< Salmenes 48 >

1 En sang, en salme; av Korahs barn. Stor er Herren og høilovet i vår Guds stad, på hans hellige berg.
گۆرانییەک، زەبوورێکی کوڕانی قۆرەح. یەزدان مەزنە و شایانی هەموو ستایشێکە، لە شاری خودامان، لە کێوی پیرۆزی خۆی.
2 Fagert hever det sig, en glede for all jorden er Sions berg, det ytterste Norden, den store konges stad.
کێوی سییۆن جوانە لە بەرزاییدا، خۆشی هەموو زەوییە، وەک لووتکەی شاخی چافۆن، شاری پاشای گەورەیە.
3 Gud er i dens borger, han er blitt kjent som et fast vern.
خودا لەناو قەڵاکانی وەک پەناگایەک ناسراوە.
4 For se, kongene samlet sig, de drog frem tilsammen.
ئەوەتا پاشاکان هێزیان کۆکردەوە، ئەوەتا پێکەوە هاتنە پێشەوە،
5 De så, da blev de forferdet; de blev slått med redsel, flyktet i hast.
کە بینییان تاسان، بە ترسەوە هەڵاتن.
6 Beven grep dem der, angst som hos en fødende kvinne.
لەوێ لەرزیان لێهات، ژانیان گرت، وەک ژن لە کاتی منداڵبوون.
7 Ved østenvind knuste du Tarsis-skib.
وەک کەشتییەکانی تەرشیش تێکت شکاندن، بە بای ڕۆژهەڵات تەفروتونات کردن.
8 Likesom vi hadde hørt, så har vi nu sett det i Herrens, hærskarenes Guds stad, i vår Guds stad; Gud gjør den fast til evig tid. (Sela)
هەروەک بیستمان، ئاواش بینیمان لە شاری یەزدانی سوپاسالار، لە شاری خودامان: «خودا هەتاهەتایە دەیچەسپێنێت.»
9 Vi grunder, Gud, på din miskunnhet midt i ditt tempel.
ئەی خودایە، لە ناوەندی پەرستگاکەت بیر لە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت دەکەینەوە.
10 Som ditt navn, Gud, så er din pris inntil jordens ender; din høire hånd er full av rettferdighet.
ئەی خودایە، وەک ناوت ستایشت دەگاتە ئەوپەڕی زەوی، دەستە ڕاستت پڕە لە ڕاستودروستی.
11 Sions berg gleder sig, Judas døtre fryder sig for dine dommers skyld.
کێوی سییۆن شادمان دەبێت، کچانی یەهودا دڵخۆش دەبن بەهۆی دادوەرییەکانت.
12 Gå omkring Sion og vandre rundt om det, tell dets tårn!
بە دەوری سییۆندا بگەڕێن، بە دەوریدا بسووڕێنەوە، قوللەکانی بژمێرن،
13 Gi akt på dets voller, vandre gjennem dets borger, forat I kan fortelle derom til den kommende slekt.
لە شووراکانی وردبنەوە، بڕواننە قەڵاکانی، هەتا بۆ نەوەی داهاتووی باس بکەن.
14 For denne Gud er vår Gud evindelig og alltid; han skal føre oss ut over døden.
هەتاهەتایە ئەم خودایە خودامانە، تاکو مردنیش ئەو ڕابەرمانە.

< Salmenes 48 >