Salmenes 69
1 Til sangmesteren; efter "Liljer"; av David. Frels mig, Gud, for vannene er kommet inntil sjelen.
Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Da muryar “Lilin.” Ta Dawuda. Ka cece ni, ya Allah, gama ruwa ya kai wuyata
2 Jeg er sunket ned i bunnløst dynd, hvor der intet fotfeste er; jeg er kommet i dype vann, og strømmen slår over mig.
Na nutse cikin laka mai zurfi, inda babu wurin tsayawa. Na shiga cikin ruwaye masu zurfi; rigyawa ya sha kaina.
3 Jeg har ropt mig trett, min strupe brenner; mine øine er borttæret idet jeg venter på min Gud.
Na gaji da kira ina neman taimako; maƙogwarona ya bushe idanuna sun dushe, suna neman Allahna.
4 Flere enn hårene på mitt hode er de som hater mig uten årsak; tallrike er de som vil forderve mig, mine fiender uten grunn; det jeg ikke har røvet, skal jeg nu gi tilbake.
Waɗanda suke ƙina ba dalili sun fi gashin kaina yawa; da yawa ne abokan gābana babu dalili, su da suke nema su hallaka ni. An tilasta mini in mayar da abin da ban sata ba.
5 Gud, du kjenner min dårskap, og all min syndeskyld er ikke skjult for dig.
Ka san wautata, ya Allah; laifina ba a ɓoye yake daga gare ka ba.
6 La dem ikke bli til skamme ved mig, de som bier efter dig, Herre, Herre, hærskarenes Gud! La dem ikke bli til spott ved mig, de som søker dig, Israels Gud!
Bari waɗanda suke sa zuciya gare ka kada su sha kunya saboda ni, Ya Ubangiji, Ubangiji Maɗaukaki; bari waɗanda suke neman ka kada su sha kunya saboda ni, Ya Allah na Isra’ila.
7 For for din skyld bærer jeg vanære, dekker skam mitt åsyn.
Gama na jimre da ba’a saboda kai, kunya kuma ta rufe fuskata.
8 Jeg er blitt fremmed for mine brødre og en utlending for min mors barn.
Ni baƙo ne a cikin’yan’uwana, bare kuma ga’ya’yan mahaifiyata maza;
9 For nidkjærhet for ditt hus har fortært mig, og deres hån som håner dig, er falt på mig.
gama himma da nake yi wa gidanka yana ƙunata, kuma zagi na masu zaginka yana fāɗuwa a kaina.
10 Og min sjel gråt mens jeg fastet, og det blev mig til spott.
Sa’ad da na yi kuka na kuma yi azumi dole in jimre da ba’a;
11 Og jeg gjorde sekk til mitt klædebon, og jeg blev dem til et ordsprog.
sa’ad da na sanya rigunan makoki, mutane suna maishe ni abin dariya.
12 De som sitter i porten, snakker om mig, og de som drikker sterk drikk, synger om mig.
Masu zama a ƙofa suna mini ba’a, na zama waƙa a bakin bugaggu da giya.
13 Men jeg kommer med min bønn til dig, Herre, i nådens tid, Gud, for din megen miskunnhet; svar mig med din frelsende trofasthet!
Amma na yi addu’a gare ka, ya Ubangiji, a lokacin da ka ga dama; a cikin ƙaunarka mai girma, ya Allah, ka amsa mini da tabbacin ceto.
14 Redd mig ut av dyndet og la mig ikke synke! La mig bli reddet fra dem som hater mig, og fra de dype vann!
Ka fid da ni daga laka, kada ka bari in nutse; ka cece ni daga waɗanda suke ƙina, daga rurin ruwaye.
15 La ikke vannstrømmen slå over mig og ikke dypet sluke mig, og la ikke brønnen lukke sitt gap over mig!
Kada ka bar rigyawa yă sha kaina ko zurfafa su haɗiye ni ko rami yă rufe bakinsa a kaina.
16 Svar mig, Herre, for din miskunnhet er god; vend dig til mig efter din store barmhjertighet!
Ka amsa mini, ya Ubangiji cikin alherin ƙaunarka; cikin jinƙanka mai girma ka juyo gare ni.
17 Og skjul ikke ditt åsyn for din tjener, for jeg er i nød; skynd dig å svare mig!
Kada ka ɓoye fuskarka daga bawanka; ka amsa mini da sauri, gama ina cikin wahala.
18 Kom nær til min sjel, forløs den, frels mig for mine fienders skyld!
Ka zo kusa ka kuɓutar da ni; ka fanshe ni saboda maƙiyana.
19 Du kjenner min spott og min skam og min vanære; alle mine motstandere er for ditt åsyn.
Ka san yadda ake mini ba’a, ake kunyatar da ni da kuma yadda nake shan kunya; dukan abokan gābana suna a gabanka.
20 Spott har brutt mitt hjerte, så jeg er syk, og jeg ventet på medynk, men der var ingen, på trøstere, men jeg fant ikke nogen.
Ba’a ta sa zuciyata ta karai ta bar ni ba mataimaki; Na nemi a ji tausayina, amma ban sami ko ɗaya ba, na nemi masu ta’aziyya, amma ban sami ko ɗaya ba.
21 De gav mig galle å ete, og for min tørst gav de mig eddik å drikke.
Sun sa abin ɗaci cikin abincina suka kuma ba ni ruwan inabi mai tsami sa’ad da nake jin ƙishi.
22 La deres bord bli til en strikke for deres åsyn og til en snare for dem når de er trygge!
Bari teburin da aka shirya a gabansu yă zama musu tarko; bari yă zama sakamakon laifi da kuma tarko.
23 La deres øine formørkes, så de ikke ser, og la deres lender alltid vakle!
Bari idanunsu yă dushe don kada su gani, bayansu kuma yă tanƙware har abada.
24 Utøs din harme over dem, og la din brennende vrede nå dem!
Ka kwarara fushinka a kansu; bari fushinka mai zafi yă ci musu.
25 Deres bolig bli øde, ei være der nogen som bor i deres telt!
Bari wurinsu yă zama kufai; kada ka bar wani yă zauna a tentunansu.
26 For den du har slått, forfølger de, og de forteller om deres smerte som du har stunget.
Gama sun tsananta wa waɗanda ka hukunta suna kuma taɗin wahalar waɗanda ka ji musu rauni.
27 La dem legge skyld til sin skyld, og la dem ikke komme til din rettferdighet!
Ka neme su da laifi a kan laifi; kada ka bar su su sami rabo a cikin cetonka.
28 La dem bli utslettet av de levendes bok, og la dem ikke bli innskrevet med de rettferdige!
Bari a shafe su sarai daga littafin rai kada a kuma lissafta su tare da adalai.
29 Men jeg er elendig og full av pine; la din frelse, Gud, føre mig i sikkerhet!
Ina cikin zafi da kuma azaba; bari cetonka, ya Allah, yă tsare ni.
30 Jeg vil love Guds navn med sang og ophøie ham med lovprisning,
Zan yabe sunan Allah cikin waƙa in kuma ɗaukaka shi tare wurin yin godiya.
31 og det skal behage Herren bedre enn en ung okse med horn og klover.
Wannan zai gamshi Ubangiji fiye da saniya, fiye da bijimi da ƙahoninsa da kuma kofatansa.
32 Når saktmodige ser det, skal de glede sig; I som søker Gud, eders hjerte leve!
Matalauta za su gani su kuma yi murna, ku da kuke neman Allah, bari zukatanku su rayu!
33 For Herren hører på de fattige, og sine fanger forakter han ikke.
Ubangiji yakan ji masu bukata ba ya kuwa ƙyale kamammun mutanensa.
34 Himmel og jord skal love ham, havet og alt det som rører sig i det.
Bari sama da ƙasa su yabe shi, tekuna da dukan abin da yake motsi a cikinsu,
35 For Gud skal frelse Sion og bygge byene i Juda, og de skal bo der og eie dem,
gama Allah zai cece Sihiyona yă sāke gina biranen Yahuda. Sa’an nan mutane za su zauna a can su mallake ta,
36 og hans tjeneres avkom skal arve dem, og de som elsker hans navn, skal bo i dem.
’ya’yan bayinsa za su gāje ta, waɗanda kuma suna ƙaunar sunansa za su zauna a can.
