Salmenes 60
1 Til sangmesteren; efter Sjusjan edut; en gyllen sang av David til å læres, da han stred mot syrerne fra Mesopotamia og mot syrerne fra Soba, og Joab kom tilbake og slo edomittene i Saltdalen, tolv tusen. Gud! du har forkastet oss, du har sønderslått oss, du var vred; vederkveg oss nu igjen!
Til songmeisteren, etter «Vitnemålslilja»; ein miktam av David til å læra, då han stridde med syrarar frå Mesopotamia og syrarar frå Soba, og Joab kom att og slo tolv tusund edomitar i Saltdalen. Gud, du hev støytt oss burt, du hev rive oss sund, du hev vore vreid, kveik oss upp att!
2 Du har rystet jorden, du har fått den til å revne; læg dens skade, for den vakler!
Du hev fenge landet til å skjelva og rivna; bøt du bresterne, for det stend ikkje stødt!
3 Du har latt ditt folk se hårde ting, du har gitt oss vin å drikke så vi tumlet.
Du hev late ditt folk sjå harde ting, du hev skjenkt oss vin so me tumla.
4 Men du har gitt dem som frykter dig, et hærmerke til opreisning, for sannhets skyld. (Sela)
Men du hev gjeve deim som ottast deg eit merke til å hevja seg for sanning skuld. (Sela)
5 Forat de du elsker, må bli frelst, så hjelp nu med din høire hånd og bønnhør oss!
At dei du elskar må verta frelste, so hjelp oss no med di høgre hand, og bønhøyr oss!
6 Gud har talt i sin hellighet. Jeg vil fryde mig; jeg vil utskifte Sikem og opmåle Sukkots dal.
Gud hev tala i sin heilagdom: «Eg vil gleda meg, eg vil skifta ut Sikem, og Sukkotdalen vil eg mæla.
7 Mig hører Gilead til, og mig hører Manasse til, og Efra'im er vern for mitt hode, Juda er min herskerstav.
Meg høyrer Gilead til, og meg høyrer Manasse til, og Efraim er verja for mitt hovud, Juda er min førarstav.
8 Moab er mitt vaskefat, på Edom kaster jeg min sko; bryt ut i jubel over mig, Filisterland!
Moab er mitt vaskarfat, på Edom kastar eg skoen min; ropa høgt for meg, du Filistarland!»
9 Hvem vil føre mig til den faste by? Hvem leder mig inn til Edom?
Kven vil føra meg til den faste by? Kven leider meg til Edom?
10 Mon ikke du, Gud, som forkastet oss og ikke drog ut med våre hærer, Gud?
Hev ikkje du, Gud, støytt oss burt? og du, Gud, gjeng ikkje ut med våre herar?
11 Gi oss hjelp mot fienden, for menneskehjelp er tomhet!
Gjev oss hjelp imot fienden, for mannehjelp er fåfengd!
12 Ved Gud skal vi gjøre storverk, og han skal nedtrede våre fiender.
Med Guds hjelp skal me gjera storverk, og han skal treda ned våre fiendar.
