< Salmenes 74 >

1 En læresalme av Asaf. Hvorfor, Gud, har du forkastet oss for evig tid? Hvorfor ryker din vrede mot den hjord du før?
قصیدۀ آساف. ای خدا، چرا برای همیشه ما را ترک کرده‌ای؟ چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم خشمگین شده‌ای؟
2 Kom i hu din menighet, som du vant din i fordums tid, som du gjenløste til å være din arvs stamme, Sions berg, hvor du tok bolig!
قوم خود را که در زمان قدیم از اسارت بازخریدی، به یاد آور. تو ما را نجات دادی تا قوم خاص تو باشیم. شهر اورشلیم را که در آن ساکن بودی، به یاد آور.
3 Opløft dine trin til de evige grushoper! Alt har fienden fordervet i helligdommen.
بر خرابه‌های شهر ما عبور کن و ببین دشمن چه بر سر خانهٔ تو آورده است!
4 Dine motstandere har brølt midt i ditt forsamlingshus; de har satt sine egne tegn op til tegn.
دشمنانت در خانهٔ تو فریاد پیروزی سر دادند و پرچمشان را به اهتزاز درآوردند.
5 Det var et syn som når økser løftes i tykke skogen.
مانند هیزم‌شکنانی که با تبرهای خود درختان جنگل را قطع می‌کنند،
6 Og nu, alt det som fantes av billedverk, det slo de sønder med øks og hammer.
تمام نقشهای تراشیده را با گرز و تبر خرد کردند
7 De har satt ild på din helligdom; like til grunnen har de vanhelliget ditt navns bolig.
و خانهٔ مقدّس تو را به آتش کشیده با خاک یکسان نمودند.
8 De har sagt i sitt hjerte: Vi vil ødelegge dem alle tilsammen! De har opbrent alle Guds forsamlingshus i landet.
عبادتگاه‌های تو را در سراسر خاک اسرائیل به آتش کشیدند تا هیچ اثری از خداپرستی برجای نماند.
9 Våre egne tegn ser vi ikke; det er ikke nogen profet mere, ikke nogen hos oss som vet hvor lenge det skal vare.
هیچ نبی در میان ما نیست که بداند این وضع تا به کی ادامه می‌یابد تا ما را از آن خبر دهد.
10 Hvor lenge, Gud, skal motstanderen håne, fienden forakte ditt navn evindelig?
ای خدا، تا به کی به دشمن اجازه می‌دهی به نام تو اهانت کند؟
11 Hvorfor drar du din hånd, din høire hånd tilbake? Ta den ut av din barm og ødelegg!
چرا دست خود را عقب کشیده‌ای و به داد ما نمی‌رسی؟ دست راست خود را از گریبان خود بیرون آور و دشمنانمان را نابود کن.
12 Gud er dog min konge fra fordums tid, han som skaper frelse på den vide jord.
ای خدا، تو از قدیم پادشاه ما بوده‌ای و بارها ما را نجات داده‌ای.
13 Du er den som skilte havet med din styrke, knuste dragenes hoder på vannene.
تو دریا را به نیروی خود شکافتی، و سرهای هیولاهای دریا را شکستی.
14 Du sønderslo Leviatans hoder, du gav den til føde for ørkenens folk.
سرهای لِویاتان را فروکوفتی، و آن را خوراک جانوران صحرا ساختی.
15 Du lot kilde og bekk bryte frem, du uttørket evige strømmer.
چشمه‌ها جاری ساختی تا قوم تو آب بنوشند و رود همیشه پر آب را خشک کردی تا از آن عبور کنند.
16 Dig hører dagen til, dig også natten; du har skapt himmellysene og solen.
شب و روز را تو پدید آورده‌ای؛ خورشید و ماه را تو در آسمان قرار داده‌ای.
17 Du har fastsatt alle jordens grenser; sommer og vinter - du har dannet dem.
تمام نظم جهان از توست. تابستان و زمستان را تو به‌وجود آورده‌ای.
18 Kom dette i hu: Fienden har hånet Herren, og et dårlig folk har foraktet ditt navn!
ای خداوند، ببین چگونه دشمن به نام تو اهانت می‌کند.
19 Overgi ikke din turteldue til den mordlystne skare, glem ikke dine elendiges skare evindelig!
قوم ستمدیدهٔ خود را برای همیشه ترک نکن؛ کبوتر ضعیف خود را به چنگ پرندهٔ شکاری مسپار!
20 Se til pakten! For landets mørke steder er fulle av volds boliger.
گوشه‌های تاریک سرزمین ما از ظلم پر شده است، عهدی را که با ما بسته‌ای به یاد آر.
21 La ikke den undertrykte vende tilbake med skam, la den elendige og fattige love ditt navn!
نگذار قوم مظلوم تو بیش از این رسوا شوند. ایشان را نجات ده تا تو را ستایش کنند.
22 Reis dig, Gud, før din sak, kom i hu at du blir hånet av dåren hele dagen!
ای خدا، برخیز و حق خود را از دشمن بگیر، زیرا این مردم نادان تمام روز به تو توهین می‌کنند.
23 Glem ikke dine fienders røst, dine motstanderes bulder, som stiger op all tid!
فریاد اهانت‌آمیز آنها را که پیوسته بلند است، نشنیده مگیر.

< Salmenes 74 >