Salmenes 49
1 Til sangmesteren; av Korahs barn; en salme. Hør dette, alle folk, vend øret til, alle I som bor i verden,
Kumutungamiri wokuimba, waVanakomana vaKora. Pisarema. Inzwai izvi, imi vanhu mose; teererai imi mose mugere panyika,
2 både lave og høie, rike og fattige, alle tilsammen!
vapasi navapamusoro, vapfumi navarombo pamwe chete.
3 Min munn skal tale visdom, og mitt hjertes tanke er forstand.
Muromo wangu uchataura nouchenjeri; kutaura kunobva pamwoyo wangu kuchapa kunzwisisa.
4 Jeg vil bøie mitt øre til tankesprog, jeg vil fremføre min gåtefulle tale til citaren.
Ndicharerekera nzeve yangu kuchirahwe; nembira ndichadudzira shoko rangu rakavanzika.
5 Hvorfor skal jeg frykte i de onde dager, når mine forfølgeres ondskap omgir mig,
Ndinotyireiko kana mazuva akaipa achiuya, kana vanyengeri vakaipa vandikomberedza,
6 de som setter sin lit til sitt gods og roser sig av sin store rikdom?
vaya vanovimba nepfuma yavo vanozvikudza nepfuma yavo zhinji?
7 En mann kan ikke utløse en bror, han kan ikke gi Gud løsepenger for ham
Hakuna munhu angadzikinura upenyu hwomumwe kana kupa Mwari rudzikinuro rwake,
8 - for deres livs utløsning er for dyr, og han må avstå derfra til evig tid -
rudzikinuro rwoupenyu runokosha, hakuna muripo unoringana nahwo,
9 så han skulde bli ved å leve evindelig og ikke se graven.
kuti ararame nokusingaperi uye kuti asaona kuora.
10 Nei, han vil få se den. De vise dør, dåren og den uforstandige omkommer tilsammen og overlater sitt gods til andre.
Nokuti vose vanogona kuona kuti vanhu vakachenjera vanofa; mapenzi navasina pfungwa zvimwe chetezvo vanofa, uye vanosiyira vamwe pfuma yavo.
11 Deres hjertes eneste tanke er at deres hus skal stå til evig tid, deres boliger fra slekt til slekt; de kaller sine jorder op efter sine navn.
Marinda avo achagara ari dzimba dzavo nokusingaperi, nougaro hwavo kusvikira kuzvizvarwa zvisingaperi, kunyange vakanga vakapa nyika mazita avo.
12 Og dog blir et menneske i herlighet ikke stående; han er lik dyrene, som går til grunne.
Asi munhu, kunyange ane pfuma yake, haagari; akafanana nemhuka dzinofa.
13 Således går det dem som er fulle av selvtillit, og dem som følger dem efter og har behag i deres tale. (Sela)
Ndiwo magumo aivavo vanovimba nezvavanoita, namagumo avateveri vavo, vanotenda zvavanotaura. Sera
14 Som en fårehjord føres de ned i dødsriket, døden vokter dem, og de opriktige hersker over dem, når morgenen bryter frem, og deres skikkelse blir ødelagt av dødsriket, så de ikke har nogen bolig mere. (Sheol h7585)
Samakwai vakatarirwa kuenda kuguva, uye rufu ruchavadya. Vakarurama vachavatonga mangwanani; chimiro chavo chichaora murinda, kure nedzimba dzavo dzoumambo. (Sheol h7585)
15 Men Gud skal forløse min sjel av dødsrikets vold, for han skal ta mig til sig. (Sela) (Sheol h7585)
Asi Mwari achadzikinura upenyu hwangu kubva muguva, zvirokwazvo achanditora iye. Sera (Sheol h7585)
16 Frykt ikke når en mann blir rik, når hans huses herlighet blir stor!
Usanyanya kutya kana munhu apfuma, kana kubwinya kweimba yake kwawedzerwa;
17 For han skal intet ta med sig når han dør; hans herlighet skal ikke fare ned efter ham.
nokuti haana chaachatora paanofa; kubwinya kwake hakungaburukiri naye murinda.
18 Om han enn velsigner sin sjel i sitt liv, og de priser dig fordi du gjør dig til gode,
Kunyange paairarama aizviti akaropafadzwa, uye vanhu vachirumbidza munhu paanobudirira,
19 så skal du dog komme til dine fedres slekt; de ser ikke lyset evindelig.
achabatana norudzi rwamadzibaba ake, vasingazoonizve chiedza choupenyu.
20 Et menneske i herlighet, som ikke har forstand, er lik dyrene, som går til grunne.
Munhu ane pfuma zhinji asinganzwisisi akaita semhuka dzinofa.
