Salmenes 81
1 Til sangmesteren, efter Gittit; av Asaf. Juble for Gud, vår styrke, rop med glede for Jakobs Gud!
E HOOKANI olioli oukou i ke Akua, i ko kakou ikaika: E hooho hauoli i ke Akua o Iakoba.
2 Stem i sang og la pauken lyde, den liflige citar tillikemed harpen!
E hookiekie i ke mele ana, a e ho mai hoi i ka pahu kani, A me ka lira oluolu, a me ka violaumi.
3 Støt i basun i måneden, ved fullmånen, på vår høitids dag!
E puhi oukou i ka pu i ka mahina hou, A i ka mahina poepoe hoi no ka la ahaaina.
4 For det er en lov for Israel, en rett for Jakobs Gud.
No ka mea, he olelo paa keia no ka Iseraela, O ke kanawai hoi o ke Akua o ka Iakoba.
5 Han satte det til et vidnesbyrd i Josef da han drog ut gjennem Egyptens land. - Jeg hørte en røst som jeg ikke kjente:
Kau no oia i keia i kanawai no ka Iosepa, Ia ia i hele aku ai iwaena o Aigupita; A lohe no hoi au i ka olelo maopopo ole ia'u.
6 Jeg fridde hans skulder fra byrden, hans hender slapp fri fra bærekurven.
Hoopakele ae la au i kona poohiwi i ke kaumaha; Hoopakeleia no hoi kona mau lima i na ipu.
7 I nøden ropte du, og jeg fridde dig ut; jeg svarte dig, skjult i tordenskyen, jeg prøvde dig ved Meriba-vannene. (Sela)
I ka popilikia, kahea mai oe, a hoopakele aku ai ia oe; A pane aku la au ma kahi malu o ka hekili: Hoao aku au ia oe ma na wai o Meriba.
8 Hør, mitt folk, og jeg vil vidne for dig! Israel, o, at du vilde høre mig:
E hoolohe mai, e ko'u poe kanaka, a e ao aku au ia oe; Ina e hoolohe mai oe ia'u, e ka Iseraela;
9 Det skal ikke være nogen fremmed gud hos dig, og du skal ikke tilbede utlendingens gud.
Mai noho ke akua e ae me oe, Mai kulou hoi imua o ke akua e ae.
10 Jeg er Herren din Gud, som førte dig op av Egyptens land; lukk din munn vidt op, at jeg kan fylle den!
Owau no o Iehova, kou Akua, Nana oe i lawe mai nei mai ka aina o Aigupita mai; E hoohamama i kou waha, a na'u ia e hoopiha ai.
11 Men mitt folk hørte ikke min røst, og Israel vilde ikke lyde mig.
Aole nae i hoolohe ko'u poe kanaka i ko'u leo; Aole hoi i makemake mai o ka Iseraela ia'u.
12 Så lot jeg dem fare i sitt hjertes hårdhet, forat de skulde vandre i sine egne onde råd.
Alaila, haawi aku la au ia lakou i ka paakiki o ko lakou naau; A hele hoi lakou ma ko lakou manao iho.
13 O, at mitt folk vilde høre mig, og at Israel vilde vandre på mine veier!
Ina i hoolohe ko'u poe kanaka ia'u, Ina i hele o ka Iseraela ma ko'u aoao!
14 Om en liten stund vilde jeg da ydmyke deres fiender og vende min hånd imot deres motstandere.
Ina ua hoohaahaa koke aku au i ko lakou poe enemi, A ua huli ku e hoi kou lima i ka poe i huhu mai ia lakou:
15 De som hater Herren, skulde smigre for dem, og deres tid skulde vare evindelig.
Ina ua huli mai hoi ka poe i huhu ia Iehova, A ua mau loa no ko lakou manawa.
16 Og han skulde fø dem med den beste hvete, og jeg skulde mette dig med honning fra klippen.
Ina ua hanai aku oia ia lakou i ka palaoa maikai; A ua hoomaona hoi au ia oe i ka meli mailoko mai o ka pohaku.
