Salmenes 63

1 En salme av David, da han var i Juda ørken. Gud! Du er min Gud, jeg søker dig årle; min sjel tørster efter dig, mitt kjød lenges efter dig i et tørt og vansmektende land, hvor det ikke er vann.

Ry Andrianañahare, Ihe ro Andrianañahareko; hitsoek’ azo iraho; miheahea azo ty fiaiko, misalala azo ty sandriko hoe an-tane kànkañe vozake tsy aman-drano,

2 Således har jeg skuet dig i helligdommen, idet jeg så din makt og din herlighet.

Ho treako amy miavakey ao irehe, hahaisake ty haozara’o naho ty enge’o.

3 For din miskunnhet er bedre enn livet; mine leber priser dig.

Toe soa te amo haveloñeo ty fiferenaiña’o, hisabo Azo o soñikoo.

4 Således vil jeg love dig mitt liv igjennem; i ditt navn vil jeg opløfte mine hender.

Hañandriañe Azo t’ie mbe veloñe; i tahina’oy ty hañonjonako tañañe.

5 Min sjel skal bli mettet som av marg og fett, og med jublende leber skal min munn lovprise dig.

Anjañe ty fiaiko hoe aman-tso-kena naho solike, vaho mandrenge Azo an-tsoñy mifale ty vavako,

6 Når jeg kommer dig i hu på mitt leie, tenker jeg på dig gjennem nattevaktene.

ie mahatiahy Azo am-pandreañe ao, naho mitsakore Azo am-pijilovan-kaleñe.

7 For du har vært min hjelp, og under dine vingers skygge jubler jeg.

Ihe ro mpañolotse ahiko, naho an-kalon’ela’o ao ty hirebehako.

8 Min sjel henger ved dig; din høire hånd holder mig oppe.

Mipitek’ ama’o ty fiaiko; manohañe ahy ty fità’o havana.

9 Og de som står mig efter livet for å ødelegge det, de skal komme til jordens nederste dyp.

Fe hajoroboñe an-tsikeokeok’ao ze mipay handrotsake ty fiaiko;

10 De skal gis sverdet i vold, bli til rov for rever.

Havariñe an-kaozara’ i fibaray iereo ho tsindrohe’ ty farasy.

11 Og kongen skal glede sig i Gud; hver den som sverger ved ham, skal prise sig lykkelig, for løgneres munn skal tilstoppes.

Andriañahare ty irebeha’ i Mpanjakay, mirañorañoa ze hene mifanta ama’e; fe hampidiñeñe ty faliem-pandañitse.