Salmenes 88
1 En sang; en salme av Korahs barn; til sangmesteren; efter Mahalat leannot; en læresalme av Heman, esrahitten. Herre, min frelses Gud! Om dagen og om natten roper jeg for dig.
Pieśń a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka. Panie, Boże zbawienia mego! we dnie i w nocy wołam do ciebie.
2 La min bønn komme for ditt åsyn, bøi ditt øre til mitt klagerop!
Niech przyjdzie przed oblicze twoje modlitwa moja; nakłoń ucha twego do wołania mego.
Bo nasycona jest utrapieniem dusza moja, a żywot mój przybliżył się aż do grobu. (Sheol h7585)
4 Jeg aktes like med dem som farer ned i hulen; jeg er som en mann uten kraft,
Poczytano mię między tych, którzy zstępują do dołu; byłem jako człowiek bez wszelakiej mocy.
5 frigitt som en av de døde, lik de ihjelslagne som ligger i graven, som du ikke mere kommer i hu, fordi de er skilt fra din hånd.
Policzony jestem między umarłymi; jestem jako pobici, leżący w grobie, na których więcej nie pamiętasz, którzy są od ręki twojej wytraceni.
6 Du har lagt mig i dypenes hule, på mørke steder, i avgrunner.
Spuściłeś mię w dół najgłębszy, do najciemniejszego i najgłębszego miejsca.
7 Din vrede tynger på mig, og med alle dine bølger trenger du mig. (Sela)
Doległa mię zapalczywość twoja, a wszystkiemi nawałnościami twemi przytłoczyłeś mię. (Sela)
8 Du har drevet mine kjenninger langt bort fra mig, du har gjort mig vederstyggelig for dem; jeg er stengt inne og kommer ikke ut.
Dalekoś oddalił znajomych moich odemnie, którymeś mię bardzo obrzydził, a takiem zawarty, że mi nie lza wynijść.
9 Mitt øie er vansmektet av elendighet; jeg har påkalt dig, Herre, hver dag, jeg har utbredt mine hender til dig.
Oko moje zemdlało od utrapienia mego; wzywam cię, Panie! na każdy dzień, wyciągając do ciebie ręce moje.
10 Mon du gjør undergjerninger for de døde, eller mon dødninger står op og priser dig? (Sela)
Izali przed umarłymi cuda czynić będziesz? izali umarli powstaną, aby cię wysławiali? (Sela)
11 Mon der fortelles i graven om din miskunnhet, i avgrunnen om din trofasthet?
Izali opowiadane będzie w grobie miłosierdzie twoje? a prawda twoja w zginieniu?
12 Mon din undergjerning blir kjent i mørket, og din rettferdighet i glemselens land?
Izali poznają w ciemnościach cuda twoje? a sprawiedliwość twoję w ziemi zapamiętania?
13 Men jeg roper til dig, Herre, og om morgenen kommer min bønn dig i møte.
Lecz ja, Panie! do ciebie wołam, a z poranku uprzedza cię modlitwa moja.
14 Hvorfor, Herre, forkaster du min sjel? Hvorfor skjuler du ditt åsyn for mig?
Przeczże, o Panie! odrzucasz duszę moję, a zakrywasz oblicze twoje przedemną?
15 Elendig er jeg og døende fra ungdommen av; jeg bærer dine redsler, jeg må fortvile.
Jamci utrapiony, i prawie już umierający od gwałtu; ponoszę strachy twoje, i trwożę sobą.
16 Din vredes luer har gått over mig, dine redsler har tilintetgjort mig.
Powstał przeciwko mnie srogi gniew twój, a strachy twoje wytraciły mię.
17 De har omgitt mig som vann hele dagen, de har omringet mig alle sammen.
Ogarniają mię jako woda przez cały dzień; otaczają mię gromadno.
18 Du har drevet venn og næste langt bort fra mig; mine kjenninger er det mørke sted.
Oddaliłeś odemnie przyjaciela i towarzysza, a znajomym moim jestem jako w ciemności.
