Salmenes 91
1 Den som sitter i den Høiestes skjul, som bor i den Allmektiges skygge,
Deɛ ɔte Ɔsorosoroni no hintabea bɛhome wɔ Otumfoɔ no nwunu mu.
2 han sier til Herren: Min tilflukt og min borg, min Gud som jeg setter min lit til!
Mɛse Awurade sɛ, “Woyɛ me dwanekɔbea ne mʼabankɛseɛ, me Onyankopɔn a mewɔ wo mu ahotosoɔ.”
3 For han frir dig av fuglefangerens snare, fra ødeleggende pest.
Ampa ara, ɔbɛgye wo afiri fidisumfoɔ afidie mu ne owuyadeɛ mu.
4 Med sine vingefjærer dekker han dig, og under hans vinger finner du ly; hans trofasthet er skjold og vern.
Ɔde ne ntakra bɛkata wo so; na ne ntaban ase na wobɛnya dwanekɔbea; ne nokorɛ bɛyɛ wo banbɔ ne wo kyɛm.
5 Du skal ikke frykte for nattens redsler, for pil som flyver om dagen,
Worensuro anadwo mu ahunahuna, anaa bɛmma a ɛtu awia,
6 for pest som farer frem i mørket, for sott som ødelegger om middagen.
anaa owuyadeɛ a ɛba esum mu, anaa ɔyaredɔm a ɛsɛe owigyinaeɛ.
7 Faller tusen ved din side og ti tusen ved din høire hånd, til dig skal det ikke nå.
Apem bɛtotɔ wo nkyɛn mu, na ɔpedu bɛtotɔ wo nifa, nanso, wo deɛ, ɛrenka wo.
8 Du skal bare skue det med dine øine, og se hvorledes de ugudelige får sin lønn.
Wʼani nko ara na wode bɛhwɛ na woahunu nnebɔneyɛfoɔ asotwe.
9 For du, Herre, er min tilflukt. Den Høieste har du gjort til din bolig;
Sɛ wode Ɔsorosoroni no yɛ wo tenabea, mpo Awurade a ɔyɛ me dwanekɔbea no a,
10 intet ondt skal vederfares dig, og ingen plage skal komme nær til ditt telt.
ɔhaw biara remma wo so, na amanehunu biara remmɛn wo ntomadan.
11 For han skal gi sine engler befaling om dig at de skal bevare dig på alle dine veier.
Ɛfiri sɛ ɔbɛhyɛ nʼabɔfoɔ a wɔhwɛ wo so no abɛbɔ wo ho ban wʼakwan nyinaa mu;
12 De skal bære dig på hendene, forat du ikke skal støte din fot på nogen sten.
wɔde wɔn nsa bɛpagya wo, na wo nan rensunti ɔboɔ.
13 På løve og huggorm skal du trå; du skal trå ned unge løver og slanger.
Wobɛtiatia agyata ne aprammire so, wobɛnante gyataburuwa ne ɔtweaseɛ so.
14 For han henger fast ved mig, og jeg vil utfri ham; jeg vil føre ham i sikkerhet, for han kjenner mitt navn.
Awurade ka sɛ, “Esiane sɛ ɔdɔ me enti, mɛgye no; mɛbɔ ne ho ban, ɛfiri sɛ ɔnim me din.
15 Han skal påkalle mig, og jeg vil svare ham; jeg er med ham i nøden, jeg vil utfri ham og føre ham til ære.
Ɔbɛfrɛ me, na mɛgye ne so; mɛka ne ho wɔ amanehunu mu, mɛgye no, na mahyɛ no animuonyam.
16 Med et langt liv vil jeg mette ham og la ham skue min frelse.
Mɛma nkwa nna a ɛware amee no na makyerɛ no me nkwagyeɛ.”
