Salmenes 50
1 En salme av Asaf. Den Allmektige, Gud Herren, taler og kaller på jorden fra solens opgang til dens nedgang.
Een psalm van Asaf. De God der goden, de HEERE spreekt, en roept de aarde, van den opgang der zon tot aan haar ondergang.
2 Fra Sion, skjønnhetens krone, stråler Gud frem.
Uit Sion, de volkomenheid der schoonheid, verschijnt God blinkende.
3 Vår Gud kommer og skal ikke tie; ild fortærer for hans åsyn, og omkring ham stormer det sterkt.
Onze God zal komen en zal niet zwijgen; een vuur voor Zijn aangezicht zal verteren, en rondom Hem zal het zeer stormen.
4 Han kaller på himmelen der oppe og på jorden for å dømme sitt folk:
Hij zal roepen tot den hemel van boven, en tot de aarde, om Zijn volk te richten.
5 Samle til mig mine fromme, som har inngått pakt med mig om offer!
Verzamelt Mij Mijn gunstgenoten, die Mijn verbond maken met offerande!
6 Og himmelen kunngjør hans rettferdighet; for Gud er den som skal dømme. (Sela)
En de hemelen verkondigen Zijn gerechtigheid; want God Zelf is Rechter. (Sela)
7 Hør, mitt folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne for dig: Gud, din Gud, er jeg.
Hoort, Mijn volk! en Ik zal spreken; Israel! en Ik zal onder u betuigen; Ik, God, ben uw God.
8 Ikke for dine offers skyld vil jeg straffe dig; dine brennoffer er alltid for mig.
Om uw offeranden zal Ik u niet straffen, want uw brandofferen zijn steeds voor Mij.
9 Jeg vil ikke ta okser fra ditt hus eller bukker fra dine hegn.
Ik zal uit uw huis geen var nemen, noch bokken uit uw kooien;
10 For mig hører alle dyr i skogen til, dyrene på fjellene i tusentall.
Want al het gedierte des wouds is Mijn, de beesten op duizend bergen.
11 Jeg kjenner alle fjellenes fugler, og det som rører sig på marken, står for mig.
Ik ken al het gevogelte der bergen, en het wild des velds is bij Mij.
12 Om jeg hungret, vilde jeg ikke si det til dig; for mig hører jorderike til og alt det som fyller det.
Zo Mij hongerde, Ik zou het u niet zeggen; want Mijn is de wereld en haar volheid.
13 Mon jeg skulde ete oksers kjøtt og drikke bukkers blod?
Zou Ik stierenvlees eten, of bokkenbloed drinken?
14 Ofre Gud takksigelse og gi den Høieste det du har lovt,
Offert Gode dank, en betaalt den Allerhoogste uw geloften.
15 og kall på mig på nødens dag, så vil jeg utfri dig, og du skal prise mig.
En roept Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren.
16 Men til den ugudelige sier Gud: Hvad har du med å fortelle om mine lover og føre min pakt i din munn?
Maar tot den goddeloze zegt God: Wat hebt gij Mijn inzettingen te vertellen, en neemt Mijn verbond in uw mond?
17 Du hater jo tukt og kaster mine ord bak dig.
Dewijl gij de kastijding haat, en Mijn woorden achter u henenwerpt.
18 Når du ser en tyv, er du gjerne med ham, og med horkarler gjør du felles sak.
Indien gij een dief ziet, zo loopt gij met hem; en uw deel is met de overspelers.
19 Din munn slipper du løs med ondt, og din tunge spinner sammen svik.
Uw mond slaat gij in het kwade, en uw tong koppelt bedrog.
20 Du sitter og taler imot din bror, du baktaler din mors sønn.
Gij zit, gij spreekt tegen uw broeder; tegen den zoon uwer moeder geeft gij lastering uit.
21 Dette har du gjort, og jeg har tidd; du tenkte jeg var som du; men jeg vil straffe dig og stille det frem for dine øine.
Deze dingen doet gij, en Ik zwijg; gij meent, dat Ik te enenmale ben, gelijk gij; Ik zal u straffen, en zal het ordentelijk voor uw ogen stellen.
22 Legg merke til dette, I som glemmer Gud, forat jeg ikke skal sønderrive, og det er ingen som redder!
Verstaat dit toch, gij godvergetenden! opdat Ik niet verscheure en niemand redde.
23 Den som ofrer takksigelse, ærer mig, og den som går den rette vei, ham vil jeg la skue Guds frelse.
Wie dankoffert, die zal Mij eren; en wie zijn weg wel aanstelt, dien zal Ik Gods heil doen zien.
