Salmenes 66
1 Til sangmesteren; en sang, en salme. Rop med fryd for Gud, all jorden!
Til songmeisteren; ein song, ein salme. Ropa fagnadrop for Gud, all jordi!
2 Syng ut hans navns ære, gi ham ære til hans pris!
Syng ut hans namns æra, gjev honom æra til hans pris!
3 Si til Gud: Hvor forferdelige er dine gjerninger! For din store makts skyld skal dine fiender hykle for dig.
Seg til Gud: «Kor skræmelege dine verk er! For di store magt skuld må dine fiendar gjøla for deg.
4 All jorden skal tilbede dig og lovsynge dig, de skal lovsynge ditt navn. (Sela)
All jordi skal tilbeda deg og syngja deg lov, dei skal syngja um ditt namn.» (Sela)
5 Kom og se Guds gjerninger! Han er forferdelig i gjerning mot menneskenes barn.
Kom og sjå Guds gjerningar! Skræmeleg er han i gjerning mot menneskjeborni.
6 Han gjorde havet om til tørt land, gjennem strømmen gikk de til fots; der gledet vi oss i ham.
Han gjorde havet um til turrlende, gjenom elvi gjekk dei til fots; der gledde me oss i honom.
7 Han hersker med sitt velde evindelig, hans øine gir akt på hedningene; de gjenstridige må ikke ophøie sig. (Sela)
Han råder med sitt velde æveleg, hans augo gjæter heidningarne; dei tråssuge må ikkje upphøgja seg. (Sela)
8 I folkeslag, lov vår Gud og forkynn hans pris med høi røst,
De folk, lova vår Gud, og lat røysti av hans lovsong verta høyrd!
9 han som holdt vår sjel i live og ikke lot vår fot vakle!
han som heldt vår sjæl i live, og ikkje let vår fot vera ustød.
10 For du prøvde oss, Gud, du renset oss, likesom de renser sølv.
For du prøvde oss, Gud, du reinsa oss, som dei reinsar sylv.
11 Du førte oss inn i et garn, du la en trykkende byrde på våre lender.
Du førde oss inn i eit garn, du lagde ei tyngjande byrd på våre lender.
12 Du lot mennesker fare frem over vårt hode; vi kom i ild og i vann. Men du førte oss ut til vederkvegelse.
Du let menneskje fara yver vårt hovud, me kom i eld og vatn - men du førde oss ut til uppkveikjing.
13 Jeg vil gå inn i ditt hus med brennoffer, jeg vil gi dig det jeg har lovt,
Eg vil ganga inn i ditt hus med brennoffer; eg vil gjeva deg det eg hev lova,
14 det som gikk over mine leber, og som min munn talte i min nød.
det som gjekk yver mine lippor, og som munnen min tala ut då eg var i naud.
15 Jeg vil ofre dig brennoffere av fett kveg med duft av værer; jeg vil ofre okser tillikemed bukker. (Sela)
Brennoffer av feite sauer vil eg ofra til deg med eim av verar, eg vil ofra både uksar og bukkar. (Sela)
16 Kom, hør, alle I som frykter Gud; jeg vil fortelle hvad han har gjort mot min sjel.
Kom og høyr, so vil eg fortelja, alle de som ottast Gud, kva han hev gjort for mi sjæl.
17 Til ham ropte jeg med min munn, og lovsang var under min tunge.
Til honom ropa eg med min munn, og lovsong var på tunga mi.
18 Hadde jeg urett for øie i mitt hjerte, så vilde Herren ikke høre.
Hadde eg stila på urett i mitt hjarta, vilde Herren ikkje høyra.
19 Men Gud har hørt, han har aktet på mitt bønnerop.
Men Gud hev høyrt, han lydde på mi bønerøyst.
20 Lovet være Gud, som ikke avviste min bønn og ikke tok sin miskunnhet fra mig!
Lova vere Gud, som ikkje viste mi bøn ifrå seg og ikkje tok frå meg si miskunn!
