1 Krønikebok 12
1 Og dette er dei som kom til David i Siklag, medan han endå heldt seg undan Saul Kisson; dei var av dei kjemporne som hjelpte han i striden.
He tah Kish capa Saul mikhmuh lamloh a vi uh vaengah Ziklag kah David taengla aka kun uh tih hlangrhalh rhoek khui lamloh caemtloek vaengah aka bom khaw amih ni.
2 Dei var væpna med boge og føre til å slyngja stein og skjota piler frå bogen, både med høgre og vinstre handi. Av ættefrendarne hans Saul, av Benjamins-folket, var desse:
Lii aka muk tih banvoei neh bantang ah lungto neh, thaltang neh, lii neh aka naep Benjamin ko neh Saul kah pacaboeina tah,
3 Ahiezer, den hævaste, og Joas, søner åt Sema’a frå Gibea, Jezuel og Pelet, sønerne åt Azmavet, og Beraka, og Jehu frå Anatot,
Boeilu Ahiezer neh Gibeah Shemaah koca ah Joash, Jeziel, Azmaveth koca ah Pelet, Berakah, Anatoth Jehu.
4 Jismaja frå Gibeon, ein av dei tretti kjemporne og hovding for dei tretti, Jirmeja og Jahaziel og Johanan og Josabad frå Gedera,
Sawmthum so neh sawmthum lakli kah hlangrhalh Gibonee Ishmaiah. Jeremiah neh Jahaziel, Johanan neh Gederathite Jozabad.
5 Eluzai og Jerimot og Bealja og Semarja og Sefatja frå Harif,
Eluzai, Jerimoth, Bealiah, Shemariah, Kharuphi Shephatiah.
6 Elkana og Jissa og Azarel og Joezer og Jasobam, korahitarne,
Elkanah, Isshiah, Azarel, Joezer neh Korah Jashobeam.
7 Joela og Zebadja, søner til Jeroham, frå Gedor.
Joelah neh Gedor lamkah Jeroham capa Zebadiah.
8 Og av gaditarne var det nokre som fall ifrå og gav seg med David i fjellborgi i øydemarki; det var djerve menner, herføre stridsmenner, væpna med skjold og spjot. Dei hadde ei uppsyn som løvor, og var rappe som gasellor på fjellet.
Gad lamkah khaw khosoek rhalmahim ah David taengla kun uh tih caempuei khuiah tatthai hlangrhalh hlang la omuh. Caemtloek vaengah khaw photlinglen neh cai neh a rhong a pai uh. A maelhmai te sathueng maelhmai la om tih tlang kah kirhang bangla loe uh.
9 Ezer var den hævaste; Obadja var den andre, Eliab den tridje,
Ezer te a lu, a pabae te Obadiah, a pathum te Eliab.
10 Mismanna den fjorde, Jirmeja den femte,
A pali te Mishmannah, a panga te Jeremiah.
11 Attai den sette, Eliel den sjuande,
A parhuk te Attai, a parhih te Eliel.
12 Johanan den åttande, Elzabad den niande,
A parhet ah Johanan, a pako ah Elzabad.
13 Jirmeja den tiande, Makbannai den ellevte.
A hlai ah Jeremiah, a hlai at dongah Makhbanai.
14 Desse var av Gads-sønerne og av dei hævaste i heren; den ringaste av deim var like god åleine som hundrad mann, og den gjævaste jamngod med tusund.
He rhoek he Gad koca rhoek khui lamkah caempuei boeilu rhoek ni. Pakhat loh a yol koek yakhat, a yet koek thawng khat a hung.
15 Det var dei som gjekk yver Jordan den fyrste månaden då elvi gjekk yver breidderne, og som jaga av alle dalbuarne mot aust og mot vest.
Amih rhoek he tah tuikaeng langdai pum te tui a li vaengkah lamhma cuek hla ah Jordan te kat uh. Te vaengah tuikol pum te khocuk la, khotlak la yong uh.
16 Av Benjamins- og Juda-sønerne kom det nokre menner til David alt til fjellborgi.
Benjamin neh Judah koca rhoek lamkah khaw, rhalmahim kah David taengla pawk uh.
17 Då gjekk David ut imot deim, og tok til ords og sagde til dei: «I fall de er meinte på fred og vil hjelpa meg, so er hugen min reidug til semja med dykk. Men kjem de og vil gjeva meg yver til fiendarne mine, endå det ingen urett er i mine hender, då sjå fedreguden vår på det og refse det!»
David te amih mikhmuh la mop tih a doo. Te vaengah amih te, “Rhoepnah neh kai bom hamla kai taengah na pawk uh atah kai khaw nangmih taengah thinko thikat la om bitni. Tedae ka rhal taengah kai nan phok ham atah ka kut ah kuthlahnah a om oeh pawt dongah a pa rhoek kah Pathen loh hmuh saeh lamtah tluung saeh,” a ti nah.
18 Men anden greip Amasai, den hævaste av dei tretti, og han sagde: «Deg, David, høyrer me til, og i lag med deg, Isaisonen, vil me standa. Fred, fred vere med deg, og fred vere med hjelpesmennerne dine! For din Gud hev hjelpt deg.» Då tok David imot deim og sette deim til hovdingar yver herflokken.
Te vaengah Mueihla loh sawmthum kah boeilu Amasai te a thing tih, “David nang te rhalboei ni. Jesse capa nang taengah rhoepnah om saeh. Nang taengah ngaimongnah om saeh. Nang aka bom taengah rhoepnah om saeh. Na Pathen loh nang m'bom bitni,” a ti nah. Te dongah David loh amih te a doe tih amih te caem kah boeilu la a khueh.
19 Av Manasse var det og nokre som gav seg med David då han drog ut i lag med filistarane til strid mot Saul, endå han sidan ikkje fekk hjelpa deim; for då filisterhovdingarne hadde halde samråd, sende dei honom burt, med di dei sagde: «Det stend um hovudet for oss um han gjeng yver til Saul, herren sin.»
Saul te caemtloek thil ham Philisti neh a paan vaengah Manasseh lamkah khaw David taengla cungku uh. Tedae Philisti boei rhoek loh anih te cilsuep hnukah a tueih uh tih, “A boei rhoek taengla Saul a cungku atah kaimih lu ah tla saeh,” a ti nah dongah amih te bom uh pawh.
20 Då han so for til Siklag, gav desse av Manasse seg med honom: det var Adna, Jozabad, Jediael, Mikael, Jozabad, Elihu og Silletai, hovdingar for dei herflokkarne som høyrde til Manasse.
Ziklag la a caeh vaengah tah Manasseh lamloh Adnah neh Jozabad, Jediael neh Michael, Jozabad, Elihu neh Zillethai tah anih taengla cungku uh. Amih he Manasseh khuiah tah thawngkhat kah boeilu rhoek la om uh.
21 Desse hjelpte David mot røvarflokkarne; for dei var djerve hermenner alle saman, og dei vart hovudsmenner i heren.
Amih te tatthai hlangrhalh neh caempuei khuiah khaw mangpa la boeih a om uh dongah David te caem nen khaw a bom thil uh.
22 For det kom dagstødt folk til David som vilde hjelpa honom, so herlægret hans til slutt vart ovleg stort, som eit Guds herlæger.
Te vaengah tue ah ngawn tah Pathen caem bangla caem len la a poeh hil, anih bom ham te David taengla a hnin, a hnin ah pawk uh.
23 Dette er talet på dei stridsbudde hermennerne som kom til David i Hebron og vilde gjeve honom Sauls kongedøme i hende etter Herrens bod:
He tah anih taengkah BOEIPA ol bangla Saul kah ram vael pah hamla Hebron kah David taengla aka pawk tih caempuei hamla aka pumcum uh boeilu rhoek kah hlangmi ni.
24 Juda-sønerne som bar skjold og spjot, seks tusund og åtte hundrad herbudde menner;
Photlinglen neh cai aka muk tih caempuei hamla aka pumcum uh Judah koca he thawng rhuk ya rhet.
25 Simeons-sønerne, stridsføre hermenner, sju tusund og eit hundrad;
Simeon koca lamloh caempuei hamla tatthai hlangrhalh he thawng rhih yakhat om.
26 av Levi-sønerne fire tusund og seks hundrad;
Levi koca lamloh thawng li ya rhuk.
27 og dertil Jojada, hovdingen for Arons-ætti, og tri tusund og sju hundrad mann med honom,
Aaron kah rhaengsang Jehoiada neh a taengkah thawng thum ya rhih.
28 og Sadok, ein våpndjerv ungdom, og ætti hans, tvo og tjuge hovdingar;
Tatthai hlangrhalh la cadong Zadok neh a napa rhoek imkhui he mangpa pakul panit om.
29 av Benjamins-sønerne, ættefrendarne hans Saul, tri tusund; for mengdi av deim heldt seg endå trutt til Sauls hus i den tidi;
Benjamin koca lamloh Saul kah pacaboeina he thawng thum lo tih Saul im kah a kuek te a puehkan la a ngaithuen uh.
30 av Efraims-sønerne tjuge tusund og åtte hundrad herføre stridsmenner, namngjetne menner i ætterne sine;
Ephraim koca lamloh tatthai hlangrhalh neh a napa rhoek imkhui kah ming om hlang rhoek he thawng kul ya rhet lo.
31 av eine helvti av Manasse-ætti attan tusund, som var nemde med namn og kom og skulde gjera David til konge;
David a manghai ham vaengah Menasseh koca hlangvang lamloh aka pawk te a ming neh thawng hlai rhet la mingpha uh.
32 av Issakars-sønerne slike menner som hadde skyn på tidartekni, og visste kva Israel burde gjera; det var tvo hundrad hovdingar, og dertil alle ættefrendarne deira, som dei hadde styringi yver;
A tue te yakmingnah neh aka ming tih, Israel loh metla a saii ham aka ming Issakhar koca lamkah khaw a boeilu yahnih neh, a olka hmuikah a manuca rhoek khaw cungkuem uh.
33 av Sebulon femti tusund stridsføre menner, herbudde med alle slag våpn; dei flokka seg samheldige;
Zebulun lamkah he caempuei la pawk tih caemtloek hnopai cungkuem neh caemtloek rhong aka pai thawng sawmnga om. Tedae a lungbuei neh lungbuei khaw hmaai uh rhoi pawh.
34 av Naftali eit tusund hovdingar, og med deim sju og tretti tusund mann som var væpna med skjold og spjot;
Naphtali lamkah mangpa thawngkhat neh amih taengah photlinglen neh caai aka pom he thawng sawmthum thawng rhih om.
35 av danitarne åtte og tjuge tusund og seks hundrad herbudde menner;
Dan lamloh caemtloek la rhong aka pai he thawng kul thawng rhet ya rhuk lo.
36 av Asser stridsføre og herbudde menner, fyrti tusund;
Asher lamloh caemtloek rhongpai ham caempuei la aka pawk he thawng sawmli lo.
37 og frå hi sida åt Jordan, av rubenitarne, gaditarne og andre helvti av Manasse-ætti, eit hundrad og tjuge tusund mann med alle slag våpn som er bruklege i strid.
Jordan rhalvangan lamkah Reuben, Gad neh Manasseh koca hlangvang lamlong khaw caempuei kah hnopai cungkuem neh caemtloek he thawng yahnih thawng kul om.
38 Alle desse hermennerne skipa seg i fylking og kom med hjartans godhug for David til Hebron og vilde gjera honom til konge yver heile Israel. Men alle hine av Israel var og sameinte i å gjera David til konge.
Caem vaengah kah a hmaai caemtloek hlang rhoek boeih tah Israel boeih soah David manghai sak ham te thinko rhuemtuet neh Hebron la pawk uh. Te vaengah Israel a meet boeih long khaw David manghai sak ham te lungbuei pakhat la a khueh.
39 Og dei var der hjå David i tri dagar og åt og drakk; for brørne deira hadde laga til åt deim.
Te vaengah David neh hnin thum pahoi om uh tih amih te a cako la a tawn uh coeng dongah a caak a ok uh.
40 Dei som budde nær ved, alt upp til Issakar, Sebulon og Naftali, førde og nøgdi med føda til deim, på asen, kamelar, muldyr og uksar; grjonmat, fikekakor, rosinkakor, vin og olje, bufe og sauer; for det var gleda i Israel.
Amih neh aka yoei long khaw Issakhar, Zebulun neh Naphtali bangla buh te laak neh, kalauk neh, muli-marhang neh, saelhung neh a thoeng puei uh. Caak ham te vaidam, thaidae, misur rhae, misurtui, situi, saelhung neh boiva khaw Israel khuikah kohoenah cangpai la a khuen pauh.
