Salmenes 80

1 Til sangmesteren; efter "Liljer"; et vidnesbyrd av Asaf; en salme. Israels hyrde, vend øret til, du som fører Josef som en hjord! Du som troner over kjerubene, åpenbar dig i herlighet!

Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

2 Vekk op ditt velde for Efra'im og Benjamin og Manasse, og kom oss til frelse!

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

3 Gud, reis oss op igjen, og la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

4 Herre, Gud, hærskarenes Gud hvor lenge har du latt din vrede ryke uten å ense ditt folks bønn!

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

5 Du har gitt dem tårebrød å ete og tårer å drikke i fullt mål.

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

6 Du gjør oss til en trette for våre naboer, og våre fiender spotter med lyst.

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

7 Gud, hærskarenes Gud, reis oss op igjen, og la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

8 Et vintre tok du op fra Egypten, du drev hedningefolk ut og plantet det.

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

9 Du ryddet op for det, og det festet sine røtter og fylte landet.

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

10 Fjell blev skjult av dets skygge, og Guds sedrer av dets grener.

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

11 Det strakte ut sine grener til havet og sine skudd bort imot elven.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

12 Hvorfor har du revet ned dets hegn, så alle de som går forbi på veien, plukker av det?

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

13 Svinet fra skogen gnager på det, og hvad som rører sig på marken, eter av det.

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

14 Gud, hærskarenes Gud, vend tilbake, sku ned fra himmelen og se og ta dig av dette vintre

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

15 og vern om det som din høire hånd har plantet, og om den sønn du har utvalgt dig!

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

16 Det er brent med ild, det er avhugget; for ditt åsyns trusel går de under.

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

17 La din hånd være over den mann som er ved din høire hånd, over den menneskesønn du har utvalgt dig,

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

18 så vil vi ikke vike fra dig! Gjør oss levende igjen, så vil vi påkalle ditt navn!

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

19 Herre, Gud, hærskarenes Gud, reis oss op igjen, la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.