Saul, tri tusund; for mengdi av deim heldt seg endå trutt til Sauls hus i den tidi;
Pisen mwet Benjamin (sruf lal Saul sifacna) pa mwet tolu tausin — pusiyen mwet Benjamin elos tuh welul na Saul.
30 av Efraims-sønerne tjuge tusund og åtte hundrad herføre stridsmenner, namngjetne menner i ætterne sine;
Pisen mwet Ephraim pa mwet longoul tausin oalfoko su pwengpeng in sou lalos sifacna.
31 av eine helvti av Manasse-ætti attan tusund, som var nemde med namn og kom og skulde gjera David til konge;
Pisen mwet in Tafun Manasseh Roto pa mwet singoul oalkosr tausin su sulosolla in som ac akleumyal David.
32 av Issakars-sønerne slike menner som hadde skyn på tidartekni, og visste kva Israel burde gjera; det var tvo hundrad hovdingar, og dertil alle ættefrendarne deira, som dei hadde styringi yver;
Pisen mwet Issachar pa mwet kol luofoko, weang pac mwet lalos uh. (Mwet inge kewa etu ma fal mwet Israel in oru, oayapa ke pacl fal in mukuikui kac).
33 av Sebulon femti tusund stridsføre menner, herbudde med alle slag våpn; dei flokka seg samheldige;
Pisen mwet Zebulun pa mwet lumngaul tausin su alken ke orekma ac arulana pwaye insialos, oayapa elos etu orekmakinyen mwe mweun nukewa.
34 av Naftali eit tusund hovdingar, og med deim sju og tretti tusund mann som var væpna med skjold og spjot;
Pisen mwet Naphtali pa sie tausin mwet kol, weang pac mwet tolngoul itkosr tausin su utuk mwe loeyuk ac osra.
35 av danitarne åtte og tjuge tusund og seks hundrad herbudde menner;
Pisen mwet Dan pa mwet longoul oalkosr tausin onfoko su akpah tari nu ke mweun.
36 av Asser stridsføre og herbudde menner, fyrti tusund;
Pisen mwet Asher pa mwet angngaul tausin su akola nu ke mweun.
37 og frå hi sida åt Jordan, av rubenitarne, gaditarne og andre helvti av Manasse-ætti, eit hundrad og tjuge tusund mann med alle slag våpn som er bruklege i strid.
Pisen mwet Reuben ac Gad ac Tafun Manasseh Kutulap, (sruf inge kewa muta kutulap in Infacl Jordan) oasr mwet siofok longoul tausin, ac elos nukewa pahla ke utuk kain in mwe mweun nukewa.
38 Alle desse hermennerne skipa seg i fylking og kom med hjartans godhug for David til Hebron og vilde gjera honom til konge yver heile Israel. Men alle hine av Israel var og sameinte i å gjera David til konge.
Mwet mweun inge nukewa elos akola nu ke mweun ke elos som nu Hebron ke sripa sifanna: in akleumyal David tuh elan tokosra fin Israel nufon. Ac mwet Israel nukewa wialos insese pac nu kac.
39 Og dei var der hjå David i tri dagar og åt og drakk; for brørne deira hadde laga til åt deim.
Mwet mweun inge elos muta yorol David ke lusen len tolu, ac elos mongo ac nim ma mwet Israel wialos tuh akoo nu selos.
40 Dei som budde nær ved, alt upp til Issakar, Sebulon og Naftali, førde og nøgdi med føda til deim, på asen, kamelar, muldyr og uksar; grjonmat, fikekakor, rosinkakor, vin og olje, bufe og sauer; for det var gleda i Israel.
Finne mwet su muta loesla nu epang — oana mwet in sruf lun Issachar, Zebulun, ac Naphtali — elos utuk mwe mongo fin donkey, camel, miul, ac cow natulos. Pukanten flao, fig, tun in raisin, wain, ac oil in olive. Elos usla pac cow ac sheep, elos in uniya mwe mongo pac. Ma inge nukewa mwe akkalemye lupan engan lun mwet Israel yen nukewa.
