Salmenes 92
1 En salme, en sang til sabbatsdagen. Det er godt å prise Herren og å lovsynge ditt navn, du Høieste,
Ko e Saame pe ko e Hiva ki he ʻaho tapu. ʻOku lelei ke ʻatu ʻae fakafetaʻi kia Sihova, pea ke hiva fakamālō ki ho huafa, ʻE fungani māʻolunga:
2 å kunngjøre din miskunnhet om morgenen og din trofasthet om nettene
Ke fakahā atu hoʻo ʻaloʻofa ʻi he pongipongi, mo hoʻo moʻoni ʻi he pō kotoa pē,
3 til tistrenget citar og til harpe, til tankefullt spill på citar.
ʻAki ʻae meʻa faiva ʻoku hongofulu hono filo, pea mo e saliteli; ʻaki ʻae leʻo mamafa ʻi he haʻape.
4 For du har gledet mig, Herre, med ditt verk, jeg jubler over dine henders gjerninger.
He kuo ke fakafiefiaʻi au, ʻE Sihova, ʻi hoʻo ngāue: te u vikiviki ʻi he ngaahi ngāue ʻa ho nima.
5 Hvor store dine gjerninger er, Herre! Såre dype er dine tanker.
ʻE Sihova, ʻoku mātuʻaki lahi hoʻo ngaahi ngāue! pea ʻoku loloto ʻaupito hoʻo ngaahi fakakaukau.
6 En ufornuftig mann kjenner det ikke, og en dåre forstår ikke dette.
ʻOku ʻikai ʻiloʻi ʻe he tangata anga fakamanu; pea ʻoku ʻikai ʻilo eni ʻe he vale.
7 Når de ugudelige spirer som gresset, og alle de som gjør urett, blomstrer, så er det til deres ødeleggelse for evig tid.
ʻOka tupu ʻae kau angahala ʻo hangē ko e mohuku, pea ʻoka moʻui lelei ʻae kau fai kovi kotoa pē; ko e meʻa ia ke fakaʻauha ai ʻakinautolu ʻo taʻengata:
8 Men du er høi til evig tid, Herre!
Ka ko koe, ʻE Sihova, ʻoku ke fungani māʻolunga ʻo taʻengata.
9 For se, dine fiender, Herre, for se, dine fiender forgår; alle de som gjør urett, blir adspredt.
Pea vakai, ko ho ngaahi fili, ʻE Sihova, ko e moʻoni ʻe ʻauha ho ngaahi fili; ʻe fakahēʻi ʻae kau fai kovi kotoa pē.
10 Og du ophøier mitt horn som villoksens; jeg er overgytt med frisk olje.
Ka te ke hiki hake hoku nifo ʻo hangē ko e nifo ʻoe liimi: ʻe tākai ʻaki au ʻae lolo foʻou.
11 Og mitt øie ser med fryd på mine motstandere; mine ører hører med glede om de onde som står op imot mig.
Pea ʻe mamata foki ʻa hoku mata ki hoku ngaahi fili, pea ʻe fanongo ʻa hoku telinga, ki he angahala ʻoku tuʻu hake ʻo angatuʻu kiate au.
12 Den rettferdige spirer som palmen; som en seder på Libanon vokser han.
ʻE lau maʻuiʻui ʻae angatonu ʻo hangē ko e ʻakau ko e ponga: ʻe tupu ia ʻo hangē ko e sita ʻi Lepanoni.
13 De er plantet i Herrens hus, de blomstrer i vår Guds forgårder.
Ko kinautolu kuo tō ʻi he fale ʻo Sihova tenau lau maʻuiʻui ʻi he ngaahi lotoʻā ʻo hotau ʻOtua.
14 Enn i gråhåret alder skyter de friske skudd; de er frodige og grønne
ʻE kei tupu ʻae fua ʻiate kinautolu ʻi heʻenau motuʻa; tenau sino lelei mo lau maʻuiʻui.
15 for å kunngjøre at Herren er rettvis, han, min klippe, og at det ikke er urett i ham.
Ke fakahā ʻoku angatonu ʻa Sihova: ko hoku maka ia, pea ʻoku ʻikai ha taʻemāʻoniʻoni ʻiate ia.
