Sakarias 8

1 Og Herrens, hærskarenes Guds ord kom, og det lød så:

Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne.

2 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Jeg er såre nidkjær for Sion, ja, med stor harme er jeg nidkjær for det.

Nagra Saionigura tusiza hu'na navesi nentoe. Tamagerfa hu'na navesinente'na, ha' vahe'agura tusi narimpa ahenezmantoe.

3 Så sier Herren: Jeg vender tilbake til Sion og vil bo i Jerusalem, og Jerusalem skal kalles den trofaste stad, og Herrens, hærskarenes Guds berg det hellige berg.

Hagi Ra Anumzamo'a huno, Nagra ete Saioni vu'na Jerusalemi kuma amu'nompi umani'nugeno, Jerusalemi kumakura hugahuema hu'nea zama avariri fatgo nehuno tamage avu'ava'ma nehia rankumare nehu'za, Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamofo agonagura, ruotge hu'nea agone hu'za hugahaze.

4 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Ennu en gang skal gamle menn og kvinner sitte på torvene i Jerusalem, hver med sin stav i hånden for sin høie alders skyld,

Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a huno, ete mago'ene ozafa nafamo'zane tavavane'mo'za Jerusalemi kumapina eri tru hu'za azompazamia zamazampina eri'za mani'neza nanekea hugahaze.

5 og torvene i byen skal være fulle av gutter og piker, som leker på torvene der.

Hagi ana rankumapina ne'mofa'mo'za avite'neza zokagore'za vano hugahaze.

6 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Om dette kan være umulig i deres øine som er blitt igjen av dette folk i de dager, mon det da også skulde være umulig i mine øine? sier Herren, hærskarenes Gud.

Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a huno, Anumzamofo naga'ma osi'ama mani'namotarera tusi amuho huramantegahie. Hianagi nagritera amuhoa hunantegahifi? huno Marerisa hihamu'ane Ra Anumzamo'a hie.

7 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Se, jeg frelser mitt folk fra de land der solen går op, og fra de land der den går ned,

Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a huno, vahe'ni'a zage hanati kaziga kokampinti'ene zage fre kaziga kokampintira zamagu vazigahue.

8 og jeg lar dem komme hit, og de skal bo i Jerusalem, og de skal være mitt folk, og jeg vil være deres Gud i sannhet og rettferdighet.

Ana vahera nagra zamavare'na esuge'za, Jerusalemi kumapi emanigahaze. Zamagra Nagri vahe manisage'na, Nagra zamagri Anumza mani'ne'na, ruzahe osu navu'nava zanteti'ene fatgo navu'nava zanteti'ene hu'na kegava huzmantegahue.

9 Så sier Herren, hærskarenes Gud: La eders hender være sterke, I som i denne tid hører disse ord av de profeters munn som talte på den dag da grunnen blev lagt til Herrens, hærskarenes Guds hus, templet som skulde bygges!

Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a huno, Hihamu'ane Ra Anumzamofo mono noma eri agafama hu'za kiza zupama, kasnampa vahe'mo'zama hu'naza kema antahi'nesaza vahe'mota menina hankavetita mono nona kiho.

10 For før den tid kom det intet ut hverken av menneskers eller dyrs arbeid; og ingen hadde fred for fienden, enten han drog ut eller han drog inn; for jeg slapp alle mennesker løs mot hverandre.

Kote'ma mono noma ki eri'zama agafama osu'nerera, eri'zana omanegeno, eri'zama enerisage'noma atesizmante zagoa omane'negeno, afu'mo'zama eri'zama enerisagenoma tesizmantesia zagoa omanene. Hagi vahe'mo'a afete kana vano osu'ne. Na'ankure Nagra zamazeri otuge'za ha' vahe'mo'za maka kaziga oti'za hara nehazage'za, agra agra ohe ahema hu'zamo'a avite'ne.

11 Men nu vil jeg ikke være som i tidligere dager mot dem som er blitt igjen av dette folk, sier Herren, hærskarenes Gud;

Hianagi menina osi'ama maniza vahera Nagra kote'ma hu'noa kna navu'navara hu'na narimpa ahe ozmantegahue huno Hihamu'ane Ra Anumzamo'a hu'ne.

12 nu skal sæden være fredet: Vintreet skal gi sin frukt, jorden skal gi sin grøde, og himmelen skal gi sin dugg, og jeg vil la dem som er blitt igjen av dette folk, få alt dette til eie.

Na'ankure avimzama krisageno'a knare huno nehage'na, krepimo'za knare hu'za raga rentegahaze. Ana nehanigeno monafintira ata kora hozafina runtenkeno, mopamo'a fru hugahie.

13 Og det skal skje at likesom I, Judas hus og Israels hus, har vært en forbannelse blandt hedningene, således vil jeg nu frelse eder, og I skal bli en velsignelse; frykt ikke! La eders hender være sterke!

Ama mopafima manigagi'naza vahe'mo'za korapara Judane Israeli vahe'motagura sifana kea huranante'za huhaviza hu'nazanagi, ete tanavre'na asomu huranantegahuanki, koro osuta oti hankanaveti'o.

14 For så sier Herren, hærskarenes Gud: Likesom jeg satte mig fore å gjøre eder ondt da eders fedre vakte min vrede, sier Herren, hærskarenes Gud, og jeg ikke angret det,

Na'ankure Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a huno, Ko'ma tamagehe'zama nazeri narimpama ahazage'na narimpa ahezmante'na zamagrira zamazeri haviza hunaku hu'noe. Hanki Nagra antahi'zani'a zahera osugahue.

15 således har jeg i disse dager satt mig fore å gjøre vel mot Jerusalem og Judas hus; frykt ikke!

Hianagi menina Jerusalemi kumate vahe'ene Juda kumate vahe'enena knare navu'nava huramante'na, tamazeri so'e hu'za huanki, korora osuta tamarimpa fru huta maniho.

16 Dette er det I skal gjøre: Tal sannhet med hverandre, døm på tinge rettferdige dommer og dommer som skaper fred,

Hianagi tamagra amanahu hugahaze, tamagra kema hanazana tamarimpa fru huta tamage kege'za nehuta, keaga trate'ma keagama hanazana, tamage huta fatgo kazigati refko hugahaze.

17 tenk ikke ut ondt mot hverandre i eders hjerte, og elsk ikke falsk ed! For alt dette hater jeg, sier Herren.

Magomofoma azeri havizama hu nanekea retrora osuta, havigema huno huvempama huzankura tamavesi tamavesia osiho. Ama ana maka zantaminkura tusiza huno nagonete huno Ra Anumzamo'a hu'ne.

18 Og Herrens, hærskarenes Guds ord kom til mig, og det lød så:

Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a nagrite eno amanage huno kea eme nasmi'ne.

19 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Fasten i den fjerde måned og i den femte og i den syvende og i den tiende måned skal bli Judas hus til fryd og glede og til glade høitider. Men elsk sannhet og fred!

Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a amanage hie, 4 ikante'ma, 5fu ikante'ma, 7ni ikante'ma 10ni ikante'ma ne'zama a'oma huta nunamuma nehazazana menina eme vagare. Hagi ana knaramimo'za Juda vahe'motarera ne'zama kreno neneno musemahu knarami fore hugahie. E'ina hu'negu tamage nanekegu'ene arimpa fruma huno mani'zanku tamavesinteho.

20 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Ennu en gang skal det skje at hele folkeslag og mange byers innbyggere skal komme hit.

Hihamu'ane Ra Anumzamo'a amanage hie, Vahe'mo'za ne-enageno ranra kumatmimpima nemaniza vahe'mo'zanena egahaze.

21 Og innbyggerne i den ene by skal gå til den andre og si: La oss gå avsted for å bønnfalle Herren og for å søke ham, Herren, hærskarenes Gud! Jeg vil gå, jeg og.

Mago rankumapima nemanisaza vahe'mo'za eza, mago rankumapima nemani'naza vahera eme zamantahige'za amanage hugahaze, enketa vuta Ra Anumzamofo avesizankura ome antahinegeta, Hihamu'ane Ra Anumzamo'ma tazama hanigura ome hakamaneno hu'za hugahaze.

22 Og mange folkeslag og tallrike hedningefolk skal komme for å søke Herren, hærskarenes Gud, i Jerusalem og for å bønnfalle Herren.

Anage nehu'za rama'a vahetamine kokankokama hihamu'ane vahe'ma nemaniza vahe'mo'zanena e'za Ra Anumzamofo avesi zankura eme antahinege'za, Hihamu'ane Ra Anumzamofonkura hakegahaze.

23 Så sier Herren, hærskarenes Gud: I de dager skal det skje at ti menn av alle hedningefolkenes tungemål skal gripe fatt i en jødisk manns kappefald og si: Vi vil gå med eder; for vi har hørt at Gud er med eder.

Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a huno, e'i ana knafina 10ni'a ru kumateti ru zamageru neranaza vahe'mo'za, mago Jiu nemofo kukena'are azerine'za amanage hugahaze, Tatregeta kagra'ene vamneno. Na'ankure Anumzamo'a tamagrane mani'ne hu'za hazageta antahi'none hu'za hugahaze.