< 1 Krønikebok 11 >
1 Då kom heile Israel i hop hjå David i Hebron og sagde: «Du veit me og du er same folket.
Da samledes hele Israel til David i Hebron og sagde: Se, vi ere dine Ben og dit Kød.
2 Alt longe sidan, då Saul endå var konge, var du den som førde Israel. Og til deg hev Herren din Gud, sagt: «Du skal vera ein hyrding for Israel, folket mitt, ja, du skal vera ein hovding yver mitt folk Israel.»»
Ogsaa tilforn, endog der Saul var Konge, har du ført Israel ud og ind; saa har og Herren din Gud sagt til dig: Du skal føde mit Folk Israel, og du skal være en Fyrste over mit Folk Israel.
3 Då so alle styresmennerne i Israel kom til kongen i Hebron, gjorde David eit samband med deim der i Hebron for Herrens åsyn, og sidan salva dei David til konge yver Israel, etter Herrens ord gjenom Samuel.
Og alle Israels Ældste kom til Kongen i Hebron, og David gjorde en Pagt med dem i Hebron for Herrens Ansigt, og de salvede David til Konge over Israel efter Herrens Ord ved Samuel.
4 Og David for med heile Israel til Jerusalem, det er Jebus; der var jebusitarne, som endå var att i landet.
Og David og hele Israel drog hen til Jerusalem, det er Jebus; og Jebusiterne vare der Landets Indbyggere.
5 Og Jebus-buarne sagde til David: «Du kjem ikkje inn her.» Men David tok like vel Sionsborgi, det er Davidsbyen.
Og Indbyggerne i Jebus sagde til David: Du skal ikke komme herind; men David indtog Zions Befæstning, det er Davids Stad.
6 Og David sagde: «Den som fyrst drep ein jebusit, kven det so er, han skal verta hovding og herførar.» Og Joab, son åt Seruja, kom fyrst upp, og vart då hovding.
Og David sagde: Hvo som helst der først slaar Jebusiterne, skal være en Øverste og Høvedsmand; saa steg Joab, Zerujas Søn, først op og blev Øverste.
7 Sidan sette David seg til i borgi; difor kalla dei henne Davidsbyen.
Og David boede i Befæstningen, derfor kaldte man den Davids Stad.
8 Og han bygde byen rundt umkring, frå Millo og heilt ikring, og Joab bygde upp att det andre av byen.
Og han byggede Staden deromkring, fra Milla og rundt omkring; og Joab udbedrede det øvrige af Byen.
9 Og Davids velde auka Davids velde stødt og stendigt, og Herren, allhers drott, var med honom.
Og David gik stedse frem og blev stor, og den Herre Zebaoth var med ham.
10 Og dette er dei gjævaste kjemporne hans David, som gav honom kraftig hjelp, i lag med heile Israel, til å verta konge, til å gjeva honom kongedømet hans, etter Herrens ord um Israel.
Og disse ere de Øverste iblandt de vældige, som David havde, som holdt mandeligen med ham i hans Regering tillige med hele Israel, saa at de gjorde ham til Konge efter Herrens Ord over Israel.
11 Dette er talet på kjemporne hans David: Jasobam, son til hakmoniføraren for kjemporne; han svinga spjotet sitt yver tri hundrad, som vart drepne i ein gong.
Og dette er Tallet paa de vældige, som David havde: Jasobeam, Hakmonis Søn, en Øverste for Høvedsmændene, han svingede sit Spyd imod tre Hundrede, som bleve ihjelslagne paa en Gang.
12 Og etter han kom Eleazar, son åt Dodo, ahohiten; han var ein av dei tri kjemporne.
Og efter ham var Eleasar, Dodos Søn, Ahohiten, han var iblandt de tre vældige.
13 Han var med David i Pas-Dammim, då filistarane hadde kome saman til strid, og der var ein åkerlapp fullgrodd med bygg; og folket rømde for filistarane.
Han var med David i Pasdammin, der Filisterne vare samlede der til Striden, og der var et Stykke Ager fuldt med Byg, og Folket flyede for Filisternes Ansigt.
14 Då stødte dei seg upp midt på åkerleppen og varde honom og hogg ned filistarane, og Herren gav deim soleis ein stor siger.
Og de stillede sig midt paa det Stykke og reddede det og sloge Filisterne, og Herren gjorde en stor Frelse.
15 Ein gong for tri av dei tretti hovdingarne nedetter berget til David ved Adullams-helleren, medan ein flokk med filistar hadde lægra seg i Refa’imsdalen.
Og tre af de tredive ypperste droge ned til David ved Klippen til Hulen ved Adullam; men Filisternes Lejr havde lejret sig i Refaims Dal.
16 Men David var den gongen i borgi, og ein av filistarvaktpost var då i Betlehem.
Og David var da i Befæstningen, og Filisternes Besætning var da i Bethlehem.
17 Då fekk David brått ein sterk hug og sagde: «Å um einkvan vilde gjeva meg vatn å drikka utor brunnen som er attmed porten i Betlehem!»
Og David fik Lyst og sagde: Hvo vil give mig Vand at drikke af den Brønd i Bethlehem, som er ved Porten?
18 Då slo dei tri seg gjenom filistarlægret og auste vatn utor brunnen ved porten i Betlehem, og tok og bar det åt David. Men David vilde ikkje drikka det, men helte det ut for Herren.
Da brøde de tre ind i Filisternes Lejr og droge Vand af den Brønd i Bethlehem, som var ved Porten, og toge det op og bragte det til David; men David vilde ikke drikke det, men udøste det for Herren.
19 For han sagde: «Gud late det aldri koma i mine tankar at eg skulde gjera slikt! Skulde eg drikka blodet av desse mennerne som hev våga livet? For med livs vågnad hev dei bore det hit.» Han vilde ikkje drikka det. Dette hadde dei tri kjemporne gjort.
Og han sagde: Min Gud lade det være langt fra mig at gøre dette; skulde jeg drikke disse Mænds Blod, da de have sat deres Liv i Fare? thi med Livsfare have de bragt det hid; og han vilde ikke drikke det; dette gjorde de tre vældige.
20 Absai, bror hans Joab, var føraren for dei tri; han svinga spjotet sitt yver tri hundrad, som vart drepne. Og han var namngjeten millom dei tri.
Og Abisaj, Joabs Broder, var den ypperste iblandt de tre, og han svingede sit Spyd imod tre Hundrede, som bleve ihjelslagne; og han var navnkundig iblandt de tre.
21 Han var ein gong til so mykje vyrd som nokon annan i dette tritalet, og han var hovdingen deira; men endå nådde han ikkje upp til dei tri fyrste.
Af de tre var han herligere end de to, derfor blev han deres Høvedsmand; men han naaede ikke de første tre.
22 Benaja, son hans Jojada, som var son åt ein djerv og dådrik mann frå Kabse’el, han drap dei tvo Arielarne i Moab, og det var han som steig ned i brunnen ein snøversdag og slo i hel ei løva der.
Benaja, Jojadas Søn, en stridbar Mands Søn, mægtig i Gerninger, fra Kabzeel, han slog to Løvehelte af Moabiterne, og han gik ned og slog en Løve midt i en Brønd en Dag, da der var Sne.
23 Han felte og den risestore egyptaren som var fem alner høg. Endå egyptaren hadde eit spjot i handi som liktest stor-riven i ein vev, so gjekk han imot honom, og hadde ikkje anna til verja enn staven sin. Og han rykte spjotet ut or handi på egyptaren og drap honom med hans eige spjot.
Og han slog en ægyptisk Mand, en Mand, fem Alen høj, og Ægypteren havde et Spyd i Haanden som en Væverstang; men han gik ned imod ham med en Kæp, og han rev Spydet af Ægypterens Haand og slog ham ihjel med hans eget Spyd.
24 Dette hadde Benaja Jojadason gjort. Og han var namngjeten millom dei tri kjemporne.
Dette gjorde Benaja, Jojadas Søn, og han var navnkundig iblandt de tre vældige.
25 Ja, han var meir vyrd enn nokon av dei tretti; men upp til dei tri fyrste nådde han ikkje. Og David sette honom til hovding yver livvakti si.
Se, han var mere æret end de tredive, dog naaede han ikke de tre; og David satte ham i sit Raad.
26 Dei djerve herkjemporne var desse: Asael, bror åt Joab, Elhanan, son åt Dodo, frå Betlehem.
Men de vældige i Hærene vare: Asael, Joabs Broder; Elhanan, Dodos Søn af Bethlehem;
27 Sammot, haroriten. Heles, peloniten,
Sammoth, Haroriten; Helez, Peloniten;
28 Ira, son åt Ikkes, frå Tekoa, Abiezer frå Anatot,
Ira, Ikkes Søn, Thekoiten; Abieser, Anathothiten;
29 husatiten Sibbekai, ahohiten Ilai,
Sibekaj, Husathiten; Haj, Ahohiten;
30 Maharai frå Netofa, Heled, son åt Ba’ana, frå Netofa,
Maharaj, Netofathiten; Heled, Baenas Søn, Netofathiten;
31 Itai, son åt Ribai, frå Gibea i Benjaminsfylket, Benaja frå Piraton,
Ithaj, Ribajs Søn, af Benjamins Børns Gibea; Benaja, Pireathoniten;
32 Hurai frå Ga’asdalarne, Abiel frå Arba,
Huraj fra Dalene ved Gaas; Abiel, Arbathiten;
33 Azmavet frå Baharum, Eljahba, sa’alboniten,
Asmaveth, Baharumiten; Eljakbar, Saalboniten;
34 Bene-Hasem, gizoniten, Jonatan, son åt Sage, harariten,
Hasems, Gisonitens, Børn; Jonathan, Sages Søn, Harariten;
35 Ahiam, son åt Sakar, harariten, Elifal, son åt Ur,
Ahiam, Sakars Søn, Harariten; Elifal, Urs Søn;
36 Hefer, mekeratiten, Ahia, peloniten,
Hefer, Makerathiten; Ahia, Peloniten;
37 Hesro frå Karmel, Na’arai, son åt Ezbai,
Hezro, Karmeliten; Naeraj, Esbajs Søn;
38 Joel, bror åt Natan, Mibhar, son åt Hagri,
Joel, Nathans Broder; Mibkar, Geris Søn;
39 Selek, ammoniten, Nahrai frå Berot, våpnsvein åt Joab Serujason,
Zelek, Ammoniten; Naheraj, Berothiten, Joabs, Zerujas Søns, Vaabendrager;
40 Ira frå Jeter, Gareb frå Jeter,
Ira, Jithriten; Gareb, Jithriten;
41 Uria, hetiten, Zabad, son åt Ahlai,
Uria, Hethiten; Sabad, Ahelajs Søn;
42 Adina, son åt Siza, rubeniten, ein hovding millom rubenitarne, og umfram honom tretti andre,
Adina, Sisas Søn, Rubeniten, Rubeniternes Øverste, og tredive foruden ham;
43 Hanan, son åt Ma’aka, og Josafat, mitniten,
Hanan, Maakas Søn, og Josafat, Mithniten;
44 Uzzia frå Astera, Sama og Je’uel, søner åt Hotam, aroeriten,
Usia, Asthratiten; Sama og Jejel, Hotams, Aroeritens, Sønner;
45 Jediael, son åt Simri, og Joha, bror hans, tisiten,
Jedial, Simris Søn, og Joha, hans Broder, Thiziten;
46 Eliel Hammahavim og Jeribai og Josavja, søner åt Elna’am, og Jitma, moabiten,
Eliel af Maheviterne; og Jeribaj og Josavja, Elnaams Sønner; og Jitma, Moabiten;
47 Eliel, Obed og Ja’asiel Hammesobaja.
Eliel og Obed og Jaesiel af Mezobaja.