Salmenes 89
1 En læresalme av Etan, esrahitten. Om Herrens nådegjerninger vil jeg synge til evig tid; fra slekt til slekt vil jeg kunngjøre din trofasthet med min munn.
Instruo de Etan, la Ezraĥido. La favorfarojn de la Eternulo mi kantos eterne; De generacio al generacio mi sciigos Vian fidelecon per mia buŝo.
2 For jeg sier: Miskunnhet bygges op til evig tid, i himmelen grunnfester du din trofasthet.
Ĉar mi diris: Por eterne estas fundamentita la boneco, En la ĉielo estas fortikigita Via fideleco.
3 Du sier: Jeg har gjort en pakt med min utvalgte, jeg har svoret David, min tjener:
Mi faris interligon kun Mia elektito. Mi ĵuris al David, Mia sklavo:
4 Til evig tid vil jeg grunnfeste ditt avkom, og jeg vil bygge din trone fra slekt til slekt. (Sela)
Por eterne Mi fortikigos vian semon, Kaj Mi konstruis vian tronon por ĉiuj generacioj. (Sela)
5 Og himlene priser din underfulle gjerning, Herre, og din trofasthet prises i de helliges forsamling.
Kaj la ĉielo gloras Viajn miraklojn, ho Eternulo, Kaj Vian fidelecon en la anaro de la sanktuloj.
6 For hvem i det høie er å ligne med Herren? Hvem er Herren lik blandt Guds sønner,
Ĉar kiu en la ĉielo estas egala al la Eternulo? Kiu estas simila al la Eternulo inter la potenculoj?
7 en Gud, såre forferdelig i de helliges hemmelige råd og fryktelig for alle dem som er omkring ham?
Dio estas potenca en la anaro de la sanktuloj, Kaj timinda por ĉiuj, kiuj Lin ĉirkaŭas.
8 Herre, hærskarenes Gud, hvem er sterk som du, Herre? Og din trofasthet er rundt omkring dig.
Ho Eternulo, Dio Cebaot, Kiu estas potenca kiel Vi, ho Eternulo? Kaj Via fideleco estas en ĉio, kio Vin ĉirkaŭas.
9 Du er den som hersker over havets overmot; når dets bølger reiser sig, lar du dem legge sig.
Vi regas la malkvietecon de la maro; Kiam leviĝas ĝiaj ondoj, Vi ilin kvietigas.
10 Du har sønderknust Rahab som en ihjelslått; med din styrkes arm har du spredt dine fiender.
Vi faligis Rahabon, kiel mortigiton; Per Via forta brako Vi diskurigis Viajn malamikojn.
11 Dig hører himlene til, dig også jorden; jorderike og alt det som fyller det - du har grunnfestet dem;
Al Vi apartenas la ĉielo, kaj ankaŭ al Vi apartenas la tero; La universon, kaj ĉion, kio ĝin plenigas, Vi fondis.
12 nord og syd - du har skapt dem; Tabor og Hermon jubler over ditt navn.
La nordon kaj la sudon Vi kreis; Tabor kaj Ĥermon prikantas Vian nomon.
13 Du har en arm med velde; sterk er din hånd, ophøiet er din høire hånd.
Vi havas brakon kun forto; Potenca estas Via mano, alta estas Via dekstra.
14 Rettferd og rett er din trones grunnvoll; nåde og sannhet går frem for ditt åsyn.
Virto kaj justeco estas la fundamento de Via trono; Boneco kaj vero iras antaŭ Via vizaĝo.
15 Salig er det folk som kjenner til jubel; Herre, i ditt åsyns lys skal de vandre.
Feliĉa estas la popolo, kiu konas trumpetadon; Ho Eternulo, en la lumo de Via vizaĝo ili marŝas;
16 I ditt navn skal de fryde sig hele dagen, og ved din rettferdighet blir de ophøiet.
Pro Via nomo ili ĝojas la tutan tagon, Kaj ili fieras pro Via justeco.
17 For du er deres styrkes pryd, og ved din godhet ophøier du vårt horn.
Ĉar Vi estas la beleco de ilia forto; Kaj pro Via favoro altiĝas nia korno.
18 For Herren er vårt skjold, og Israels Hellige vår konge.
Ĉar de la Eternulo estas nia ŝildo, Kaj de la Sanktulo de Izrael estas nia reĝo.
19 Dengang talte du i et syn til dine fromme og sa: Jeg har nedlagt hjelp hos en helt, jeg har ophøiet en ung mann av folket.
Tiam Vi parolis en vizio al Viaj fideluloj, Kaj Vi diris: Mi sendis helpon al heroo, Mi altigis elektiton el la popolo.
20 Jeg har funnet David, min tjener, jeg har salvet ham med min hellige olje.
Mi trovis Davidon, Mian sklavon, Per Mia sankta oleo Mi lin ŝmiris.
21 Min hånd skal alltid være med ham, og min arm skal gi ham styrke.
Mia mano lin subtenos, Kaj Mia brako lin fortikigos.
22 Fienden skal ikke plage ham, og den urettferdige skal ikke undertrykke ham.
Ne venkos lin malamiko, Kaj malbonagulo lin ne premos.
23 Men jeg vil sønderknuse hans motstandere for hans åsyn og slå dem som hater ham.
Kaj Mi disbatos antaŭ lia vizaĝo liajn malamikojn, Kaj liajn malamantojn Mi frapos.
24 Og min trofasthet og min miskunnhet skal være med ham, og i mitt navn skal hans horn ophøies.
Kaj Mia fideleco kaj Mia favoro estas kun li; Kaj per Mia nomo altiĝos lia korno.
25 Og jeg vil la ham legge sin hånd på havet og sin høire hånd på elvene.
Kaj Mi etendos super la maron lian brakon Kaj super la riverojn lian dekstran manon.
26 Han skal rope til mig: Du er min far, min Gud og min frelses klippe.
Li vokos Min: Vi estas mia patro, Mia Dio, kaj la roko de mia savo.
27 Og jeg vil gjøre ham til den førstefødte, til den høieste blandt kongene på jorden.
Kaj Mi faros lin unuenaskito, Ĉefo super la reĝoj de la tero.
28 Jeg vil bevare min miskunnhet mot ham til evig tid, og min pakt skal stå fast for ham.
Por ĉiam Mi konservos al li Mian favoron; Kaj Mia interligo kun li estos fidela.
29 Og jeg vil la hans avkom bli til evig tid og hans trone som himmelens dager.
Kaj lian semon Mi faros eterna, Kaj lian tronon longedaŭra kiel la ĉielo.
30 Dersom hans barn forlater min lov og ikke vandrer i mine bud,
Se liaj filoj forlasos Mian instruon Kaj ne iros laŭ Miaj leĝoj;
31 dersom de krenker mine forskrifter og ikke holder mine befalinger,
Se Miajn decidojn ili malplenumos Kaj Miajn ordonojn ili ne observos:
32 da vil jeg hjemsøke deres synd med ris og deres misgjerning med plager.
Tiam Mi per bastono punos ilian pekon Kaj per batoj ilian krimon;
33 Men min miskunnhet vil jeg ikke ta fra ham, og min trofasthet skal ikke svikte;
Sed Mian favoron Mi ne forprenos de li, Kaj Mian fidelecon Mi ne perfidos;
34 jeg vil ikke bryte min pakt og ikke forandre hvad som gikk ut fra mine leber.
Mi ne malplenumos Mian interligon, Kaj tion, kio eliris el Mia buŝo, Mi ne ŝanĝos.
35 Ett har jeg svoret ved min hellighet, sannelig, for David vil jeg ikke lyve:
Unu aferon Mi ĵuris per Mia sankteco: Mi ne perfidos al David;
36 Hans avkom skal bli til evig tid, og hans trone som solen for mitt åsyn.
Lia semo estos eterna, Kaj lia trono estos kiel la suno antaŭ Mi.
37 Som månen skal den stå evindelig, og vidnet i det høie er trofast. (Sela)
Kiel la luno, ĝi staros eterne, Kaj kiel la atestulo en la ĉielo ĝi estos fidinda. (Sela)
38 Og du har forkastet og forsmådd, du er blitt harm på din salvede.
Sed nun Vi forpuŝis kaj malestimis, Vi koleris Vian sanktoleiton.
39 Du har rystet av dig pakten med din tjener, du har vanhelliget hans krone ned i støvet.
Vi disigis la interligon kun Via sklavo, Ĵetis sur la teron lian kronon.
40 Du har revet ned alle hans murer, du har lagt hans festninger i grus.
Vi detruis ĉiujn liajn barilojn, Ruinigis liajn fortikaĵojn.
41 Alle de som går forbi på veien, har plyndret ham; han er blitt til hån for sine naboer.
Prirabas lin ĉiuj pasantoj; Li fariĝis mokataĵo por siaj najbaroj.
42 Du har ophøiet hans motstanderes høire hånd, du har gledet alle hans fiender.
Vi altigis la dekstran manon de liaj malamikoj, Vi ĝojigis ĉiujn liajn kontraŭulojn.
43 Og du lot hans skarpe sverd vike og lot ham ikke holde stand i striden.
Vi returnis la tranĉon de lia glavo, Kaj ne subtenis lin en la milito.
44 Du har gjort ende på hans glans og kastet hans trone i støvet.
Vi forigis lian brilon, Kaj lian tronon Vi ĵetis sur la teron.
45 Du har forkortet hans ungdoms dager, du har dekket ham med skam. (Sela)
Vi mallongigis la tagojn de lia juneco, Vi kovris lin per honto. (Sela)
46 Hvor lenge, Herre, vil du skjule dig evindelig? Hvor lenge skal din harme brenne som ild?
Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi kaŝos Vin senĉese Kaj Via kolerego brulos kiel fajro?
47 Kom dog i hu hvor kort mitt liv er, hvor forgjengelige du har skapt alle menneskenes barn!
Ho, rememoru, kia estas la daŭro de mia vivo, Por kia vantaĵo Vi kreis ĉiujn homidojn.
48 Hvem er den mann som lever og ikke ser døden, som frir sin sjel fra dødsrikets vold? (Sela) (Sheol h7585)
Kiu homo vivas kaj neniam vidos morton, Savos sian animon de la mano de Ŝeol? (Sela) (Sheol h7585)
49 Hvor er, Herre, dine forrige nådegjerninger, som du tilsvor David i din trofasthet?
Kie estas Viaj antaŭaj favorfaroj, mia Sinjoro, Pri kiuj Vi ĵuris al David per Via fideleco?
50 Kom i hu, Herre, dine tjeneres vanære, at jeg må bære alle de mange folk i mitt skjød,
Rememoru, mia Sinjoro, la malhonoron de Viaj sklavoj, Kiun mi portas en mia brusto de ĉiuj multaj popoloj,
51 at dine fiender håner, Herre, at de håner din salvedes fotspor!
Kaj per kiu malhonoras Viaj malamikoj, ho Eternulo, Per kiu ili malhonoras la paŝosignojn de Via sanktoleito.
52 Lovet være Herren til evig tid! Amen, amen.
Glorata estu la Eternulo eterne. Amen, kaj Amen!
