Salmenes 50
1 En salme av Asaf. Den Allmektige, Gud Herren, taler og kaller på jorden fra solens opgang til dens nedgang.
Zabbuli ya Asafu. Oyo Owaamaanyi, Mukama Katonda, akoowoola ensi okuva enjuba gy’eva okutuuka gy’egwa.
2 Fra Sion, skjønnhetens krone, stråler Gud frem.
Katonda ayakaayakana ng’ava mu Sayuuni n’obulungi bw’ekitiibwa kye ekituukiridde.
3 Vår Gud kommer og skal ikke tie; ild fortærer for hans åsyn, og omkring ham stormer det sterkt.
Katonda waffe ajja, naye tajja kasirise, omuliro ogusaanyaawo buli kintu gwe gumukulembera, n’omuyaga ogw’amaanyi ne gumwetooloola.
4 Han kaller på himmelen der oppe og på jorden for å dømme sitt folk:
Akoowoola abali mu ggulu ne ku nsi, azze okusalira abantu be omusango.
5 Samle til mig mine fromme, som har inngått pakt med mig om offer!
Agamba nti, “Munkuŋŋaanyize abantu bange abaayawulibwa, abaakola nange endagaano nga bawaayo ssaddaaka.”
6 Og himmelen kunngjør hans rettferdighet; for Gud er den som skal dømme. (Sela)
Eggulu litegeeza obutuukirivu bwa Katonda kubanga Katonda yennyini ye mulamuzi.
7 Hør, mitt folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne for dig: Gud, din Gud, er jeg.
“Muwulirize, mmwe abantu bange, nange nnaayogera. Ggwe Isirayiri bino bye nkuvunaana: Nze Katonda, Katonda wo.
8 Ikke for dine offers skyld vil jeg straffe dig; dine brennoffer er alltid for mig.
Sikunenya lwa ssaddaaka zo, oba ebiweebwayo ebyokebwa by’ossa mu maaso gange bulijjo.
9 Jeg vil ikke ta okser fra ditt hus eller bukker fra dine hegn.
Sikyakkiriza nte nnume n’emu evudde mu kiralo kyo, wadde embuzi ennume ezivudde mu bisibo byo.
10 For mig hører alle dyr i skogen til, dyrene på fjellene i tusentall.
Kubanga buli nsolo ey’omu kibira yange, awamu n’ente eziri ku nsozi olukumi.
11 Jeg kjenner alle fjellenes fugler, og det som rører sig på marken, står for mig.
Ennyonyi zonna ez’oku nsozi nzimanyi, n’ebiramu byonna eby’omu nsiko byange.
12 Om jeg hungret, vilde jeg ikke si det til dig; for mig hører jorderike til og alt det som fyller det.
Singa nnumwa enjala sandikubuulidde: kubanga ensi n’ebigirimu byonna byange.
13 Mon jeg skulde ete oksers kjøtt og drikke bukkers blod?
Ndya ennyama y’ente ennume, wadde okunywa omusaayi gw’embuzi?
14 Ofre Gud takksigelse og gi den Høieste det du har lovt,
“Owangayo ssaddaaka ey’okwebaza eri Katonda; era otuukirizanga obweyamo bwo eri oyo Ali Waggulu Ennyo.
15 og kall på mig på nødens dag, så vil jeg utfri dig, og du skal prise mig.
Bw’obanga mu buzibu, nnaakuwonyanga, naawe onongulumizanga.”
16 Men til den ugudelige sier Gud: Hvad har du med å fortelle om mine lover og føre min pakt i din munn?
Naye omubi Katonda amugamba nti, “Lekeraawo okwatulanga amateeka gange, n’endagaano yange togyogerangako.
17 Du hater jo tukt og kaster mine ord bak dig.
Kubanga okyawa okuluŋŋamizibwa, n’ebigambo byange tobissaako mwoyo.
18 Når du ser en tyv, er du gjerne med ham, og med horkarler gjør du felles sak.
Bw’olaba omubbi, ng’omukwana; era weetaba n’abenzi.
19 Din munn slipper du løs med ondt, og din tunge spinner sammen svik.
Okolima era olimba; olulimi lwo lwogera ebitali bya butuukirivu.
20 Du sitter og taler imot din bror, du baktaler din mors sønn.
Muganda wo omwogerako bibi byereere buli kiseera, era owayiriza omwana wa nnyoko yennyini.
21 Dette har du gjort, og jeg har tidd; du tenkte jeg var som du; men jeg vil straffe dig og stille det frem for dine øine.
Ebyo byonna obikoze, ne nsirika, n’olowooza nti twenkanankana. Naye kaakano ka nkunenye, ebisobyo byonna mbikulage.
22 Legg merke til dette, I som glemmer Gud, forat jeg ikke skal sønderrive, og det er ingen som redder!
“Ggwe eyeerabira Katonda, ebyo bisseeko omwoyo, nneme kukuyuzaayuza nga tewali na wa kukuwonya.
23 Den som ofrer takksigelse, ærer mig, og den som går den rette vei, ham vil jeg la skue Guds frelse.
Oyo awaayo ssaddaaka ey’okwebaza angulumiza, era ateekateeka ekkubo ndyoke mulage obulokozi bwa Katonda.”
