Salmenes 73
1 En salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot de rene av hjertet.
Pisarema raAsafi. Zvirokwazvo Mwari akanaka kuna Israeri, kuna avo vakachena pamwoyo.
2 Men jeg - nær hadde mine føtter snublet, på lite nær var mine trin glidd ut.
Asi kana ndirini, tsoka dzangu dzakapotsa dzatsvedza; ndakasara paduku kupunzika.
3 For jeg harmedes over de overmodige da jeg så at det gikk de ugudelige vel.
Nokuti ndakaitira shanje vanozvikudza, pandakaona kubudirira kwavakaipa.
4 For de er fri for lidelser inntil sin død, og deres styrke er vel ved makt.
Havatambudziki; miviri yavo ino utano uye vakasimba.
5 De kjenner ikke til nød som andre folk, og de blir ikke plaget som andre mennesker.
Vakasununguka pamitoro inowanikwa muvanhu; havatambudzwi nezvinotambudza vanhu.
6 Derfor er overmot deres halssmykke, vold omhyller dem som et klædebon.
Naizvozvo kuzvikudza ndiko ruketani rwemitsipa yavo; vanozvishongedza nechisimba.
7 Deres øine står ut av fedme, hjertets tanker bryter frem.
Mumwoyo yavo makasindimara munobuda chitadzo; mifungo yakaipa yendangariro dzavo haina magumo.
8 De håner og taler i ondskap om undertrykkelse; fra det høie taler de.
Vanoseka, uye vanotaura noutsinye mukuzvikudza kwavo, vanoti vachadzvinyirira vamwe.
9 De løfter sin munn op til himmelen, og deres tunge farer frem på jorden.
Miromo yavo inoti denga nderavo, uye ndimi dzavo dzinotora nyika.
10 Derfor får de sitt folk til å vende sig om til dem, og vann i overflod suger de i sig.
Naizvozvo vanhu vavo vanodzokera kwavari, uye vanonwa mvura yakawanda.
11 Og de sier: Hvorledes skulde Gud vite noget? Er det vel kunnskap hos den Høieste?
Vanoti, “Mwari angazviziva sei? Ko, Wokumusoro-soro ane ruzivo here?”
12 Se, dette er de ugudelige, og evig trygge vokser de i velmakt.
Ndizvo zvakaita vakaipa, havana hanya nguva dzose, vanowedzera pfuma yavo.
13 Ja, forgjeves har jeg renset mitt hjerte og tvettet mine hender i uskyld;
Zvirokwazvo ndakanatsa mwoyo wangu, asi pasina; ndakashamba maoko angu ndisina mhosva, asi pasina.
14 jeg blev dog plaget hele dagen, og hver morgen kom til mig med tukt.
Zuva rose ndanga ndichitambudzwa; ndinorangwa mangwanani ose.
15 Dersom jeg hadde sagt: Jeg vil tale således, se, da hadde jeg vært troløs mot dine barns slekt.
Dai ndakanga ndati, “Ndichataura zvakadai,” ndingadai ndakapandukira vana venyu.
16 Og jeg tenkte efter for å forstå dette; det var en plage i mine øine
Pandakaedza kunzwisisa izvi zvose, zvakandiremera kwazvo
17 - inntil jeg gikk inn i Guds helligdommer og gav akt på deres endelikt.
kusvikira ndapinda munzvimbo tsvene yaMwari; ipapo ndikazonzwisisa magumo avo.
18 Ja, på glatte steder setter du dem; du lot dem falle, så de gikk til grunne.
Zvirokwazvo makavaisa munzira inotsvedza; makavakanda pasi kuti vaparare.
19 Hvor de blev ødelagt i et øieblikk! De gikk under og tok ende med forferdelse.
Haiwa, vanoparadzwa kamwe kamwe, vanopedzwa chose nezvinotyisa!
20 Likesom en akter for intet en drøm når en har våknet op, således akter du, Herre, deres skyggebillede for intet når du våkner op.
Sezvakaita kurota panopepuka munhu, saizvozvo pamunomuka, imi Ishe, muchavashora savanhu vanorotomoka.
21 Når mitt hjerte var bittert, og det stakk mig i mine nyrer,
Mwoyo wangu pawakachema uye mweya wangu ukashungurudzika,
22 da var jeg ufornuftig og forstod intet; som et dyr var jeg imot dig.
ndakanga ndava benzi uye ndisingazivi; ndakanga ndava mhuka inotyisa pamberi penyu.
23 Men jeg blir alltid hos dig, du har grepet min høire hånd.
Kunyange zvakadaro ndinogara nemi nguva dzose; munondibata noruoko rwenyu rworudyi.
24 Du leder mig ved ditt råd, og derefter optar du mig i herlighet.
Munondisesedza nezano renyu, uye pashure muchazonditora mondipinza mukubwinya kwenyu.
25 Hvem har jeg ellers i himmelen? Og når jeg har dig, har jeg ikke lyst til noget på jorden.
Ndianiko wandinaye kudenga kana musirimi? Uye nyika haina chandinoshuva kunze kwenyu.
26 Vansmekter enn mitt kjød og mitt hjerte, så er dog Gud mitt hjertes klippe og min del evindelig.
Nyama yangu nomwoyo wangu zvingapera hazvo, asi Mwari isimba romwoyo wangu nomugove wangu nokusingaperi.
27 For se, de som holder sig borte fra dig, går til grunne; du utrydder hver den som faller fra dig i hor.
Avo vari kure nemi vachaparara; munoparadza vose vasina kutendeka kwamuri.
28 Men for mig er det godt å holde mig nær til Gud; jeg setter min lit til Herren, Israels Gud, for å fortelle alle dine gjerninger.
Asi kana ndirini, zvakanaka kuva pedyo naMwari. Ndakaita Ishe Jehovha utiziro hwangu; ndichataura zvamabasa enyu ose.
