Salmenes 88
1 En sang; en salme av Korahs barn; til sangmesteren; efter Mahalat leannot; en læresalme av Heman, esrahitten. Herre, min frelses Gud! Om dagen og om natten roper jeg for dig.
わがすくひの神ヱホバよわれ晝も夜もなんぢの前にさけべり
2 La min bønn komme for ditt åsyn, bøi ditt øre til mitt klagerop!
願くはわが祈をみまへにいたらせ汝のみみをわが號呼のこゑにかたぶけたまへ
わがたましひは患難にてみち我がいのちは陰府にちかづけり (Sheol h7585)
4 Jeg aktes like med dem som farer ned i hulen; jeg er som en mann uten kraft,
われは穴にいるものとともにかぞへられ依仗なき人のごとくなれり
5 frigitt som en av de døde, lik de ihjelslagne som ligger i graven, som du ikke mere kommer i hu, fordi de er skilt fra din hånd.
われ墓のうちなる殺されしもののごとく死者のうちにすてらる汝かれらを再びこころに記たまはず かれらは御手より斷滅されしものなり
6 Du har lagt mig i dypenes hule, på mørke steder, i avgrunner.
なんぢ我をいとふかき穴 くらき處 ふかき淵におきたまひき
7 Din vrede tynger på mig, og med alle dine bølger trenger du mig. (Sela)
なんぢの怒はいたくわれにせまれり なんぢそのもろもろの浪をもて我をくるしめ給へり (セラ)
8 Du har drevet mine kjenninger langt bort fra mig, du har gjort mig vederstyggelig for dem; jeg er stengt inne og kommer ikke ut.
わが相識ものを我よりとほざけ我をかれらに憎ませたまへり われは錮閉されていづることあたはず
9 Mitt øie er vansmektet av elendighet; jeg har påkalt dig, Herre, hver dag, jeg har utbredt mine hender til dig.
わが眼はなやみの故をもておとろへぬ われ日ごとに汝をよべり ヱホバよなんぢに向ひてわが兩手をのべたり
10 Mon du gjør undergjerninger for de døde, eller mon dødninger står op og priser dig? (Sela)
なんぢ死者にくすしき事跡をあらはしたまはんや 亡にしもの立てなんぢを讃たたへんや (セラ)
11 Mon der fortelles i graven om din miskunnhet, i avgrunnen om din trofasthet?
汝のいつくしみは墓のうちに汝のまことは滅亡のなかに宣傳へられんや
12 Mon din undergjerning blir kjent i mørket, og din rettferdighet i glemselens land?
汝のくすしきみわざは幽暗になんぢの義は忘失のくにに知るることあらんや
13 Men jeg roper til dig, Herre, og om morgenen kommer min bønn dig i møte.
されどヱホバよ我なんぢに向ひてさけべり わがいのりは朝にみまへに達らん
14 Hvorfor, Herre, forkaster du min sjel? Hvorfor skjuler du ditt åsyn for mig?
ヱホバよなんぢ何なればわが霊魂をすてたまふや何なればわれに面をかくしたまふや
15 Elendig er jeg og døende fra ungdommen av; jeg bærer dine redsler, jeg må fortvile.
われ幼稚よりなやみて死るばかりなり我なんぢの恐嚇にあひてくるしみまどへり
16 Din vredes luer har gått over mig, dine redsler har tilintetgjort mig.
汝のはげしき怒わがうへをすぐ汝のおびやかし我をほろぼせり
17 De har omgitt mig som vann hele dagen, de har omringet mig alle sammen.
これらの事ひねもす大水のごとく我をめぐり ことごとく來りて我をかこみふさげり
18 Du har drevet venn og næste langt bort fra mig; mine kjenninger er det mørke sted.
なんぢ我をいつくしむ者とわが友とをとほざけ わが相識るものを幽暗にいれたまへり
