< Sakarias 4 >
1 Så kom engelen som talte med mig, igjen og vakte mig likesom når en mann vekkes av sin søvn.
Anante nagri'enema keaga hu'nea ankeromo'a ete nagrite eno eme nazeri otige'na mase'nefinti'ma antrima huno otiankna hu'na otugeno,
2 Og han sa til mig: Hvad ser du? Jeg svarte: Jeg ser en lysestake som er helt igjennem av gull, med sitt oljekar på toppen og sine syv lamper, og med syv rør for hver lampe som er på den,
amanage huno nantahige'ne, Kagra na'a negane? Hige'na amanage hu'na asmi'noe. Goliretike tro hu'nea tavi zota me'negeno, agofetura masave tafe megeno, ana masave tafemofona 7ni'a ramu tavi megagigeno, 7ni'a ramu tavimofona 7ni'a wikirami tavi'ma rekruma hu'zana metere hu'ne.
3 og to oljetrær står ved siden av den, ett på oljekarets høire side og ett på dets venstre side.
Hagi tare Olivi zafamokea ana tavi zota eri amu'no hakeno amunompima masavema taginte zompamofo tamaga kaziga mago'mo'a otigeno, mago'mo'a hoga kaziga otinege'na ke'noe.
4 Og jeg tok til orde og sa til engelen som talte med mig: Hvad er dette, herre?
Anante nagranema kema nehia ankerona amanage hu'na antahige'noe, Ranimoka ama zantamina nazantamine? hu'na hu'noe.
5 og engelen som talte med mig, svarte: Vet du ikke hvad dette er? Jeg sa: Nei, herre!
Kagra antahinka kenka hu'nano huno ana ankeromo'a nantahigege'na, i'o ranimoka antahina ke'na osu'noe hu'na hu'noe.
6 Da tok han til orde og sa til mig: Dette er Herrens ord til Serubabel: Ikke ved makt og ikke ved kraft, men ved min Ånd, sier Herren, hærskarenes Gud.
Anage hugeno amanage huno nasmi'ne, Ra Anumzamo'a amanage huno Zerubabelinkura hu'ne, ama ana zana hankaveka'areti'ene hihamuka'aretira eri forera osugahananki, Nagri Avamumofo hankavereti ana zana hugahane, huno Monafi sondia vahe'mofo hankavenentake Ra Anumzamo'a hu'ne.
7 Hvem er du, du store fjell som reiser dig foran Serubabel? Bli til en slette! Han skal føre toppstenen frem under høie rop: Nåde, nåde være med den!
Kagima me'nea agonamoka kagra izage? Zerubabeli avuga agupo segahane. Hagi agrama mono noma ki vagare havema agofetuma ante vagama renigeno'a, vahe'mo'za kezati'za, Anumzamo'a asomu hanie, Anumzamo'a asomu hanie hu'za hugahaze.
8 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:
Anante mago'ane Ra Anumzamo'a amanage hu'ne,
9 Serubabels hender har grunnlagt dette hus, og hans hender skal fullføre det; og du skal kjenne at Herren, hærskarenes Gud, har sendt mig til eder.
Zerubabeli agafa huno mono nona ki'neankino, agra ki vagaregahie. E'ina hanige'za Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo hunantege'na kagritega e'noe hu'za vahe'mo'za ke'za antahiza hugahaze.
10 For hvem vil forakte den ringe begynnelses dag? Med glede ser de syv øine blyloddet i Serubabels hånd, disse Herrens øine som farer omkring over hele jorden.
Osi'zama eri agafama hu knagura antahi amnea osuo. Na'ankure Ra Anumzamo'a Zerubabeli azampima noma eri fatgo hu'za negi'za nofi'ma kesuno'a, muse hugahie. Hagi 7ni'a ramu tavira, e'i Ra Anumzamofo avuraga huvame huno me'neankino ama mopafima me'nea maka zana ke hagro huno nege.
11 Da tok jeg til orde og sa til ham: Hvad er disse to oljetrær ved lysestakens høire og venstre side?
Anage hige'na amanage hu'na ankerona antahige'noe, ramu tavi'ma rekruhunte azotamofo tamaga kazigane, hoga kaziganema oti'na'a olivi zafararena e'i na'ane?
12 Og jeg tok annen gang til orde og sa til ham: Hvad er de to oljegrener tett ved de to gullrenner som gullet strømmer ut av?
Nehu'na mago'ane amanage hu'na antahige'noe. Kanti kamama mena'a olivi zafamofo azanku'namoke'ma golire tafentrempima goli masavema tagimanevazi'ana, e'i na'ane.
13 Da sa han til mig: Vet du ikke hvad disse er? Jeg svarte: Nei, herre!
Hugeno agra kenona huno, Kagra ama zantamina antahinka kenka osu'nano? huno nantahigege'na, I'o ranimoka ontahi'noe hu'na hu'noe.
14 Da sa han: Det er de to oljesalvede som står hos all jordens herre.
Anante agra amanage huno hu'ne, ama tare netrena Ra Anumzamo'ma masavema tagino freneznanteno huhamprino asomu huznantege'ne maka ama mopama kegavama hu'nea Ra Anumzamofo eri'za netre mani'na'e.