Salmenes 78
1 En læresalme av Asaf. Lytt, mitt folk, til min lære, bøi eders ører til min munns ord!
Masikiri raAsafi. Haiwa vanhu vangu, inzwai kudzidzisa kwangu; teererai mashoko omuromo wangu.
2 Jeg vil oplate min munn med tankesprog, jeg vil la utstrømme gåtefulle ord fra fordums tid.
Ndichashamisa muromo wangu nditaure nomufananidzo, ndichataura zvinhu zvakavanzika, zvinhu zvakare kare,
3 Det vi har hørt og vet, og det våre fedre har fortalt oss,
zvatakanzwa nezvatakaziva, zvatakaudzwa namadzibaba edu.
4 det vil vi ikke dølge for deres barn, men for den kommende slekt fortelle Herrens pris og hans styrke og de undergjerninger som han har gjort.
Hatingazozvivanziri vana vavo; tichaudza rudzi runotevera mabasa angarumbidzwa aJehovha, simba rake, nezvishamiso zvaakaita.
5 Han har reist et vidnesbyrd i Jakob og satt en lov i Israel, som han bød våre fedre å kunngjøre sine barn,
Akatema zvirevo zvaJakobho akasimbisa murayiro muIsraeri, waakarayira madzitateguru edu kuti vadzidzise vana vavo,
6 forat den kommende slekt, de barn som skulde fødes, kunde kjenne dem, kunde stå frem og fortelle dem for sine barn
kuti rudzi runotevera ruzvizive, kunyange vana vachazoberekwa, naivo vagozoudzawo vana vavo.
7 og sette sitt håp til Gud og ikke glemme Guds gjerninger, men holde hans bud
Ipapo vachavimba naMwari wavo uye havangazokanganwi mabasa ake asi vachazochengeta mirayiro yake.
8 og ikke være som deres fedre, en opsetsig og gjenstridig slekt, en slekt som ikke gjorde sitt hjerte fast, og hvis ånd ikke var trofast mot Gud.
Havazofanani namadzitateguru avo, rudzi rwakanga rwakasindimara uye rwaimumukira, mwoyo yavo yakanga isingateereri Mwari, mweya yavo yakanga isina kutendeka kwaari.
9 Efra'ims barn, de rustede bueskyttere, vendte om på stridens dag.
Vanhu vokwaEfuremu, kunyange vakanga vakapakata uta, vakadzokera shure pazuva rokurwa;
10 De holdt ikke Guds pakt og vilde ikke vandre i hans lov,
havana kuchengeta sungano yaMwari, uye vakaramba kufamba maererano nomurayiro wake.
11 og de glemte hans store gjerninger og de under som han hadde latt dem se.
Vakakanganwa zvaakaita, zvishamiso zvaakavaratidza.
12 For deres fedres øine hadde han gjort under i Egyptens land, på Soans mark.
Akaita zviratidzo pamberi pamadzibaba avo munyika yeIjipiti, mudunhu reZoani.
13 Han kløvde havet og lot dem gå gjennem det og lot vannet stå som en dynge.
Akapamura gungwa akavayambutsa napakati; akaita kuti mvura imire yakasimba sorusvingo.
14 Og han ledet dem ved skyen om dagen og hele natten ved ildens lys.
Akavatungamirira negore masikati, uye nechiedza chomoto usiku hwose.
15 Han kløvde klipper i ørkenen og gav dem å drikke som av store vanndyp.
Akapamura ruware mugwenga akavapa mvura yakawanda seyamakungwa;
16 Og han lot bekker gå ut av klippen og vann flyte ned som strømmer.
akabudisa hova dzemvura paruware akaita kuti iyerere seyenzizi.
17 Men de blev ennu ved å synde mot ham, å være gjenstridige mot den Høieste i ørkenen.
Asi vakaramba vachingomutadzira, vachimukira Wokumusoro-soro mugwenga.
18 Og de fristet Gud i sitt hjerte, så de krevde mat efter sin lyst.
Vakaedza Mwari nobwoni vachimugombedzera kuti avape zvokudya zvavaipanga.
19 Og de talte mot Gud, de sa: Kan vel Gud dekke bord i ørkenen?
Vakapopotera Mwari, vachiti, “Ko, Mwari angawadzira tafura mugwenga here?
20 Se, han har slått klippen så det fløt ut vann, og bekker strømmet over; mon han også kan gi brød, eller kan han komme med kjøtt til sitt folk?
Paakarova dombo, mvura yakatubuka, uye hova dzakayerera mvura zhinji. Asi angagona kutipawo zvokudya here? Angavigira vanhu vake nyama here?”
21 Derfor, da Herren hørte det, harmedes han, og ild optendtes mot Jakob, og vrede reiste sig mot Israel,
Jehovha akati avanzwa, akatsamwa zvikuru kwazvo; moto wake ukaveserwa Jakobho, uye hasha dzake dzikamukira Israeri,
22 fordi de ikke trodde på Gud og ikke stolte på hans frelse.
nokuti havana kutenda muna Mwari kana kuvimba nokurwira kwake.
23 Og han gav skyene der oppe befaling og åpnet himmelens porter.
Asi akarayira matenga kumusoro akazarura makonhi okumatenga;
24 Og han lot manna regne over dem til føde og gav dem himmelkorn.
akanayisa mana kuti vanhu vadye, akavapa zviyo zvokudenga.
25 Englebrød åt enhver; han sendte dem næring til mette.
Vanhu vakadya chingwa chavatumwa; akavatumira zvokudya zvose zvavaigona kudya.
26 Han lot østenvinden fare ut i himmelen og førte sønnenvinden frem ved sin styrke.
Akazarura mhepo yokumabvazuva kubva kudenga, uye akafambisa mhepo yakabva zasi nesimba rake.
27 Og han lot kjøtt regne ned over dem som støv og vingede fugler som havets sand,
Akavanayisira nyama pamusoro pavo seguruva, shiri dzinobhururuka dzakaita sejecha rokumhenderekedzo yegungwa.
28 og han lot dem falle ned midt i deres leir, rundt omkring deres boliger.
Akaita kuti dziburukire mumisasa yavo, dzakapoteredza matende avo ose.
29 Og de åt og blev såre mette, og det de lystet efter, gav han dem.
Vakadya kusvikira vaguta kwazvo, nokuti akanga avapa zvavakanga vachipanga.
30 De hadde ennu ikke latt fare det de lystet efter, ennu var deres mat i deres munn,
Asi vasati vafuratira chokudya chavaikarira, kunyange pachakanga chichiri pamiromo yavo,
31 da reiste Guds vrede sig mot dem, og han herjet blandt deres kraftfulle menn, og Israels unge menn slo han ned.
kutsamwa kwaMwari kwakavamukira; akauraya vakanga vakanyanya kusimba pakati pavo, akaparadza majaya eIsraeri.
32 Med alt dette syndet de enda og trodde ikke på hans undergjerninger.
Kunyange zvakadaro, vakaramba vachingotadza; kunyange zvazvo zviratidzo zvake izvi zvaivapo, havana kutenda.
33 Derfor lot han deres dager svinne bort i tomhet og deres år i forskrekkelse.
Saka akagumisa mazuva avo nezvisina maturo, uye makore avo mukutya.
34 Når han herjet blandt dem, da spurte de efter ham og vendte om og søkte Gud
Pose pavaiurayiwa naMwari, ndipo pavaimutsvaka; vaishingairira kudzokerazve kwaari.
35 og kom i hu at Gud var deres klippe, og den høieste Gud deres gjenløser.
Vakarangarira kuti Mwari ndiye Dombo ravo, kuti Mwari Wokumusoro-soro ndiye Mudzikinuri wavo.
36 Men de smigret for ham med sin munn og løi for ham med sin tunge.
Asizve vaingomubata kumeso nemiromo yavo, vachimurevera nhema nendimi dzavo;
37 Og deres hjerte hang ikke fast ved ham, og de var ikke tro mot hans pakt.
mwoyo yavo yakanga isina kutendeka kwaari, vakanga vasina kutendeka pasungano yake.
38 Men han, han er miskunnelig, han tilgir misgjerning og forderver ikke; mange ganger lot han sin vrede vende om og lot ikke all sin harme bryte frem.
Kunyange zvakadaro iye akavanzwira tsitsi; akavakanganwira kuipa kwavo akasavaparadza. Nguva nenguva akadzora kutsamwa kwake, uye haana kumutsa hasha dzake dzose.
39 Og han kom i hu at de var kjød, et åndepust som farer avsted og ikke kommer tilbake.
Akarangarira kuti ivo vaingova nyama bedzi, mhepo inopfuura isingadzoki.
40 Hvor titt var de ikke gjenstridige mot ham i ørkenen, gjorde ham sorg på de øde steder!
Vakamumukira mugwenga kazhinji sei, uye vakamuitisa shungu murenje!
41 Og de fristet Gud på ny og krenket Israels Hellige.
Vakaedza Mwari vamuedzazve; vakagumbusa Iye Mutsvene waIsraeri.
42 De kom ikke hans hånd i hu den dag han forløste dem fra fienden,
Havana kurangarira simba rake, zuva raakavadzikinura kubva pamudzvinyiriri,
43 han som gjorde sine tegn i Egypten og sine under på Soans mark.
zuva raakaratidza zviratidzo zvake zvinoshamisa muIjipiti, zvishamiso zvake mudunhu reZoani.
44 Han gjorde deres elver til blod, og sine rinnende vann kunde de ikke drikke.
Akashandura nzizi dzavo dzikava ropa; havana kugona kunwa muhova dzavo.
45 Han sendte imot dem fluesvermer som fortærte dem, og frosk som fordervet dem.
Akavatumira mapupira enhunzi dzikavaparadza, uye matatya akavaparadza zvikuru.
46 Og han gav gnageren deres grøde og gresshoppen deres høst.
Akapa zviyo zvavo kumagutaguta nezvibereko zvavo kumhashu.
47 Han slo deres vintrær ned med hagl og deres morbærtrær med haglstener.
Akaparadza mazambiringa avo nechimvuramabwe, uye namaonde emionde yavo nechando.
48 Og han overgav deres fe til haglet og deres hjorder til ildsluer.
Mombe dzavo akadziisa kuchimvuramabwe, nezvipfuwo zvavo kukurova kwemheni.
49 Han slapp sin brennende vrede løs mot dem, harme og forbitrelse og trengsel, en sending av ulykkes-bud.
Akaregedzera kutsamwa kwake kukuru pamusoro pavo, hasha dzake, shungu dzake noukasha hwake, boka ravatumwa vokuparadza.
50 Han brøt vei for sin vrede, sparte ikke deres sjel for døden, overgav deres liv til pesten.
Akagadzira nzira yokutsamwa kwake; haana kuponesa mweya yavo parufu asi akavaisa kudenda.
51 Og han slo alle førstefødte i Egypten, styrkens førstegrøde i Kams telter.
Akauraya matangwe ose eIjipiti, chibereko chokutanga chomurume pamatende aHamu.
52 Og han lot sitt folk bryte op som en fåreflokk og førte dem som en hjord i ørkenen.
Asi akabudisa vanhu vake seboka ramakwai; akavatungamirira samakwai nomugwenga.
53 Og han ledet dem tryggelig, og de fryktet ikke, men havet skjulte deres fiender.
Akavafambisa norugare, asi gungwa rakamedza vavengi vavo.
54 Og han førte dem til sitt hellige landemerke, til det berg hans høire hånd hadde vunnet.
Saizvozvo akavasvitsa kumuganhu wenyika yake tsvene, kunyika yamakomo yaakatora noruoko rwake rworudyi.
55 Og han drev hedningene ut for deres åsyn og lot deres land tilfalle dem som arvedel og lot Israels stammer bo i deres telter.
Akadzinga ndudzi mberi kwavo, akagovera nyika yavo kwavari senhaka; akagarisa rudzi rwaIsraeri mudzimba dzavo.
56 Men de fristet Gud, den Høieste, og var gjenstridige mot ham, og de aktet ikke på hans vidnesbyrd.
Asi vakaedza Mwari uye vakamukira Wokumusoro-soro; vakasachengeta zvirevo zvake.
57 De vek av og var troløse, som deres fedre, de vendte om, likesom en bue som svikter.
Vakanga vasingazvirereki uye vasina kutendeka samadzibaba avo, vasingavimbiki souta hunonyengera.
58 Og de vakte hans harme med sine offerhauger og gjorde ham nidkjær med sine utskårne billeder.
Vakamutsamwisa nenzvimbo dzavo dzakakwirira; vakamutsa godo rake nokuda kwezvifananidzo zvavo.
59 Gud hørte det og blev vred, og han blev såre kjed av Israel.
Mwari akati avanzwa akatsamwa zvikuru kwazvo; akaramba Israeri zvachose.
60 Og han forlot sin bolig i Silo, det telt han hadde opslått blandt menneskene.
Akasiya tabhenakeri yeShiro, iyo tende yaakanga amisa pakati pavanhu.
61 Og han overgav sin styrke til fangenskap og sin herlighet i fiendens hånd.
Akaendesa areka yesimba rake kuutapwa, kubwinya kwake mumaoko omuvengi.
62 Og han overgav sitt folk til sverdet og harmedes på sin arv.
Akaisa vanhu vake kumunondo; akatsamwira nhaka yake zvikuru kwazvo.
63 Ild fortærte dets unge menn, og dets jomfruer fikk ingen brudesang.
Moto wakaparadza majaya avo, uye varandakadzi vavo vakashayiwa nziyo dzesvitsa;
64 Dets prester falt for sverdet, og dets enker holdt ikke klagemål.
vaprista vavo vakanga vaiswa kumunondo, uye chirikadzi dzavo hadzina kugona kuchema.
65 Da våknet Herren som en sovende, som en helt som jubler av vin.
Ipapo Ishe akamuka somunhu anga akakotsira, somunhu amuka pakubatwa newaini.
66 Og han slo sine motstandere tilbake, påførte dem en evig skam.
Akarova vavengi vake vakadzokera shure; akavanyadzisa nokusingaperi.
67 Og han forkastet Josefs telt og utvalgte ikke Efra'ims stamme,
Ipapo akaramba matende aJosefa, haana kusarudza rudzi rwaEfuremu;
68 men han utvalgte Juda stamme, Sions berg som han elsket.
asi akasarudza rudzi rwaJudha, Gomo reZioni, raakada.
69 Og han bygget sin helligdom lik høie fjell, lik jorden, som han har grunnfestet for evig tid.
Akavaka nzvimbo yake tsvene senhare yakakwirira, senyika yaakasimbisa nokusingaperi.
70 Og han utvalgte David, sin tjener, og tok ham fra fårehegnene;
Akasarudza Dhavhidhi muranda wake, akamutora kumatanga amakwai;
71 fra de melkende får som han gikk bakefter, hentet han ham til å vokte Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.
akamubvisa pakufudza makwai kuti ave mufudzi wavanhu vake Jakobho, vaIsraeri nhaka yake.
72 Og han voktet dem efter sitt hjertes opriktighet og ledet dem med sin forstandige hånd.
Uye Dhavhidhi akavafudza nokururama kwomwoyo; akavatungamirira namaoko ouchenjeri.
