< Sefanias 3 >

1 Ve den gjenstridige og urene, staden som er full av vold!
Hesoh gentheina kiboldoh jing, Ohe! ada ahi! Doumah mah bol’a kisuboh soh hel, Vo! Jerusalem khopi, kimatna khopi.
2 Den hører ikke på nogens røst, tar ikke mot tukt; til Herren setter den ikke sin lit, til sin Gud holder den sig ikke nær.
Hiche khopi hin kisuhdihna him him adoudal in, koima thudih sei ging aum poi. Amahon Pakai chu atahsan pouvin chuleh ama Pathen’u kom jong anaideh pouve.
3 Høvdingene i den er brølende løver, dens dommere er som ulver om aftenen; de gjemmer ikke noget til om morgenen;
Khopi sung vaipo’a pangho chu, Sakei bahkai bangin kitumlet lutin, aneh ding bou akihol’un. A Thutan vaihom ho jong, kamkei hon, gilkei keija nilhah ngah’a, jan muthim lah’a nehding kihol’a, jingkah teng neh moh ima khenlouva umho tobang ahiuve.
4 dens profeter er storskrytere, troløse menn; dens prester vanhelliger det som er hellig, de gjør vold på loven.
A themgao ho jong, jouleh nal’a ama phatchomna ding kihol ngen ahiuve. Chuleh Thempua pangho jong, Pathen thupeh nitlouvin, Hou-in sung asuboh gam tauvin ahi.
5 Herren råder der med rettferd, han gjør ikke urett; hver morgen lar han sin dom komme for lyset, det slår ikke feil. Men den urettferdige kjenner ikke til skam.
Ahivang in, Pakaiyin khopi sung adalha pon, aumpi jing in, chuleh amaho din ima setna abolpoi. Aniseh in, aman thudih chu aphongdoh jing in, chuleh aman ima bolkhel anei poi. Amavang, thudih louva chonpa chem jum le ja lam ahepoi.
6 Jeg har utryddet hedningefolk, deres murtinder er ødelagt; jeg har gjort deres gater øde, så ingen går gjennem dem; deres byer er herjet, så det ikke finnes folk, ikke bor nogen der.
“Keiman nampi vaipi katheh ngim in, akisel nau kulpi bang le in ho jon ahomkeuvin kakoi tai, kholai dung ajong koima avahle aumpon, athip gamtai. Ajeh chu ahing doh amoh khat jong umlou ahitauve.
7 Jeg sa: Bare du vil frykte mig, ta mot tukt; da skal din bolig ikke bli utryddet, ikke noget skje av det jeg har besluttet mot dig. Men de har tvert imot lagt vinn på å forderve alle sine gjerninger.
Keiman kagel chu, tunvang hiche te hin eijabol intin, eiging tauvinte, kati. Ka hilchehna ho jong sang tei tauvinte, kati. Chu teng keiman achung'uva jepna pehkit dang’e, chuleh achennau inho jong kisuhmang kit dahen, kati. Ahivangin, amaho jingpitah In athouvun, abolngaiju setna jeng abolun, akhoh cheh cheh jingin ahi.”
8 Derfor, bi på mig, sier Herren, på den dag jeg reiser mig for å ta hærfang! For min dom er at jeg samler hedningefolk, sanker riker sammen, utøser min harme over dem, all min brennende vrede; for ved min nidkjærhets ild skal hele jorden bli fortært.
Pakaiyin aseiye,” Hijeh chun khongai jin, ngahhat in, keiman hiche namtin vaipi gitlou bolte hohi, keima kadin’a, themmo kachan sah ding ahi. Ajeh chu leiset chunga lenggam ho kasuhkhom ding, achung'uva ka lunghanna khosetah meikong tobang chu kabuh khum ding ahiuve. Hiche ka lunghanna meikong chun leiset pumpi ahalvam ding ahi.
9 For da vil jeg gi folkene nye, rene leber, så de alle påkaller Herrens navn og tjener ham med ett sinn.
Chuteng leh keiman namtin vaipi kamcheng ka sutheng’n kakhel peh ding, chute leh mitin in lung kitoh’a Pakai ahou cheh ding ahi.
10 Fra landet bortenfor Etiopias elver skal de føre mine tilbedere, mitt spredte folk, som offergave til mig.
Chuteng leh, Ethiopia vadung gal‘a umho, chehsa kamiten jong, thilto ahin choi uva apeh dingu ahi.
11 På den dag skal du ikke mere skamme dig over alle de gjerninger hvormed du forbrøt dig mot mig; for da vil jeg rydde bort hos dig dem som jubler så stolt i din midte, og du skal ikke mere ophøie dig selv på mitt hellige berg.
Hiche nikho chuleh, nangman jum le ja nathuh tah lou ding, ajeh chu keima douva napantah lou ding ahi. Keiman nalah uva kon’a mi kiletsah ho chuleh ama kichoisang ho ka paidoh ding ahi. Chuteng kalhang theng’a chu kiletsah hoithona um talou ding ahi.
12 Men jeg vil levne hos dig et bøiet og ringe folk, og de skal ta sin tilflukt til Herrens navn.
Ahingdoh amoh chengse, amaho chu, abon’a mi lungneng leh mi kinem sah ho jeng ahitauve. Ajeh chu amaho chu Pakai min’a taojing ho ahiuve.
13 Israels rest skal ikke gjøre urett; de skal ikke tale løgn, og det skal ikke finnes en svikefull tunge i deres munn; for de skal finne føde og leve i ro, og ingen skal forferde dem.
Akidalha Israel amoh chengsen, adihlou abolkit tahlou ding’u, jou leh nal’a jong khat le khat kilhem talou ding ahiuve. Ajeh chu, amaho chu, koiman akichatsah tah lou dingu chuleh lungmong’a, nomsel’a aneh uva chuleh kichol diu ahitai.
14 Fryd dig storlig, Sions datter! Rop høit, Israel! Gled dig og fryd dig av fullt hjerte, Jerusalems datter!
Vo, Zion chanu, O thongin la sauvin; Vo Israel kholhang sam in! Nalungthim pumpin kipah le thanom in um'in, Vo Jerusalem chanu!
15 Herren har tatt bort dine straffedommer, han har ryddet bort din fiende; Israels konge, Herren, er i din midte, du skal ikke mere se noget ondt.
Ajeh chu Pakaiyin akhut’a na chungthu atan ding chu alamang tan, chuleh na melma te jouse jong anomang soh tai. Pakai amatah Israel leng ahin, nalah uva aching jing e. Nangman navel’a thilse nagin kit tahlou ding chuleh na gentheina jouse beisoh ding ahitai.
16 På den dag skal det sies til Jerusalem: Frykt ikke! Sion, la ikke dine hender synke!
Hiche nikho chuleh, Jerusalem kiseipeh ding cu, “Vo, Zion, kipah thanom in, kicha hih in, natha jong lhahsam sah hih in!
17 Herren din Gud er i din midte, en kjempe som frelser; han fryder sig over dig med glede, han tier i sin kjærlighet, han jubler over dig med fryderop.
Ajeh chu, na lailung uva Pakai na Pathen chu aching jing in, ama chu thaneitah huhingpu ahi. Aman thanom tah’a nakipapi ding, ami lungsetna chun na lungmon sah ding, nang dinga kipah thanom’a chuleh kipa la asah ding ahi.
18 Dem som sørger for høitidens skyld, samler jeg - de er fra dig, vanære tynger på dem.
“Keiman nangho, kut nikho’a lunghem leh lhasa umho jouse, kakhop khom soh ding, chuleh nangho avel’a koiman nabolset kit tahlou dingu ahi.
19 Se, jeg skal på den tid ha med alle dem å gjøre som har plaget dig, og jeg vil frelse det haltende og sanke det bortdrevne, og jeg vil gjøre dem til pris og til ry over hele jorden, hvor de er blitt så vanæret.
Chuleh keiman nangho bol genthei ja pangho chu nasatah’a ka bolgim ding ahi. Keiman alhasam holeh bel ding neilou ho jouse kahuh doh ding, chuleh muntin’a ana kidel magho, keiman kahin puikhom ding ahi. Keiman amaho chu, loupina leh minthana akpeh ding, amaho dinga ajumnao leh ajachat nau jouse chu kilamang ding ahi.
20 På den tid vil jeg føre eder hit, på den tid vil jeg sanke eder; for jeg vil gjøre eder til ry og til pris blandt alle jordens folk, når jeg gjør ende på eders fangenskap for eders øine, sier Herren.
Hiche nikho chuleh, keiman nangho jouse ka khopkhom ding, inlam’a ka puilut kitding nahiuve. Keiman nangho, leiset chung namtin vaipi lah’a, minphatna leh minthanna kapeh ding, chuleh amitmu cheng uva Hamphatna kapeh ding nahiuve. Hiche hi, keima Pakai Pathen in ka seidoh ahitai.

< Sefanias 3 >