Salmenes 92
1 En salme, en sang til sabbatsdagen. Det er godt å prise Herren og å lovsynge ditt navn, du Høieste,
He himene, he waiata mo te ra Hapati. He mea pai te whakawhetai ki a Ihowa, te himene atu ki tou ingoa, e te Runga Rawa:
2 å kunngjøre din miskunnhet om morgenen og din trofasthet om nettene
Te whakakite i tou atawhai i te ata, i tou pono i nga po katoa;
3 til tistrenget citar og til harpe, til tankefullt spill på citar.
I runga i te aho tekau, i te hatere; i te tangi huatau a te hapa.
4 For du har gledet mig, Herre, med ditt verk, jeg jubler over dine henders gjerninger.
Nau hoki ahau, e Ihowa, i whakahari ki tau mahi: ka whakamanamana ahau ki nga meatanga a ou ringa.
5 Hvor store dine gjerninger er, Herre! Såre dype er dine tanker.
Ano te nui o au mahi, e Ihowa! hohonu rawa ou whakaaro.
6 En ufornuftig mann kjenner det ikke, og en dåre forstår ikke dette.
Ko te tangata poauau, kahore ia e matau; kahore hoki tenei e mohiotia e te kuware.
7 Når de ugudelige spirer som gresset, og alle de som gjør urett, blomstrer, så er det til deres ødeleggelse for evig tid.
Kia pihi ake nga whakaarokore ano he tarutaru, a kia tupu nga kaimahi katoa i te kino; he ngaromanga tena no ratou ake ake;
8 Men du er høi til evig tid, Herre!
Ko koe ia, e Ihowa, kei runga rawa ake ake.
9 For se, dine fiender, Herre, for se, dine fiender forgår; alle de som gjør urett, blir adspredt.
Na, ko ou hoa whawhai, e Ihowa, na, ko ou hoa whawhai, ka ngaro; ka marara katoa nga kaimahi i te kino.
10 Og du ophøier mitt horn som villoksens; jeg er overgytt med frisk olje.
Otira ka ara i a koe toku haona, ka pera i to te kau maka: ka whakawahia ahau ki te hinu hou.
11 Og mitt øie ser med fryd på mine motstandere; mine ører hører med glede om de onde som står op imot mig.
Ka kite hoki toku kanohi i taku i hiahia ai ki runga ki oku hoariri, ka rongo oku taringa i taku i hiahia ai o te hunga kino e whakatika ana mai ki ahau.
12 Den rettferdige spirer som palmen; som en seder på Libanon vokser han.
Ka rite te tupu o te tangata tika ki to te nikau; ka rite tona nui ki to te hita i Repanona.
13 De er plantet i Herrens hus, de blomstrer i vår Guds forgårder.
Ko te hunga i whakatokia ki te whare o Ihowa ka tupu ki nga marae o to tatou Atua.
14 Enn i gråhåret alder skyter de friske skudd; de er frodige og grønne
Ka whai hua tonu ratou ua hina: ki tonu i te wai, matomato tonu;
15 for å kunngjøre at Herren er rettvis, han, min klippe, og at det ikke er urett i ham.
Hei whakakite i te tika o Ihowa: ko ia toku kohatu, kahore hoki ona he.
