Salmenes 48
1 En sang, en salme; av Korahs barn. Stor er Herren og høilovet i vår Guds stad, på hans hellige berg.
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Улуқдур Пәрвәрдигар, Худайимизниң шәһиридә, Униң муқәддәслиги турған тағда, У зор мәдһийәләргә лайиқтур!
2 Fagert hever det sig, en glede for all jorden er Sions berg, det ytterste Norden, den store konges stad.
Егизлигидин көркәм, Зион теғи, Пүткүл җаһанниң хурсәнлигидур; Шималий тәрәплири гөзәлдур, Бүйүк падишаниң шәһиридур!
3 Gud er i dens borger, han er blitt kjent som et fast vern.
Худа қорғанлирида туриду, Бу йәрдә У егиз панаһгаһ дәп тонулиду;
4 For se, kongene samlet sig, de drog frem tilsammen.
Мана, падишалар жиғилди, Улар шәһәрни бесип өтүп, җәм болди.
5 De så, da blev de forferdet; de blev slått med redsel, flyktet i hast.
[Шәһәрни] көрүпла улар алақзадә болди; Дәккә-дүккигә чүшүп бәдәр қечишти.
6 Beven grep dem der, angst som hos en fødende kvinne.
У йәрдә уларни титрәк басти, Толғақ йегән аялдәк улар азапланди;
7 Ved østenvind knuste du Tarsis-skib.
Сән Таршиштики кемиләрни шәриқ шамили билән вәйран қиливәттиң.
8 Likesom vi hadde hørt, så har vi nu sett det i Herrens, hærskarenes Guds stad, i vår Guds stad; Gud gjør den fast til evig tid. (Sela)
Қулиқимиз аңлиғанни, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң шәһиридә, Худайимизниң шәһиридә, Биз һазир өз көзимиз билән шундақ көрдуқ; Худа мәңгүгә уни мустәһкәм қилиду. (Селаһ)
9 Vi grunder, Gud, på din miskunnhet midt i ditt tempel.
Биз сениң муқәддәс ибадәтханаң ичидә туруп, и Худа, Өзгәрмәс муһәббитиңни сеғиндуқ.
10 Som ditt navn, Gud, så er din pris inntil jordens ender; din høire hånd er full av rettferdighet.
Намиңға лайиқтур, Җаһанниң чәт-чәтлиригичә йәткүзүлгән мәдһийилириң, и Худа; Сениң оң қолуң һәққанийлиқ билән толған.
11 Sions berg gleder sig, Judas døtre fryder sig for dine dommers skyld.
Сениң адил һөкүмлириңдин, Зион теғи шатланғай! Йәһуда қизлири хошал болғай!
12 Gå omkring Sion og vandre rundt om det, tell dets tårn!
Зион теғини айлинип меңип, Әтрапида сәйли қилиңлар; Униң мунарлирини санап беқиңлар;
13 Gi akt på dets voller, vandre gjennem dets borger, forat I kan fortelle derom til den kommende slekt.
Кейинки әвлатқа уни баян қилиш үчүн, Сепил-истиһкамлирини көңүл қоюп күзитиңлар, Қорғанлирини көздин кәчүрүңлар.
14 For denne Gud er vår Gud evindelig og alltid; han skal føre oss ut over døden.
Чүнки бу Худа әбәдил-әбәт бизниң Худайимиздур; У өмүрвайәт бизниң йетәкчимиз болиду!
