Salmenes 9
1 Til sangmesteren, efter Mutlabbén; en salme av David. Jeg vil prise Herren av hele mitt hjerte, jeg vil forkynne alle dine undergjerninger.
Ki he Takimuʻa ʻi he Muti-Lapeni, ko e Saame ʻa Tevita. Te u fakafetaʻi kiate koe, ʻE Sihova, ʻaki hoku loto kotoa; te u fakahā atu hoʻo ngāue fakaofo kotoa pē.
2 Jeg vil glede og fryde mig i dig, jeg vil lovsynge ditt navn, du Høieste,
Te u fiefia mo nekeneka ʻiate koe: te u hiva fakamālō ki ho huafa, ʻa koe ʻoku ke māʻolunga lahi taha pe.
3 fordi mine fiender viker tilbake, faller og omkommer for ditt åsyn.
Pea ka foki kimui hoku ngaahi fili, te nau hinga ʻo ʻauha ʻi ho fofonga.
4 For du har hjulpet mig til rett og dom, du har satt dig på tronen som rettferdig dommer.
He naʻa ke langomia ʻeku totonu mo ʻeku ngāue; naʻa ke nofo ʻi he nofoʻa, ʻo fakamaau ʻi he māʻoniʻoni.
5 Du har truet hedningene, tilintetgjort den ugudelige; deres navn har du utslettet evindelig og alltid.
Kuo ke valoki ʻae hiteni, kuo ke fakaʻauha ʻae angakovi, kuo ke tāmateʻi honau hingoa ke taʻengata pea taʻengata.
6 Fiendenes boliger er helt ødelagt for all tid, og byene har du omstyrtet, deres minne er tilintetgjort.
Kuo hoko ke ngata ʻaupito ʻae ngaahi fakaʻauha ʻoe fili: pea ko honau ngaahi kolo kuo ke fakaʻauha; kuo ʻauha mo kinautolu honau fakamanatu.
7 Og Herren troner til evig tid, han har reist sin trone til dom,
Ka ʻe moʻui maʻuaipē ʻa Sihova: kuo ne teuʻi hono ʻafioʻanga ki he fakamaau.
8 og han dømmer jorderike med rettferdighet, han avsier dom over folkene med rettvishet.
Pea te ne fakamaau ʻa māmani ʻi he māʻoniʻoni, ʻe ʻatu ʻe ia ʻae fakamaau ki he kakai ʻi he angatonu.
9 Og Herren er en borg for den undertrykte, en borg i nødens tider.
Pea ko e hūfanga foki ʻa Sihova ki he mamahi, ko e kalofanga ʻi he ngaahi ʻaho fakamamahi.
10 Og de som kjenner ditt navn, stoler på dig; for du har ikke forlatt dem som søker dig, Herre!
Pea ko kinautolu ʻoku ʻilo ki ho huafa te nau falala kiate koe: he ko koe, ʻE Sihova, naʻe ʻikai te ke siʻaki ʻakinautolu ʻoku kumi kiate koe.
11 Lovsyng Herren, som bor på Sion, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!
Hiva fakafetaʻi kia Sihova, ʻaia ʻoku ʻafio ʻi Saione: fakahā ʻi he ʻao ʻoe kakai ʻene ngaahi ngāue.
12 For han som hevner blod, kommer de elendige i hu, han glemmer ikke deres skrik.
ʻOka ne ka ʻeke ki he toto, ʻoku ne manatuʻi ʻakinautolu: ʻoku ʻikai te ne fakangalongaloʻi ʻae tangi ʻae angavaivai.
13 Vær mig nådig, Herre! Se det jeg må lide av dem som hater mig, du som løfter mig op fra dødens porter,
Ke ke ʻaloʻofa kiate au, ʻE Sihova; ʻo tokanga ki heʻeku mamahi meiate kinautolu ʻoku fehiʻa kiate au, ʻa koe ʻoku ke hiki au ki ʻolunga mei he ngaahi matapā ʻoe mate:
14 forat jeg skal forkynne all din pris, i Sions datters porter fryde mig i din frelse.
Koeʻuhi ke u fakahā ho ongoongolelei kotoa pē. ʻi he ngaahi matapā ʻoe taʻahine ʻo Saione: te u fiefia ʻi hoʻo fakamoʻui.
15 Hedningene er sunket i den grav de gravde; deres fot er fanget i det garn de skjulte.
Kuo ngalo hifo ʻae hiteni ʻi he luo naʻa nau ngaohi: ʻi he tauhele naʻa nau fakalilo kuo moʻua ai honau vaʻe.
16 Herren er blitt kjent, han har holdt dom; han fanger den ugudelige i hans egne henders gjerning. (Higgajon, Sela)
ʻOku ʻiloʻi ʻa Sihova ʻi he fakamaau ʻoku ne fai: kuo heleʻi ʻae angakovi ʻi he ngāue ʻa hono nima ʻoʻona. (Hikaione, Sila)
ʻE tekeʻi ʻae angahala ki loto heli, mo e ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻoku fakangalongaloʻi ʻae ʻOtua. (Sheol h7585)
18 For ikke skal den fattige glemmes for all tid; de saktmodiges håp skal ikke gå til grunne for evig.
Koeʻuhi ʻe ʻikai ngalo maʻuaipē ʻae masiva: ʻe ʻikai ʻauha ke taʻengata ʻae ʻamanaki ʻae masiva.
19 Reis dig, Herre! La ikke mennesker få makt, la hedningene bli dømt for ditt åsyn!
Tuʻu hake, ʻE Sihova; ʻoua naʻa tuku ke mālohi ʻae tangata: tuku ke fakamaau ʻae hiteni ʻi ho ʻao.
20 La frykt komme over dem, Herre! La hedningene kjenne at de er mennesker! (Sela)
Fakamanavahēʻi ʻakinautolu, ʻE Sihova: koeʻuhi ke ʻilo ʻe he ngaahi puleʻanga ko e tangata pē ʻakinautolu. (Sila)
