< Sakarias 11 >
1 Lat op dine porter, Libanon, så ilden kan fortære dine sedrer!
Abrihi ang imong mga pultahan, Lebanon, kay tingalig lamyom sa kalayo ang imong kahoy nga mga sedro!
2 Jamre dig, du cypress, fordi sederen er falt, fordi de herlige trær er ødelagt! Jamre eder, I Basans eker, fordi den utilgjengelige skog er felt!
Pagbangotan, sipros nga mga kahoy, kay nangatumba na ang mga kahoy nga sedro! Kung unsa ang halangdon pagagub-on! Pagbangotan! kamong mga akasya sa Bashan, kay ang kusgan nga kalasangan gipangputol na.
3 Hør hvor hyrdene jamrer fordi deres herlighet er ødelagt! Hør hvor de unge løver brøler fordi Jordans prakt er ødelagt.
Nanghilak ang mga magbalantay sa karnero, tungod kay nangagun-ob na ang ilang kabantog! Nagngulob ang mga batan-ong liyon, tungod kay ang garbo sa Suba sa Jordan naguba na!
4 Så sa Herren min Gud: Røkt slaktefårene!
Mao kini ang giingon ni Yahweh nga akong Dios, “Sama sa magbalantay sa karnero, nga nagbantay sa tibuok nga panon nga giandam aron ihawon!
5 De som kjøper dem, slakter dem uten å bøte for det, og de som selger dem, sier: Lovet være Herren! nu blir jeg rik; og deres hyrder sparer dem ikke.
(Ang mopalit kanila moihaw kanila ug dili silotan, ug ang mibaligya kanila magaingon, 'Dalaygon si Yahweh! Kay nahimo akong adunahan!' Tungod kay walay kaluoy ang mga magbalantay nga nagtrabaho alang sa tag-iya sa mga panon)
6 For jeg vil ikke mere spare landets innbyggere, sier Herren; men jeg vil overgi menneskene i hverandres hender og i hendene på deres konge, og de skal herje landet, og jeg vil ikke redde nogen av deres hånd.
Alang kanako wala na akoy kaluoy sa mga lumolupyo sa maong yuta! —mao kini ang gipamulong ni Yahweh. Tan-awa! Ako mismo hapit na motugyan sa matag-usa ka tawo ngadto sa kamot sa iyang silingan ug ngadto sa kamot sa iyang hari, ug gun-obon nila ang yuta ug walay bisan usa kanila nga akong luwason gikan sa ilang kamot.”
7 Så røktet jeg slaktefårene, endog de usleste av fårene; og jeg tok mig to staver, den ene kalte jeg liflighet, og den andre kalte jeg bånd, og jeg røktet fårene,
Busa nahimo akong magbalantay sa panon sa karnero nga giandam aron ihawon, alang niadtong nagabaligyag karnero. Nagdala ako ug duha ka sungkod; ang usa ka sungkod gitawag ko nga “Kaluoy” ug ang usa gitawag nako ug “Panaghiusa.” Niini nga paagi gibantayan ko ang mga karnero.
8 og jeg gjorde de tre hyrder til intet i én måned. Jeg blev lei av dem, og de likte heller ikke mig,
Nawad-an ako ug pailob sa tulo ka magbalantay, ug gidumtan usab ako nila, hinungdan nga gipatay ko sila sulod sa usa ka bulan.
9 og jeg sa: Jeg vil ikke lenger røkte eder; det som er nær ved å dø, får dø, og det som er nær ved å bli tilintetgjort, får bli tilintetgjort, og de som blir igjen, får fortære hverandres kjøtt.
Unya giingnan ko ang mga tag-iya, “Dili na ako motrabaho ingon nga magbalantay alang kanimo. Ang karnero nga himalatyon—pasagdi nga mamatay; Ang karnero nga malaglag—pasagdi nga malaglag. Pasagdi nga kaonon sa nahibilin nga karnero ang unod sa iyang kauban.”
10 Så tok jeg min stav liflighet og brøt den i stykker for å gjøre den pakt til intet som jeg hadde gjort med alle folkene.
Busa gikuha ko ang akong sungkod nga “kaluoy” ug gibali ko kini aron sa pagputol sa kasabotan nga akong gihimo uban sa tanan kong mga kabanay.
11 Og den blev gjort til intet på den dag; og således skjønte de usleste av fårene, de som aktet på mig, at det var Herrens ord.
Nianang adlawa ang kasabotan nabali, ug kadtong nagbantay sa karnero ug nagtan-aw kanako nasayod nga si Yahweh ang nagsulti.
12 Derefter sa jeg til dem: Om I så synes, så gi mig min lønn, men hvis ikke, så la det være! Så veide de op til mig min lønn, tretti sølvpenninger.
Giingnan ko sila, “Kung maayo kini alang kaninyo, bayri ako sa akong suhol. Apan kung dili, ayaw kini buhata.” Busa nagtimbang sila ug suhol alang kanako—ug mikabat kini ug 30 ka buok plata.
13 Da sa Herren til mig: Kast den bort til pottemakeren, den herlige pris som jeg er aktet verd av dem! Og jeg tok de tretti sølvpenninger og kastet dem i Herrens hus til pottemakeren.
Unya miingon si Yahweh kanako, “Ibutang sa tipiganan ang mga plata, ang labing maayo unta nga bili ang angay nilang ihatag kanimo!” Busa gikuha ko ang 30 kabuok nga plata ug gibutang kini sa tipiganan didto sa balay ni Yahweh.
14 Så brøt jeg i stykker min andre stav bånd for å gjøre brorskapet mellem Juda og Israel til intet.
Unya gibali ko ang ikaduha kong sungkod nga gitawag, “Panaghiusa,” aron balion ang pagkamanagsoon tali sa Juda ug Israel.
15 Og Herren sa til mig: Ta dig atter en stav - en dårlig hyrdes stav!
Miingon si Yahweh kanako, “Usbon ko, dalha pag-usab ang galamiton sa buangbuang nga magbalantay alang sa imong kaugalingon,
16 For se, jeg lar en hyrde stå frem i landet, en som ikke ser til de får som er nær ved å omkomme, ikke søker efter det som er bortkommet, og ikke læger det som har fått skade, og ikke sørger for det som holder sig oppe, men eter kjøttet av de fete og endog bryter deres klover i stykker.
kay tan-awa, hapit ko na butangan ug magbalantay ang yuta. Dili niya panumbalingon ang mga karnero nga himalatyon. Dili usab niya pangitaon ang karnero nga mawala, ni tambalan ang nangapiang nga karnero. Dili usab niya pakaonon ang mga himsog nga karnero, apan mokaon sa unod sa mga gipatambok nga karnero ug molaksi sa ilang mga kuko.
17 Ve den dårlige hyrde, som forlater fårene! Sverd over hans arm og over hans høire øie! Hans arm skal visne bort, og hans høire øie skal utslukkes.
Pagkaalaot niadtong walay pulos nga magbalantay nga mipasagad sa mga panon sa karnero! Hinaot nga matigbasan ug espada ang iyang bukton ug ang iyang tuong mata! Hinaot nga maputol ang iyang bukton ug mabuta ang iyang tuong mata!”