Salmenes 94
1 Du hevnens Gud, Herre, du hevnens Gud, åpenbar dig i herlighet!
ヱホバよ仇をかへすは汝にあり神よあたを報すはなんぢにあり ねがはくは光をはなちたまへ
2 Reis dig, du jordens dommer, la gjengjeldelse komme over de overmodige!
世をさばきたまふものよ 願くは起てたかぶる者にそのうくべき報をなしたまへ
3 Hvor lenge skal de ugudelige, Herre, hvor lenge skal de ugudelige fryde sig?
ヱホバよ惡きもの幾何のときを經んとするや あしきもの勝誇りていくそのとしを經るや
4 De utgyder en strøm av ord, de fører frekk tale; alle de som gjør urett, taler store ord.
かれらはみだりに言をいだして誇りものいふ すべて不義をおこなふ者はみづから高ぶれり
5 Ditt folk, Herre, knuser de, og din arv plager de.
ヱホバよ彼等はなんぢの民をうちくだき なんぢの業をそこなふ
6 Enken og den fremmede slår de ihjel, og farløse myrder de.
かれらは嫠婦と旅人との生命をうしなひ孤子をころす
7 Og de sier: Herren ser ikke, og Jakobs Gud gir ikke akt.
かれらはいふ ヤハは見ずヤコブの神はさとらざるべしと
8 Gi dog akt, I ufornuftige blandt folket, og I dårer, når vil I bli kloke?
民のなかなる無知よ なんぢらさとれ 愚かなる者よ いづれのときにか智からん
9 Mon han som planter øret, ikke skulde høre? Mon han som skaper øiet, ikke skulde se?
みみを植るものきくことをせざらんや 目をつくれるもの見ることをせざらんや
10 Mon han som refser hedningene, ikke skulde straffe, han som gir menneskene forstand?
もろもろの國ををしふる者ただすことを爲ざらんや 人に知識をあたふる者しることなからんや
11 Herren kjenner menneskenes tanker, han vet at de er tomhet.
ヱホバは人の思念のむなしきを知りたまふ
12 Salig er den mann som du, Herre, refser og gir lærdom av din lov
ヤハよなんぢの懲めたまふ人なんぢの法ををしへらるる人は さいはひなるかな
13 for å gi ham ro for onde dager, inntil det blir gravd en grav for den ugudelige.
かかる人をわざはひの日よりのがれしめ 惡きもののために坑のほらるるまで これに平安をあたへたまはん
14 For Herren skal ikke forkaste sitt folk og ikke forlate sin arv;
そはヱホバその民をすてたまはず その嗣業をはなれたまはざるなり
15 for dommen skal vende tilbake til rettferdighet, og alle de opriktige av hjertet skal gi den medhold.
審判はただしきにかへり心のなほき者はみなその後にしたがはん
16 Hvem reiser sig for mig imot de onde? Hvem stiller sig frem for mig imot dem som gjør urett?
誰かわがために起りたちて惡きものを責んや 誰か我がために立て不義をおこなふ者をせめんや
17 Dersom ikke Herren var min hjelp, vilde min sjel snart bo i dødsrikets stillhet.
もしヱホバ我をたすけたまはざりせば わが霊魂はとくに幽寂ところに住ひしならん
18 Når jeg sier: Min fot vakler, da holder din miskunnhet mig oppe, Herre!
されどわが足すべりぬといひしとき ヱホバよなんぢの憐憫われをささへたまへり
19 Når mine urolige tanker i mitt hjerte blir mange, da husvaler din trøst min sjel.
わがうちに憂慮のみつる時 なんぢの安慰わがたましひを喜ばせたまふ
20 Har vel fordervelsens domstol noget samfund med dig, der hvor de skaper urett under skinn av rett?
律法をもて害ふことをはかる惡の位はなんぢに親むことを得んや
21 De slår sig skarevis sammen imot den rettferdiges sjel, og uskyldig blod dømmer de skyldig.
彼等はあひかたらひて義人のたましひをせめ罪なき血をつみに定む
22 Da blir Herren mig en borg, og min Gud min tilflukts klippe.
然はあれどヱホバはわがたかき櫓 わが神はわが避所の磐なりき
23 Og han lar deres urett komme tilbake over dem, og for deres ondskaps skyld skal han utrydde dem; ja, Herren vår Gud skal utrydde dem.
神はかれらの邪曲をその身におはしめ かれらをその惡き事のなかに滅したまはん われらの神ヱホバはこれを滅したまはん
