Salmenes 81
1 Til sangmesteren, efter Gittit; av Asaf. Juble for Gud, vår styrke, rop med glede for Jakobs Gud!
| بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت. بۆ ئاساف. هەلهەلە لێدەن بۆ خودا ئەوەی هێزمانە، بە خۆشییەوە هاوار بکەن بۆ خودای یاقوب. |
2 Stem i sang og la pauken lyde, den liflige citar tillikemed harpen!
| ئاوازێک بەرز بکەنەوە و دەف بهێنن، سازێکی ناسک لەگەڵ قیسارە. |
3 Støt i basun i måneden, ved fullmånen, på vår høitids dag!
| لە جەژنی سەرەمانگ کەڕەنا لێدەن و لە مانگی تابان، بۆ ڕۆژی جەژنەکانمان، |
4 For det er en lov for Israel, en rett for Jakobs Gud.
| چونکە ئەمە فەرزە لەسەر ئیسرائیل، حوکمی خودای یاقوبە. |
5 Han satte det til et vidnesbyrd i Josef da han drog ut gjennem Egyptens land. - Jeg hørte en røst som jeg ikke kjente:
| لە بنەماڵەی یوسفدا کردی بە یاسا، کە لە خاکی میسر دەریهێنا. گوێمان لە دەنگێک بوو بە زمانێک کە لێی تێنەگەیشتین: |
6 Jeg fridde hans skulder fra byrden, hans hender slapp fri fra bærekurven.
| «بارم لەسەر شانەکانی لادا، دەستەکانی لە سەبەتە بەربوون. |
7 I nøden ropte du, og jeg fridde dig ut; jeg svarte dig, skjult i tordenskyen, jeg prøvde dig ved Meriba-vannene. (Sela)
| لە تەنگانەدا هاوارت کرد، دەربازم کردیت، لەژێر سێبەری هەورەتریشقە وەڵامم دایتەوە، لە مێرگی مەریبا تاقیم کردیتەوە. |
8 Hør, mitt folk, og jeg vil vidne for dig! Israel, o, at du vilde høre mig:
| ئەی گەلی من، گوێ بگرە، ئاگادارت دەکەمەوە. ئەی ئیسرائیل، خۆزگە گوێت لە من دەگرت! |
9 Det skal ikke være nogen fremmed gud hos dig, og du skal ikke tilbede utlendingens gud.
| لەنێو ئێوەدا خوداوەندێکی بێگانە نابێت، کڕنۆش بۆ خوداوەندێکی بیانی نابەیت. |
10 Jeg er Herren din Gud, som førte dig op av Egyptens land; lukk din munn vidt op, at jeg kan fylle den!
| من یەزدانی پەروەردگاری تۆم، کە لە خاکی میسر دەرمهێنای، دەمت بکەوە و پڕی دەکەم. |
11 Men mitt folk hørte ikke min røst, og Israel vilde ikke lyde mig.
| «بەڵام گەلەکەم گوێی لە قسەم نەگرت، ئیسرائیل منی نەویست. |
12 Så lot jeg dem fare i sitt hjertes hårdhet, forat de skulde vandre i sine egne onde råd.
| منیش ئەوانم دایە دەست کەللەڕەقییەکەی خۆیان، بە ڕاوێژی خۆیان هەڵسوکەوت بکەن. |
13 O, at mitt folk vilde høre mig, og at Israel vilde vandre på mine veier!
| «خۆزگە گەلەکەم بە قسەی منیان دەکرد، ئەگەر ئیسرائیل ڕێگای منیان دەگرتەبەر، |
14 Om en liten stund vilde jeg da ydmyke deres fiender og vende min hånd imot deres motstandere.
| هەر زوو دوژمنەکانم بۆ زەلیل دەکردن، دەستم درێژ دەکردە سەر ناحەزانیان! |
15 De som hater Herren, skulde smigre for dem, og deres tid skulde vare evindelig.
| ئەوانەی ڕقیان لە یەزدانە، ملکەچی دەبن، هەتاهەتایە کاتی سزایان دەبێت. |
16 Og han skulde fø dem med den beste hvete, og jeg skulde mette dig med honning fra klippen.
| باشترین گەنمم دەرخوارد دەدایت، لە تاشەبەردەوە تێر هەنگوینم دەکردیت.» |
