< Salmenes 74 >

1 En læresalme av Asaf. Hvorfor, Gud, har du forkastet oss for evig tid? Hvorfor ryker din vrede mot den hjord du før?
MAING Kot, da me kom kotin kase kin kit ala, o da me re ongiongiki sapwilim omui sip akan?
2 Kom i hu din menighet, som du vant din i fordums tid, som du gjenløste til å være din arvs stamme, Sions berg, hvor du tok bolig!
Kom kotin kupura sapwilim omui momodisou, me kom kotin pwaindar mas o, o me komui dorelar, pwen wiala sapwilim omui, kotin kupura dol Sion, wasa me kom kotikot ia.
3 Opløft dine trin til de evige grushoper! Alt har fienden fordervet i helligdommen.
Kom koti dong wasa me liseliping ansau warai; imwintiti me kawelar meakaros nan im saraui.
4 Dine motstandere har brølt midt i ditt forsamlingshus; de har satt sine egne tegn op til tegn.
Me palian komui, kin weriwer nan tanpas omui o pwilikidi arail dikedik en ani mal akan lole.
5 Det var et syn som når økser løftes i tykke skogen.
Irail pwaradar dueta ir, me wia palapal nan wel.
6 Og nu, alt det som fantes av billedverk, det slo de sønder med øks og hammer.
Re kin kawela did kaselel akan ki sile laud o tikitik.
7 De har satt ild på din helligdom; like til grunnen har de vanhelliget ditt navns bolig.
Irail karongala tanpas omui; irail kasaminela o tiakedi wasa me mar omui kotikot ia.
8 De har sagt i sitt hjerte: Vi vil ødelegge dem alle tilsammen! De har opbrent alle Guds forsamlingshus i landet.
Irail kin inda nan mongiong arail: Na, kitail pan kawela! Irail karongalar wasan kaudok karos nan sap o.
9 Våre egne tegn ser vi ikke; det er ikke nogen profet mere, ikke nogen hos oss som vet hvor lenge det skal vare.
Solar manaman akai sansal ong kitail, o solar saukop amen mia, o sota amen re atail me pan asa imwilan mepukat.
10 Hvor lenge, Gud, skal motstanderen håne, fienden forakte ditt navn evindelig?
O Maing Kot, arai da me morsued o pan lalaue, o imwintiti o pan mamaleki mar omui?
11 Hvorfor drar du din hånd, din høire hånd tilbake? Ta den ut av din barm og ødelegg!
Da me komui kotiki wei sang lim omui? Kotikida pali maun omui o kaimwisokala.
12 Gud er dog min konge fra fordums tid, han som skaper frelse på den vide jord.
Pwe Kot ai Nanmarki sang mas o. I me sauas pan meakaros, me kin wiaui nin sappa.
13 Du er den som skilte havet med din styrke, knuste dragenes hoder på vannene.
Kom kotin kamueit pasanger madau ki omui manaman, o kom kotin kawelar mongan drake nan pil.
14 Du sønderslo Leviatans hoder, du gav den til føde for ørkenens folk.
Kom kotin kawelar mongan walros, ap kotiki ong aramas nan sap tan, pwen kangala.
15 Du lot kilde og bekk bryte frem, du uttørket evige strømmer.
Komui kotin kapwaredar parer o pilap akan, o pilap kalaimun akan me kom kotin kangalangaladi.
16 Dig hører dagen til, dig også natten; du har skapt himmellysene og solen.
Ran o pong me sapwilim omui; komui kotin wiadar saunipong o katipin.
17 Du har fastsatt alle jordens grenser; sommer og vinter - du har dannet dem.
Komui wiadar irair en sap akan; komui me kin wia ansaun karakar o kapou.
18 Kom dette i hu: Fienden har hånet Herren, og et dårlig folk har foraktet ditt navn!
Kom kotin kupura mepukat: Imwintiti o lalaue komui Maing, o aramas pweipwei kan mamaleki mar omui.
19 Overgi ikke din turteldue til den mordlystne skare, glem ikke dine elendiges skare evindelig!
Kom der kotiki ong man laualo ngen en sapwilim omui muroi, o kom der likidmaliela pwin en sapwilim omui luet akan.
20 Se til pakten! For landets mørke steder er fulle av volds boliger.
Kom kotin tamanda inau o, pwe sap olar wasa karos o im akan pual pasanger.
21 La ikke den undertrykte vende tilbake med skam, la den elendige og fattige love ditt navn!
Re der kotin mueid ong me luet o, en namenok purela, me samama o luet akan en kapinga mar omui.
22 Reis dig, Gud, før din sak, kom i hu at du blir hånet av dåren hele dagen!
Maing Kot, kom kotida o kotin kaimwisokala sapwilim omui dodok; kom kotin tamanda kankaurur, me kin wiaui ong komui sang ren me pweipwei kan.
23 Glem ikke dine fienders røst, dine motstanderes bulder, som stiger op all tid!
Kom kotin der maliela weriwer en sapwilim omui imwintiti, morongorong en me palian komui kan, me kin lalaudalar ansau karos.

< Salmenes 74 >