Salmenes 7
1 En sjiggajon av David, som han sang for Herren på grunn av benjaminitten Kus' ord. Herre min Gud! Til dig setter jeg min lit; frels mig fra alle mine forfølgere og redd mig,
Ra Anumzana nagri Anumzamoka, kagripi fra nekuanki, nahenaku'ma navrarizama ne-esagenka nagu'vazinka naza huo.
2 forat ikke fienden skal sønderrive min sjel som en løve, sønderbryte, og det er ingen som redder!
Ana'ma osnankeno'a laionimo'ma nehiaza hu'za nahe'za tagna taganu vazisageno mago vahe'mo'e huno eme naza huno nagura ovazigahie.
3 Herre min Gud! Dersom jeg har gjort dette, dersom det er urett i mine hender,
Ra Anumzana nagri Anumzamoka, nagrama vahe'ma zamazeri haviza huge, nzampima hazenke'zama mege,
4 dersom jeg har gjengjeldt den med ondt som holdt fred med mig, eller plyndret den som var min fiende uten årsak,
hazenke'a omne vahe kefo avu'ava huntege, agafa'a omne zante ha' vahe'ni'amofo feno rohumare'na erige'ma hu'nenuana geno'a,
5 så la fienden forfølge min sjel og innhente den og trå mitt liv til jorden og legge min ære i støvet. (Sela)
zamatrege'za ha' vahe'nimo'za narotgo hu'za nazeri'za zamaga kanonu kugusopafi nahetrenage'na ra nagigura nagesa ontahi'na frineno.
6 Stå op, Herre, i din vrede, reis dig mot mine fienders rasen og våkn op til min hjelp! Du har jo påbudt dom.
Ra Anumzamoka krimpa hezmantenka otinka, ha' vahe'niaramina kasi vazizana eri zamaveri huo. Otinka zamarimpama ahenenantaza ha' vaheni'a fatgo kavukva hunka refko huzmantenka knazana zamio.
7 Og la folkeslagenes forsamling omringe dig, og vend tilbake over den til det høie!
Atrege'za maka vahera emeri atru hu'za manigagisagenka, kagra manisga hunka mani'nenka kegava huzmanto.
8 Herren holder dom over folkene; døm mig, Herre, efter min rettferdighet og efter min uskyld, som er hos mig!
Ra Anumzana maka vahe'ma refko nehia Anumzamo nagrira refko huno keana, nagra fatgo hu'noe. Fatgo navu'nava'ene knare navu'nava hugeno, hazenke zani'a omane'neanki, marerisa Anumzamoka nagrira refko hunanto.
9 La dog de ugudeliges ondskap få ende og den rettferdige stå fast! Du er jo den som prøver hjerter og nyrer, en rettferdig Gud.
Fatgo Anumzamoka kagra vahe'mofo antahintahine, tumo'enena negana Anumza mani'nananki, atregeno kefo zamavu'zmavama nehaza vahe'mokizmi kefo zamavu'zmava'mo'a vaganerena, fatgo avu'ava'ma nehaza vahera zamaza huge'za hankaveti'za maniho.
10 Mitt skjold er hos Gud, som frelser de opriktige av hjertet.
Marerifa Anumzana agra hankoni'agino, agra tumo'amo'ma fatgoma hu'nea vahera zamagu'nevazie.
11 Gud er en rettferdig dommer, og en Gud som vredes hver dag.
Anumzamo'a fatgo huno keaga refko nehia Anumzankino, maka kna arimpa ahenezmante.
12 Dersom han ikke vender om, så hvesser han sitt sverd, spenner sin bue og gjør den ferdig
Hanki mago vahe'mo'ma agu'ama rukrahe osigeno'a, Anumzamo'a kazima'a kume neganeno, ati'a refagigino karina negreno retrotrara nehie.
13 og legger drepende våben til rette imot ham; sine piler gjør han brennende.
Vahe'ma ahe fri ha' zama'a retro hunenteno, teve nefa'ane kevea'aramina retro hunente.
14 Se, han er i ferd med å føde misgjerning; han er fruktsommelig med ulykke og føder løgn.
Kefo zamavu'zmava'zama nehaza vahe'mo'za kefo avu'ava zamo zamagu'afina avitege'za, a'nemo'za zamu'ene hazaza hu'za hazenke avu'ava zana zamu'ene hu'za krunagema hu'za kasenentaze.
15 En grav har han gravd og hulet den ut; men han faller i den grav han arbeidet på.
Hagi iza'o vahe'moma taminogu'ma kerima kafintenimo'a, agra'a ana kerima kafintenia kerifi tamigahie.
16 Den ulykke han gikk og tenkte på, faller tilbake på hans hode, og over hans egen isse kommer den vold han hadde i sinne.
Vahe'ma hazenkema hunte'nia hazenkemo'a rukrahe huno agri asenire ne-enigeno, vahe'ma azeri haviza hunaku retro'ma hania havizamo'a ete rukrahe huno agri kokovite egahie.
17 Jeg vil prise Herren efter hans rettferdighet og lovsynge Herrens, den Høiestes navn.
Fatgo avu'ava zama'agura Ra Anumzamofona susu hunente'na, muse zagame hu'na Ra Anumzana Marerifa Anumzamofona agia erisga hugahue.
